ฝีดาษวานรทำพิษ! นักท่องเที่ยวหาย จนลิงวัดพระพุทฉายอดยาก ต้องบุกบ้านประชาชนหาของกิน

วันที่ 3 มิ.ย. วัดพระพุทธฉาย ม.1 ต.หนองปลาไหล อ.เมือง จ.สระบุรี ซึ่งเป็นวัดหลวง และเป็นสถานที่ท่องเที่ยว ที่มีถ้ำและโบสถ์อยู่บนยอดเขา โดยปกติจะมีนักท่องจำนวนมากแวะเข้าไปเที่ยวถ้ำบนเขา กราบไหว้ พระพุทธฉาย พระพุทธรูปและโบสถ์ พร้อมชมวิวทิวทัศน์ที่สวยงามบนยอดเขา และยังซื้ออาหารให้ลิงแสมกิน อีกหลายพัน ตัว ที่อยู่ล้อมรอบตามภูเขา ของวัด


แต่ระยะหลังตั้งแต่มีโรคโควิด-19 ระบาด นักท่องเที่ยวที่เคยเข้ามาเที่ยว ได้ลดลงทุก ๆ ปีอย่างเห็นได้ชัด และล่าสุดก็ยังมีโรคฝีดาษลิงระบาดเพิ่มอีก ทำให้นักท่องเที่ยวที่กลัวติดโรคโควิดและโรคฝีดาษลิง แทบไม่มีใครมาเที่ยว ทำให้อาหารลิง ร่วม 4,000-5,000 ตัว ต้องอดยากไม่มีอาหารกิน ต้องหาใบไม้และดึงต้นหญ้ากินแทนไปวัน ๆ


ทำให้ลิงต้องออกไปลักของกินตามบ้านเรือนประชาชนที่อยู่ใกล้เคียง ไม่ว่าจะเป็นผลไม้ที่ปลูกไว้ตามบ้าน ทำให้บ้านประชาชนเดือด และคอยระวังไล่ตีลิงอยู่ตลอด จนแม่ค้าที่ขายผลไม้ให้ลิงกิน 10 ร้าน เกิดความสงสารลิง และต้องทนขายอยู่ 2 ร้าน เผื่อมีนักท่องเที่ยวมาซื้อให้ลิงกิน เพื่อประทังชีวิตไปวันๆ ส่วนอีก 8 ร้านนั้น ได้ปิดตัวไป หางานใหม่ทำ


นางบาน หมื่นมี อายุ 72 ปี เล่าว่า เดี๋ยวนี้ขายของได้แย่ลง ตั้งแต่มีโรคโควิด และยังมาเจอ โรคฝีดาษลิงอีก ก็ยิ่งหนัก เพราะฝีดาษลิง ทำให้คนก็ไม่กล้าเข้ามา กลัวติดโรค เนื่องจากโรคมาจากลิง ส่วนตนก็เลยแย่ เพราะนอกจากพิษโควิด ที่หนักแล้ว ต้องมาเจอโรคฝีดาษลิงเข้าไปอีก บางวันขายได้เพียง 100 บาท บางวันก็ได้ 20 บาท บางวันก็ 200-300 บาท จนตอนนี้เป็นหนี้รายวัน ส่งลูกหลานเรียนไม่ไหวเลย เพราะขายไม่ออก


ส่วนมากคนจะมาเที่ยววันหยุดหรือวันอาทิตย์ บางครั้งก็มีคนมา แต่เขาไม่ซื้อ ขับรถลงไปเลยเพราะกลัวโรค ไม่กล้าเข้าใกล้ (จุดขายอาหารลิงอยู่ทางลงเขา) ทำให้ตนขายของลำบาก ถ้าเป็นเมื่อก่อนพอขายได้


ส่วนเหล่าลิง ถ้าแม่ค้าเหลือมะม่วงที่กำลังจะเน่าบ้าง ที่ขายไม่ออก ก็จะเอามาเทให้ลิงกินบ้าง เพราะเขาขายไม่ได้กัน เวลาไม่มีคนมาลิงก็อด ต้องกินผักหญ้า


บางวันมีคนใจดี เอาหัวอาหารหมามาฝากไว้ ก็เอาหัวอาหารหมาให้กินบ้าง เพราะไม่ได้มีคนทุกวัน นาน ๆ มาที ถ้าลิงไม่มีอาหารกิน ก็จะเข้าไปก่อกวนคนในบ้านหมด ไปลักของในบ้านกินบ้าง พวกหม้อข้าวก็ควักหมด ชาวบ้านก็เดือดร้อน ขนาดบ้านตนอยู่ข้างหลังยังเดือดร้อนเลย เพราะมันปีนเข้าไปเปิดฝาหม้อข้าวล้วงกินหมด พวกผลไม้ก็ไม่มีเหลือ ไม่ว่าจะเป็นผลไม้ที่ปลูกไว้ เช่น มะม่วง มันก็กินหมด ขนุนพอจะแก่ ใกล้สุกมันก็แคะไปหมด ไม่ได้ขายเลย เพราะความอดยาก และมันก็บุกเข้าบ้านกันเป็นฝูง


ส่วนตนขายอยู่ที่นี่ 20 กว่าปีแล้ว ตอนแรกขายอยู่หน้าวัดก็หลายปีอยู่ ส่วนกล้วยตนต้องเอาไว้ในตู้ เพราะเวลาเปิดบ่อยลิงมันชอบขโมย ต้องคอยไล่ บางทีมันก็คว่ำตะกร้าลงเลย พอเปิดตู้ปั๊บ มันก็ล้วงข้างหน้า ข้างบน เป็นหวีสองหวี ไล่ไม่ไหว เวลาลงมันลงมาเยอะเป็นพันๆ เลย


จำนวนลิงทั้งเขา มีประมาณ 5,000-6,000 ตัว และจะแบ่งเป็นกลุ่ม เมื่อเช้าก็บุกมาพร้อมกัน 3 ฝูง ก็เป็นพัน ๆ ตัวเลย