‘พ่อค้าอัญมณี’ ร้อง ตร.จัดฉากยึด ‘พลอยแดง’ มูลค่าพันล้าน ศาลสั่งจ่าย 150 ล้าน สตช.ยังเงียบ

วันที่ 16 มี.ค. 66 รายการโหนกระแสพูดคุยกับ วีรชาติ คุ้มพันธุ์ โจทก์คนที่ 2, ธันยพัฒน์ ธรรมเทียนชัย โจทก์คนที่ 3, นที คุ้มพันธุ์ ผู้รับมอบอำนาจ และ ปรเมศวร์ อินทรชุมนุม อัยการอาวุโส สำนักงานการสอบสวน ถึงกรณีร้องถูกตำรวจจัดฉาก จับ – ยึด “พลอยแดง” 2 ก้อน น้ำหนักเกือบ 30 กิโลกรัม มูลค่ากว่า 1,300 ล้านบาท

นายธันยพัฒน์ โจทก์คนที่ 3 เผยว่า ภาพที่ตัวเองกำลังนั่งอุ้มก้อนทับทิม หรือ พลอยแดงขนาดยักษ์ไว้ที่ตักและมีอีก 1 ก้อนวางอยู่โต๊ะด้านข้าง เป็นภาพถ่ายเมื่อประมาณปี 2537 ที่ตัวเองและนายวีรชาติ คุ้มพันธ์ พี่ชายไปซื้อ “พลอยแดง” ทั้ง 2 ก้อนมาจากประเทศเมียนมา ซึ่งน้ำหนักของพลอยแดงทั้ง 2 ก้อน ก้อนแรกน้ำหนัก 11.5 กิโลกรัม ก้อนที่สองน้ำหนัก 15 กิโลกรัม รวมกันกว่า 30 กิโลกรัม และย้อนไปตอนนั้นมีการตกลงซื้อขายกับธนาคารของประเทศสหรัฐอเมริกา ในราคา 52 ล้านเหรียญดอลลาร์สหรัฐ หรือ ประมาณ 1,300 ล้านบาท

ต่อมาพันตำรวจเอกนิยม ไกรลาศ ในสมัยนั้นมีตำแหน่งเป็นรองผู้กำกับการตำรวจภูธรจังหวัดนครพนม ซึ่งรู้จักสนิทสนมกับนายวีรชาติ และนายธันยพัฒน์ ออกอุบายสร้างตัวละครขึ้นมาว่า มี นายเอ ยักยอกขโมยพลอย 2 ก้อนดังกล่าวจากนายบีไป  ทำให้ตำรวจต้องนำกำลัง พร้อมหมายจับเข้าจับกลุ่มนายเอ ที่โรงแรมในกรุงเทพฯ ซึ่งเป็นวันที่ผู้เสียหายนัดธนาคารกลางของสหรัฐ มาดูพลอยพอดี

พันตำรวจเอกนิยม เป็นคนนำกำลังจับกุมในครั้งนั้นและยึดพลอย 2 ก้อนเป็นของกลางและขึ้นเครื่องบินด่วนกลับจังหวัดนครพนม ซึ่งเป็นท้องที่เกิดเหตุ จากนั้นก็ให้ลงบันทึกประจำวันระหว่างเอกับบีว่าไม่ติดใจเอาความ เพราะได้ของกลางคืนแล้ว จากนั้นพลอย 2 ก้อนก็หายไปในพริบตา พร้อมตัวละครที่ถูกอุปโลกน์ขึ้น

จึงไปฟ้องศาลเพื่อเรียกร้องความเป็นธรรม ศาลฎีกามีคำสั่งวันที่ 18 ส.ค.2564 ให้สำนักงานตำรวจแห่งชาติจ่ายเงินชดใช้ค่าเสียหายให้กับผู้เสียหายทั้ง 2 ราย เป็นเงิน 157 ล้านบาท ผู้เสียหายจึงเดินทางกลับมาประเทศไทย แต่สุดท้ายก็ถูกดึงเรื่องตั้งแต่ปี 2564 จนถึงปัจจุบันผ่านไปอีก 2 ปียังไม่มีความคืบหน้าและสำนักงานตำรวจแห่งชาติยังไม่ยอมจ่ายเงิน

ขณะที่ ปรเมศวร์ อินทรชุมนุม อัยการอาวุโส สำนักงานการสอบสวน เปิดเผยว่า กรณีนี้สำนักงานตำรวจแห่งชาติต้องดำเนินการชำระเงินให้กับผู้เสียหาย ไหนบอก “บำบัดทุกข์ บำรุงสุข” 3 ครอบครัวเดือดร้อนเสียหาย หรือจะ “บำรุงทุกข์ บำบัดสุข” กันแน่ ที่พูดกันว่าไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง แต่วันนี้ผ่านมา 29 ปีแล้ว ผู้เสียหายเหล่านี้ยังไม่ได้เงินเลย