สาว 16 เครียดปัญหารุมเร้า หวังโดดสะพานลอย หนุ่มตกงานเข้ากล่อม ช่วยได้ทัน

นักเรียนสาววัย 16 เจอหลายปัญหารุมเร้า คิดสั้นจะกระโดดสะพานลอยข้ามถนน โชคดีมีหนุ่มตกงาน เดินผ่านมาพบ เข้าช่วยไว้ได้ทัน

เมื่อคืนวันที่ 1 พฤษภาคม 2567 เวลา 20.30 น. ศูนย์วิทยุ191 บก.ภ.จว.ระนอง รับแจ้งเหตุด่วน มีหญิงสาวคิดจะกระโดดสะพานลอยข้ามถนนเพชรเกษม ต.บางริ้น อ.เมืองระนอง จ.ระนอง จึงรีบสั่งการให้สายตรวจ ชุดป้องกันและปราบปรามอาชญากรรม สภ.เมืองระนอง เข้าทำการตรวจสอบและดำเนินการช่วยเหลือทันที และมี พ.ต.ต.สุรศักดิ์ บุญทองสังข์ สวป.สภ.เมืองระนอง เข้ามาเป็นผู้อำนวยการเหตุ

ในที่เกิดเหตุ บนสะพานลอย ข้ามถนนเพชรเกษม พบนักเรียนหญิงวัย 16 ชั้นมัธยมปลาย นั่งร้องไห้เสียใจอยู่กลางสะพาน โดยมีพยาบาลสาวในชุดสีน้ำตาล นั่งโอบกอดประคองและกล่อมไม่ให้เครียด โดยมีเจ้าหน้าที่ตำรวจและอาสาสมัครกู้ภัย คอยยืนสังเกตการณ์อยู่ห่างๆ โดยมือด้านขวาของผู้ก่อเหตุยังเกาะราวเหล็กอลูมิเนียมไว้แน่นไม่ยอมปล่อย พลเมืองดีที่มาประสบเหตุ ต้องช่วยประคองจับมือไว้ ป้องกันเหตุที่ไม่คาดคิดที่อาจจะเกิดขึ้น โดยมีพ่อและแม่เลี้ยง สลับกันเข้ามาพูดคุย แต่เจ้าตัวยังร้องไห้อยู่ตลอด สุดท้ายเจ้าหน้าที่ต้องเปลี่ยนให้ย่า ซึ่งตามมาในภายหลัง ซึ่งป่วยเป็นโรคความดันสูง เข้ามาพูดคุยกับน้องแทน

ทันทีที่ย่ามาถึง ผู้ก่อเหตุได้โอบกอดย่าทันที ย่าบอกถ้าน้องไม่อยู่แล้วย่าก็จะไม่อยู่ด้วย ทำให้เจ้าตัวคิดได้ สามารถเรียกสติกลับมา ยอมลุกขึ้นตามย่าบอก และช่วยกันประคองพาลงจากสะพานลอย โดยมีรถพยาบาลฉุกเฉินของมูลนิธิระนองสงเคราะห์ มารับตัวไปพบแพทย์ที่ รพ.ระนอง

จากการสอบสวนเบื้องต้นทราบว่า ผู้ก่อเหตุมีความเครียดจากปัญหาหลายด้าน คิดมากเรื่องปัญหาครอบครัว ประกอบฐานะยากจน และเลือกที่จะหางานพาร์ทไทม์ทำในช่วงปิดเทอมและวันหยุดเสาร์อาทิตย์ เพื่อจะเก็บเงินสะสมไว้ มีความฝันจบชั้นมัธยมศึกษา จะสอบเข้าเรียนเภสัชศาสตร์ เพื่อจบออกมาจะได้ดูแลรักษาย่า ซึ่งก่อนเกิดเหตุน้องเพิ่งจะเลิกงาน แต่ไม่ทราบว่าเครียดเรื่องอะไร ก่อนจะร้องไห้เดินขึ้นมาบนสะพานลอย เตรียมที่จะก่อเหตุสลด โชคดีมีพลเมืองดีซึ่งเป็นชายที่เพิ่งตกงานมาพบ ก่อนที่จะเข้าไปช่วยไว้ได้ทัน และโทรแจ้งเหตุด่วนให้เจ้าหน้าที่มาช่วยเหลือทันที

จากการให้ปากคำของแม่เลี้ยง ได้กล่าวกับเจ้าหน้าที่ตำรวจในที่เกิดเหตุว่า ผู้ก่อเหตุเรียนอยู่ชั้น ม.5 ก่อนหน้า พ่อและแม่เลิกกัน แล้วแม่ได้ทิ้งไป ในขณะนอนอยู่กับน้องสาว ตื่นมาก็ไม่เ็นแม่แล้ว ตอนที่แม่หนีไปตอนนั้นน้องอยู่ ม.3 โดยปกติน้องจะเป็นคนเงียบๆ จะไม่เข้าหาพ่อ มีอะไรจะเข้าหาตนที่เป็นแม่เลี้ยงมากกว่า มีอะไรตนก็จะซื้อให้หากอยากได้อะไร หากไปหาพ่อจะถูกปฎิเสธ ให้ประหยัดหน่อย ซึ่งเราจะคอยซัพพอร์ต ให้น้องตลอด

ด้านนายธเนศ ดำแดง อายุ 22 ปี ที่เพิ่งตกงานมาได้ 2-3 วัน และเป็นพลเมืองดีที่เข้ามาพบและช่วยน้องเป็นคนแรก ได้เล่าเหตุการณ์และให้ข้อคิดว่า ตอนแรกตนเดินขึ้นสะพานลอยมา แล้วเห็นคนร้องไห้อยู่ จึงแจ้งเจ้าหน้าที่ตำรวจให้มาดู แล้วตนก็เดินมากล่อมน้อง ให้เล่าปัญหาให้ฟัง ดูเหมือนว่าพ่อแม่ไม่รัก ไม่สนใจอะไรประมาณนี้ และบอกว่าอยากจะตาย ตนก็เลยกล่อมไปเรื่อย จนตำรวจคนแรกก็มาช่วยกันกล่อม พอเรียกพ่อมาคุย คุยในเชิงไม่ดี ใส่อารมณ์ ช่วยอะไรไม่ได้ เลยให้พ่อถอยออกไป จนเจ้าหน้าที่เข้ามา

ส่วนตนช่วงนี้ก็ตกงานเมื่อ 2-3 วันที่แล้ว แต่ตนไม่คิดสั้น ทุกวันนี้พ่อแม่ก็ปล่อยปละละเลย ไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ แต่เราเป็นผู้ชาย เราต้องสู้ ตนคิดว่าการฆ่าตัวตายนี้ เป็นอะไรที่แบบทำร้ายตัวเองมากๆ แต่ไม่รู้ว่าถ้าเราฆ่าตัวตายไป แล้วจะเกิดมาเป็นอะไร เผลอๆอาจจะไม่ได้เกิด หรือเกิดมาเป็นคน ก็ต้องฆ่าตัวตายอยู่ซ้ำๆ คนเราเกิดมาอนาคตยังอีกไกล ความตายก็ให้มันเป็นธรรมชาติดีกว่านะ