เจ้าของร้านสุดทน เตรียมแจ้งความโจรวัยละอ่อนขโมยของในร้านซ้ำหลายครั้ง

เจ้าของร้านขายอุปกรณ์ตกปลาสุดทน เตรียมแจ้งความโจรวัยละอ่อนขโมยของในร้านหลายครั้ง หลังเคยปล่อยผ่านเพราะเห็นเป็นเด็ก



วันที่ 4 ก.พ. 66 เจ้าของร้านเบ็ดทุ่งนุ้ย ซึ่งตั้งอยู่ริมถนนยนตระการกำธรฝั่งขาเข้า เลขที่ 270 ม.2 ต.ทุ่งนุ้ย อ.ควนกาหลง จ.สตูล ซึ่งเป็นร้านขายเบ็ดและอุปกรณ์เบ็ดที่ถือว่าใหญ่ที่สุดร้านหนึ่งในจ.สตูล สุดทนกับพฤติกรรมของโจรวัยละอ่อน เข้าขโมยของในร้าน ตอนแรกคิดว่าเป็นเด็กนักเรียน เลยไม่อยากเอาความเพราะเด็กจะเสียอนาคต แต่ปรากฏว่าเด็กย่ามใจเข้ามาขโมยซ้ำซ้อนหลายครั้ง มองว่าไม่ได้เกิดจากความอยากได้หรือยากจน แต่เป็นนิสัย จึงตั้งใจจะเข้าแจ้งความ เนื่องจากไม่อยากให้เด็กมีนิสัยลักเล็กขโมยน้อยติดตัวไปจนโต



นางวัชรีย์ ดุษฎี เจ้าของร้านเบ็ดทุ่งนุ้ย กล่าวว่าเด็กที่เข้ามาขโมยของในร้านนั้น เข้ามาหลายครั้งแล้ว แต่เท่าที่กล้องวงจรปิดบันทึกไว้หลังจากที่ตนได้ตรวจสอบ 3 ครั้ง พฤติกรรมคือทำทีมาซื้อเบ็ดและอุปกรณ์ รวมทั้งเหยื่อปลอม โดยมาเลือกนานมาก ครั้งละไม่ต่ำกว่าครึ่งชั่วโมง ผิดวิสัยลูกค้าธรรมดา สำหรับขโมยวัยละอ่อนนั้น ดูจากการแต่งตัวน่าจะเป็นนักเรียนชั้น ม.1



โดยครั้งแรกเข้ามาในวันเสาร์ที่ 28 ม.ค.66 โดยขับรถจยยฮอนด้า MSX สีแดง มาจอดหน้าร้าน เขามาทำทีซื้อของ โดยหยิบเอาเหยื่อปลอมใส่ลงในกระเป๋าสะพายนับ 10 ตัว จากนั้นมาซื้อชุดคันเบ็ดชุดละ 300 บาท แล้วยังพูดคุยกับตนว่าเหยื่อปลอม (ตัวที่ขโมยไป) ใช้ได้กับเบ็ดนี้หรือไม่ ตนก็บอกว่าได้ จะซื้อเลยไหม เขาบอกยืมของเพื่อนใช้ก่อน จากนั้นก็ออกจากร้านไป ช่วงบ่ายของวันเดียวกันก็เข้ามาอีก โดยขโมยเหยื่อปลอมไปอีก จากนั้นไปนั่งอยู่ด้านนอกเหมือนรอเพื่อน



ต่อมาวันที่ 31 ม.ค. 66 เด็กคนดังกล่าวก็เข้ามาอีก โดยใส่ชุดนักเรียนครึ่งท่อน คือกางเกงนักเรียนสีกากี เสื้อเป็นเสื้อกีฬาสีเหลือง เข้ามาทำทีซื้อของเช่นกัน และได้หยิบรอกไปโดยใส่ในกระเป๋าและซุกในเสื้อ ซึ่งกล้องวงจรปิดเห็นภาพชัดเจน ตนรู้สึกผิดสังเกตุจึงมาไล่ดูกล้องวงจรปิดพบว่า น้องนร. คนดังกล่าวขโมยของไปหลายชิ้นมาก เหยื่อปลอมตกชิ้นละ 100-145 บาท รอกชิ้นละ 400-1200 บาท และที่สำคัญน้องเป็นเด็ก แต่ดูภาพจากกล้องวงจรปิด ซึ่งที่ร้านติดไว้ทั้งหมด 16 ตัว เห็นชัดทุกกล้อง ไม่มีลักษณะเหมือนขโมยเพราะอยากได้ เพราะหากเป็นเช่นนั้นหยิบของก็จะรีบออกจากร้าน แต่ที่เห็นเหมือนทำเนียนมากเหมือนไม่รู้สึกอะไรเลย ยังมาสอบถามเหมือนเลือกซื้อมาคุยกับตน

ซึ่งหลังจากที่ร้านตนถูกขโมยไป ตนก็ได้แจ้งไปยังร้านเพื่อนที่อยู่ในซอยสิบ ต.ควนกาหลง อ.ควนกาหลง ปรากฏว่าน้องไปที่ร้านนั้นจริง เจ้าของร้านสังเกตุแล้วจึงยืนดู ทำให้น้องไม่กล้าหยิบของไป และรีบเดินออกจากร้านทันที ตอนแรกที่ไม่อยากแจ้งความเพราะเด็กจะถูกดำเนินคดีอาญา ยอมความไม่ได้ กลัวจะเสียอนาคต แต่พอมาหลายครั้งแล้วของก็ไม่ใช่ราคาน้อยๆ ที่ขโมยไปแล้วราคาเป็นพัน จึงคิดว่าต้องเข้าแจ้งความแล้ว และตอนนี้ก็รู้ตัวแล้วว่าเป็นใครเรียนอยู่ที่ไหน และอยากให้ร้านอื่นๆ ระวังไว้ด้วยจะไม่ได้ถูกเหมือนที่ร้านตน