เมื่อคุณพี่อยากฝึกภาษา...กดไลค์ให้เลยค่ะ

บุพเพสันนิวาส ขุนเรืองอภัยภักดี (ปั้นจั่น ปรมะ) คอยไปหา แม่หญิงจันทร์วาด (ปราง กัญญ์ณรัน) ที่บ้านตลอด แต่ คุณหญิงนิ่ม (แพร รัชนี) กลับไม่ชอบ ทำให้ขุนเรืองอภัยภักดีต้องคอยมาปรึกษา เกศสุรางค์ในร่างการะเกด (เบลล่า ราณี) จนทำให้ ขุนศรีวิสารวาจา (โป๊ป ธนวรรธน์) ออกอาการหึงหวงจนออกนอกหน้า คุณหญิงจำปา (เหมียว ชไมพร) เริ่มรู้สึกได้ว่าขุนศรีวิสารวาจามีใจให้การะเกดจึงเริ่มสอนงานบ้านงานเรือนให้กับการะเกด รวมไปถึงการทำอาหารจานโปรดของขุนศรีวิสารวาจา นั้นก็คือ “หมูโสร่ง” วิญญาณของการะเกดได้กลับมาหาเกศสุรางค์ด้วยคุณงามความดีที่เกศสุรางค์ทำให้ และทุกคนเริ่มยอมรับความดีของการะเกด

ละคร/ซีรีส์

รายการ

ข่าว

LIVE

เมื่อคุณพี่อยากฝึกภาษา...กดไลค์ให้เลยค่ะ

ไฮไลท์

เรื่องนี้มันมีอยู่ในโลกนี้จริงๆ เหรอเนี่ย

ใครทำชั่ว...เขาว่าบางทีก็เป็นบ้าตายไปตามกัน

ข้าเป็นนางมารร้ายอย่างนั้นเรอะ

คู่นี้ไม่ยอมกันจริงๆ

ด่ามา... ก็ด่ากลับ

เจอกิ๊ก...ตาเชื่อมเชียวนะตาหมื่น

มีมาแอบมองกันด้วย

อะไรของเค้าเนี่ย ผลุบๆ โผล่ๆ

หมื่นเรืองเนี่ย... น่ารักอ่ะ >w<

จีบกันยังโคลงกลอน

คุณน่าจะชอบ

ออกจากระบบ

ล้างการแจ้งเตือนทั้งหมด

ลบบัญชี

เมื่อคุณพี่อยากฝึกภาษา...กดไลค์ให้เลยค่ะ

จากบุพเพสันนิวาส สู่การนำพามาด้วยมนต์กฤษณะกาลี

แม้จะกี่ภพ กี่ชาติ พี่ก็จะติดตามเคียงคู่ออเจ้าทุกชาติไป

ว่ายังไงลูกแม่ปราง...ยอมมั้ย

พี่ต้องตายแล้วเกิดใหม่อีกกี่รอบ ถึงจะได้พบออเจ้า

จากบุพเพสันนิวาส ถึงพรหมลิขิต สู่การเป็นพ่อ แม่

จากบุพเพสันนิวาส สู่พรหมลิขิต สู่การผลัดเปลี่ยนยุคประวิติศาสตร์

ได้ลูกแฝดอย่างที่คิดไงเล่า จะตื่นเต้นทำไม

บังอาจยกบ้านเมืองของกูให้พวกมัน มึงกําเริบเสิบสานมาก

บ้านเมืองนี้ให้ที่อยู่ที่กินแก่ท่าน มันยังไม่เพียงพอหรืออย่างไร

ท่านคิดว่า พระมหากษัตริย์ควรจะเป็นเช่นไร

ไอ้แก่นี่เป็นใคร

สิ่งที่มัดใจพี่ คือจิตใจของออเจ้า

ทำดีได้ แต่อย่าให้เด่น มันจะเกิดภัย

พ่อแก่ตัวแล้ว ต้องขออำลาก่อนนะ

ออเจ้าเคยละเล่นโล้สำเภาหรือไม่

หากออเจ้าเป็นอะไรไปข้าคงอยู่ไม่ได้ ให้ข้าตายก่อนเสียยังดีกว่า

ข้าได้กลิ่นแป้งน้ำอบ น้ำหอมของหญิงสยาม

เจ้าต้องกลับมา เพื่อครองคู่กับคนที่ต้องพบเจอทุกชาติ

เจ้ากล่าวหาว่าข้าเนรคุณแผ่นดินเหรอ

ต่อไปนี้แม่หญิงการะเกดจะเป็นแบบที่ข้าเป็น

ใจพี่แทบขาด เหมือนร่างกายไม่มีชีวิตจิตใจ

แม่หญิงการะเกด ฟื้นแล้ว

เราสองคนเป็นพี่น้องฝาแฝดกัน มาหลายภพ หลายชาติ

หากต้องเสี่ยง ก็พร้อมจะยอมรับ

ออเจ้าอย่าไปไหนเลย อยู่ที่นี่ อย่าจากไปไหน

ถ้าข้าไม่ระบายความคิดถึงออกมา อาจมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้

