เปาบุ้นจิ้น ตอน อาญาสวรรค์ EP.5

ที่ลานประหาร นักโทษหยางเจียเป่าบุตรชายคนสุดท้องของตระกูลหยาง ตระกูลขุนศึกที่รับใช้ชาติมาหลายชั่วอายุคนกำลังจะถูกตัดสินประหารชีวิตในขณะที่หยางเล่าฮูหยินผู้เป็นแม่ได้แต่สวดมนต์ภาวนาแต่แม่ทัพหยางเจียเซินผู้พี่ชายที่พอทราบข่าวก็รีบควบม้าเร็วเร่งรุดจากชายแดน มาช่วยน้องชายจากแดนประหาร ในวังอ๋องฉายเจิ้นเข้าเฝ้าฮ่องเต้เพื่อฟ้องร้องสกุลหยางสาเหตุที่หยางเจียเป่าต้องโทษประหารเพราะถูกกล่าวหาว่า เป็นผู้ฆ่าข่มขืนท่านหญิงฉายบุตรสาวอ๋องฉายเจิ้นเมื่อตัดสินประหารโทษ หยางเจียเซินผู้พี่ชายที่เป็นแม่ทัพควรที่ต้องอยู่หน้าด่านรักษาชายแดนกลับละทิ้งหน้าที่มาช่วยน้องชิงตัวคนออกจากแดนประหาร ที่สกุลหยาง เล่าฮูหยินตำหนิที่ลูกชายวู่วามนางบอกว่าพรุ่งนี้นางจะนำลูกชายไปมอบตัวเอง แต่ราชครูก็นำราชโองการมาจับคนเสียก่อน ราชครูเล่นจับหมดทั้งตระกูลทำให้เกิดการขัดขืนหยางจงคนสนิทของแม่ทัพหยางฝ่าวงล้อมหนีมาร้องเรียนท่านเปา จั่นเจาเป็นห่วงยิ่งนักเพราะแม่ทัพหยางเองก็เป็นเพื่อนสนิทของเขา ท่านเปาจึงสั่งให้เอากระบี่อาญาสิทธิ์เร่งรุดไปช่วยคนก่อน เมื่อมาถึงแดนประหาร ราชครูเถียงว่ากระบี่อาญาสิทธิ์ใช้ฆ่าคน จั่นเจาใช้ช่วยคนไม่ได้ ดังนั้นประหาร แต่จั่นเจาพูดเตือนสติเหล่าเพชฌฆาตและผู้คุมว่าตระกูลหยางเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายรักษาบ้านเมืองเพื่อให้พวกท่านอยู่เย็นเป็นสุข วันนี้พวกเขาถูกใส่ร้าย พวกท่านยังจะประหารได้ลงคอหรือทำให้เหล่าทหารคว้าอาวุธไม่ลง เล่นเอาราชครูโกรธ บอกจั่นเจายุยงทหาร แบบนี้ต้องโดนไล่ออกแน่ บอกออกเป็นออกขณะที่เถียงกันอยู่นั้นท่านเปาก็มาถึงพอดีท่านเปาขอให้ราชครูรอก่อน จะไปเข้าเฝ้าฮ่องเต้เพื่อขอพระราชทานอภัยโทษ ซึ่งราชครูก็ยอม ให้ถึงแค่ก่อนตะวันตกดินเท่านั้น ท่านเปาไปถึงวังแต่ฮ่องเต้ทรงบรรทมตอนบ่ายท่านเปาขอให้กงกงช่วยปลุก กงกงก็ไม่กล้า บอกให้รอก่อน ท่านเปาก็ร้อนใจเพราะใกล้ค่ำแล้วยังไม่ตื่นเสียที เลยออกอุบายแกล้งทำแจกันตกแตกเสียงดังฮ่องเต้ก็เลยตื่นออกมารับคำร้องได้ ท่านเปาทูลว่า