ผลวิจัยชี้ "คดีล่วงละเมิดในไทย" เด็กตกเป็นเหยื่อคนใกล้ชิด และผู้ต้องหาส่วนใหญ่ "ก่อเหตุซ้ำ"

งานวิจัยต้นแบบการสร้างเครื่องมือ ป้องกันปัญหาการข่มขืนกระทำชำเรา ในครอบครัว โรงเรียน ชุมชน ซึ่งผลการวิจัยพบว่า คดีล่วงละเมิดในไทย สาเหตุหลักมาจากการเสพสารเสพติด และเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ และผู้กระทำจะเป็นบุคคลใกล้ชิด โดยเด็กและเยาวขนมักตกเป็นเหยือ

โดยงานวิจัยให้ความสำคัญไป ที่มาตรการเชิงรุกเพื่อป้องกันและปราบปรามอย่างเป็นรูปธรรม โดยยกตัวอย่างในต่างประเทศ ใช้ระบบการลงทะเบียนผู้กระทำความผิดทางเพศ โดยสหรัฐอเมริกา มีการนำมาใช้กว่า 20 ปี

ซึ่งหลายประเทศทั่วโลกได้นำแนวคิดมาปรับใช้ รวมทั้งเอเชีย โดยเฉพาะมาเลเซียมีฐานข้อมูลระบบมีรายชื่อ ผู้ล่วงละเมิดต่อเด็กอยู่ถึง 3,000 รายชื่อ ผู้ปกครอง โรงเรียน ชุมชนสามารถเข้าถึงรายชื่อได้ และเมื่อผู้ต้องหาพ้นโทษออกมา ระบบก็จะแจ้งเตือนว่ามี ผู้กระทำผิดทางเพศมาอาศัยในชุมชน

ขณะที่ประเทศไทย ยังไม่มีระบบลงทะเบียนผู้กระทําผิดคดีทางเพศ แต่มีระบบ ทะเบียนประวัติอาชญากรของสํานักงานตํารวจแห่งชาติ ซึ่งไม่ได้แยกคดีความผิดเกี่ยวกับ เพศโดยเฉพาะ

ส่วนที่ เกาหลีใต้ มีบทลงโทษใหม่ โดยการฉีดยาทําให้อวัยวะเพศฝ่อ ส่งผลให้ผู้กระทําผิดเกิดความกลัว แต่ประเทศไทย ยังขัดต่อกฎหมายเป็นการละเมิดสิทธิ แต่หลายฝ่ายก็เห็นว่า การตกเป็นเหยื่อควรได้รับความเห็นใจและดูแลมากกว่า

คุณปวีณา หงสกุล ประธานมูลนิธิปวีณา เพื่อเด็กและสตรี สะท้อนว่า จากการเข้าไปช่วยเหลือเหยื่อ ปัญหาเด็กถูกล่วงละเมิด ผู้กระทำผิดมักก่อเหตุซ้ำได้อีก ซึ่งการแก้ไขปัญหาต้องบูรณาการหลายหน่วยงาน

ซึ่งผลจากการวิจัยยังพบว่าครอบครัว ผู้ปกครองต้องมีความรู้ทันต่อเทคโนโลยี โรงเรียน ต้องสร้างการตระหนักรู้ และชุมชน ต้องช่วยกันป้องกันภัยจากสิ้งเสพติด