คิดถึงข้าก็บอกมาเถอะ

หากออเจ้ายึดมั่นในความถูกต้อง ต่อไปเจ้าจะไม่ต้องอายฟ้าดิน

แค่แกล้งป่วยเอง มันจะอะไรกันนักกันหนา

แม่หญิงช่างน่ารักเหลือเกิน ข้าดึงหัวใจออกห่างจากแม่หญิงหาได้ไม่

ข้าระลึกถึงแม่หญิงตลอดเวลา แต่ไม่กล้าไปมาหาสู่ออเจ้า

หากคุณพี่เผลอไปได้เมียฝรั่ง ตอนเอนตัวลงนอนจะได้ยับยั้งชั่งใจได้บ้าง

ปะหน้าทักทายแบบฝรั่ง

ใส่ข้างในดีกว่าค่ะ จะได้กั๊กคุณพี่ไม่ให้ไปหาคนอื่น

เป็นเรื่องปกติใช่มั้ย ที่ผัวจะลงไม้ลงมือกับเมีย

คุณพี่ไม่รู้สึกอะไรบ้างเหรอคะ ที่คนหาว่าข้าเป็นหญิงวิปลาส

ตึกใหญ่เทียมพระที่นั่งขุนหลวง จะมีผู้ใดหาญกล้าเท่าฝรั่งผู้นี้

เพลงที่ข้าร้อง เป็นเพลงสมัยใหม่ค่ะคุณป้า

ประวัติศาสตร์ว่าเอาไว้

คนบางคนสวยจริง สวยจัง แก่ยังไงก็สวย แต่...จิตใจไม่ดี

อยู่ๆ กันไป อาจจะมีใจให้กันก็ได้อยู่หรอกหนา

บอกข้ามาว่าออเจ้าคิดถึงผู้ใดอยู่

อย่ากล่าวหาว่าข้าไร้หัวใจ เพราะเจ้าไร้หัวใจต่อข้าก่อน

บุญวาสนาข้าน้อยนัก ข้าเป็นคู่กับคุณพี่ไม่ได้

ในอยุธยานี้ ผัวมีอำนาจเหนือเมีย

ข้าจะทำทุกอย่างที่ทำให้วิญญาณของเจ้าเป็นสุข

กรรมเราทำมาอย่างนี้ อย่าร้องไห้เลยนะเจ้าคะ

ข้าก็จะไม่มีวันปล่อยให้ออเจ้าหลีกหนีไปไหน

คุณแม่โปรดจัดงานแต่งงานให้ลูกเถิดขอรับ

เงาหัวมึงจะไม่มี มึงดูตัวมึงไว้เถิด

ข้าขอชื่นชมอย่างยิ่ง ที่แม่หญิงผ่านทุกข์ผ่านโศกครั้งนี้ไปได้

ข้าจะไม่ปิดบังคุณพี่เลยแม้แต่น้อย

อยู่คอยข้าตั้งนาน เหตุใดเพิ่งมาง่วง

ออกมาข้างนอกไม่ได้ ถ้ายังไม่เลิกขี่ม้า

กูไม่ได้หมายใจให้มันตาย แค่จะลงโทษไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่างเท่านั้นเอง

ท่านเป็นคนเก่ง และท่านจะเจริญรุ่งเรืองสืบไป

กูรักมึงประดุจพี่ชายร่วมอุทร และมันจะเป็นดังนั้นตลอดไป

เหตุใดออเจ้าจึงสนใจไต่ถามถึงฝรั่งผู้นี้นักหนา

ออกหลวงสุรสาครสมคบกับพวกฝรั่ง โกงเจ้าค่ะ

ถ้าคุณป้าซื้อไพร่พวกนั้นเพิ่ม ข้าซื้อมุ้งให้อีกก็ได้เจ้าค่ะ

อยู่สูงสุดใหญ่เหนือใครอื่น

ซื้อมุ้งให้บ่าว เขาไม่ทำกันหรอก

ออเจ้ารีบขึ้นหอนอนไปเสีย หากมีใครมาเห็นมันจะไม่งาม

ข้าอยากรู้แล้วว่าออเจ้าเป็นใคร

สังวาลนี้น่าเกลียดยิ่งนัก

เพียงแค่ออเจ้าเดินทิ้งชายสไบ ผู้ชายทั้งพระนครก็จะมารับขวัญกันถ้วนทั่ว

คอยดูนะ ข้าจะหนี

แล้วทำไมคุณพี่ไม่แข่งบ้าง

อยากดูละครรึไม่

จะทำกระไรก็ทำเถิด ไม่ต้องเห็นหัวข้าดอก

ของในถุงแดงข้าซื้อมาฝาก เห็นหยิบวางอยู่หลายครา

เขาเอ่ยคำใด ลูกแม่ถึงน้ำตาตกฉะนี้

ออเจ้าไม่ใช่คนที่นี่ ไม่อยากทำก็ไม่ต้องทำ

ข้าคอยออเจ้าอยู่นาน เหตุใดไม่ทำดังปากพูด

บ่าวกำเริบเสิบสานนาย มิมีผู้ใดในอยุธยาทำนะเจ้าคะ

ที่ไหนมีผลประโยชน์ ที่นั่นมีโกง