คดีท่านหญิงฉายถูกฆ่าข่มขืนยังมีเงื่อนงำขอให้มีการไต่สวนใหม่ โดยท่านเปายกเหตุผลต่างๆมาอธิบาย และท่านเปาใช้ตำแหน่งรับประกันตระกูลหยางทำให้ฮ่องเต้ยอมให้โอนคดีนี้ให้ศาลไคฟงสอบสวนใหม่ ท่านเปาเปิดศาลสอบสวนใหม่ ซึ่งหยางเจียเป่า ก็เล่าเรื่องให้ฟังตั้งแต่ต้นว่าเริ่มนั้นท่านชายฉายเหวินอวี้ มาพบและพอใจจางอี้เหลียนคู่หมั้นของหยางเจียเซินผู้พี่ชาย(แม่ทัพหยาง)ในงานเทศกาลโคมไฟเมื่อรู้ว่านางเป็นคู่หมั้น ใครด้วยความเกเรของฉายเหวินอี้จึงคิดหาวิธีช่วงชิง ที่จริงก่อนหน้านี้ทั้งคู่(คือแม่ทัพหยางกับอ๋องน้อยฉายเหวินอี้) เคยมีเรื่องบาดหมางกันมาก่อนแล้ว เพราะด้วยความเกเรของอ๋องน้อยที่ชอบฉุดคร่าหญิงสาว ครั้งหนึ่งแม่ทัพหยางผ่านมาช่วยและสั่งสอนอ๋องน้อย ทำให้เขาผูกใจเจ็บยิ่งนัก ตอนที่แม่ทัพหยางไปประจำอยู่ชายแดนนั้น อ๋องน้อยส่งพ่อสื่อไปข่มขู่พ่อของจางอี้เหลียนให้ยกนางให้กับเขา โดยบอกว่าอีก 7 วันจะส่งเกี้ยวมารับ บัณฑิตจาง พ่อของอี้เหลียนมาปรึกษาสกุลหยาง ว่าจะทำไงดีเพราะตอนนี้แม่ทัพหยางก็ยังอยู่ชายแดนยังไม่กลับมาแล้วถึงส่งข่าวไป ด้วยระยะทางแล้วไม่มีทางกลับมาทันแน่นอนทำให้หยางเจียเซิน คิดหาวิธีถ่วงเวลา โดยเขาอาสาปลอมตัวเป็นเจ้าสาวขึ้นเกี้ยวเข้าจวนอ๋องฉายแทนเอง หยางเจียเป่าปลอมเป็นเจ้าสาวขึ้นเกี้ยว ที่จวนฉาย อ๋องน้อยเข้าหอมาด้วยความดีใจแต่เจ้าสาวอ้างว่านางยังป่วยอยู่ ขอให้เวลานางรักษาตัวสักหน่อย โดยนางยื่นแขน ให้ดูว่านางเป็นฝีดาษ ผิวปุปะแบบนี้ท่านอ๋องจะนอนด้วยลงคอเหรอ นั่นทำให้อ๋องน้อย เอานางไปฝากไว้กับท่านหญิงฉายเหวินถิงผู้เป็นน้องสาว โดยบอกให้ดูแลพี่สะใภ้ให้ดีๆ ไว้นางหายแล้วจะมารับตัว ฉากหวาดเสียว ท่านหญิงฉายไม่เคยพบหน้าจางอี้เหลียน จึงไม่รู้ว่าคนนี้เป็นตัวปลอม เมื่อนอนด้วยกัน นางไม่รู้สึกอะไรเพราะนึกว่าเป็นหญิงด้วยกัน แต่พ่อหยางเจียเป่านี่สิ กลัวความลับแตกซะตัวสั่นเลย ท่านหญิงนึกว่านางกลัว พี่ชายนาง จึงปลอบว่าไม่ต้องกลัว นางไม่ร้ายกาจแบบพี่ชายนางจะดูแลเขาเอง เจียเป่าเอาตัวรอดมาได้หลายวัน จนวันหนึ่งก็เกิดเรื่องเมื่อท่านหญิงฝึกวิชาเสร็จ รู้สึกร้อนอยากอาบน้ำจึงเข้าไปจะเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่ไปเห็นพี่สะใภ้กำลังเปลี่ยนอยู่เลยนึกสนุก ปีนขึ้นไปบนหลังคาแอบดูพี่สะใภ้เปลี่ยนเสื้อผ้าคราวนี้ความเลยแตก ท่านหญิงโกรธมากที่โดนหลอก เกือบฆ่าเจียเป่าเข้าให้แล้วโดนตีซะน่วมเลย ฝ่ายชายไม่มีวรยุทธด้วยเจียเป่าเล่าความจริงให้ท่านหญิงฟัง ทำให้นางใจอ่อนยอมให้เขาสวมรอยพี่สะใภ้ต่อไป แต่พออยู่ไปความใกล้ชิด หนุ่มสาวก็เกิดมีใจให้กันขึ้น ทั้งสองจึงแลกของเพื่อหมั้นหมายกันเอง ท่านหญิงฉายให้หยก ส่วนเจียเป่าให้มีด ฝ่ายแม่ทัพหยางได้รู้ข่าวแล้ว แต่ด้วยติดพันศึกชายแดนจึงยังกลับไปไม่ได้ ได้แต่ฝากคนสนิทที่มาส่งข่าวว่าเขาต้องป้องกันบ้านเมืองเหนือเรื่องส่วนตัวส่วนทางนี้ขอให้แม่และน้องจัดการไปก่อน ที่สกุลฉาย ท่านหญิงเลี้ยงนกแก้วไว้ตัวนึง มันฉลาดแสนรู้และพูดภาษาคนได้ และแล้วก็มาถึง เมื่ออ๋องน้อยจับได้ เขาไล่ฆ่าเจียเป่าไปรอบจวน ขณะที่ท่านหญิงก็พยายามขัดขวาง จนกระทั่งจวนตัวนางจึงเอาร่างรับดาบแทนเขา ขณะที่ท่านอ๋องกลับมาเจอลูกสาวตายพอดี อ๋องน้อยก็บอกว่าเจียเป่าฆ่าข่มขืนท่านหญิง นั่นทำให้เขาถูกจับส่งทางการ เมื่อจำเลยให้การเสร็จทั้งหมด จึงมาดูที่เกิดเหตุซึ่งก็คือห้องนอนของท่านหญิงฉายท่านเปาก็ได้พบนกแก้วพูดได้ ดังนั้นจึงขอนำไปสอบสวนเล่นเอาท่านอ๋องงงไปเลย นกเนี่ยนะจะเป็นพยาน ท่านเปาสอบนก ที่จริงนกบอกไม่ได้หรอกว่าใครฆ่า แต่ท่านเปาเอามาเพื่อดักคอให้อ๋องน้อยหลุดปากพูดความจริง ซึ่งอ๋องน้อยก็ตกหลุมพราง ท่านอ๋องฉายช๊อคไปเลย ที่รู้ว่าลูกชายเป็นคน ฆ่าลูกสาว ท่านเปาเลยขอสรุปให้เรื่องบาดหมางของทั้งสองตระกูลจบลงแค่นี้ โดยแนะนำให้อ๋องฉายยกท่านหญิงให้แต่กับเจียเป่าเพราะไหนๆก็เป็นผัวเมียกันไปแล้ว ท่านหญิงจะได้ไม่เสื่อมเสียด้วย โดยให้เจียเป่าแต่งงานกับป้ายวิญญาณ ซึ่งเขาก็เต็มใจ เจียเป่า หลังแต่งงานก็แยกตัวไปปลูกกระท่อมเฝ้าหลุมศพ ที่ฝังร่างท่านหญิง หยางจงคนสนิทของแม่ทัพหยางมาพบ แล้วบอกว่าพรุ่งนีพี่ชายท่านจะแต่งงาน ให้กลับไปบ้านเพื่อแสดงความยินดี แต่ขณะเดียวกันคนใช้จวนอ๋องก็มาเชิญบอกว่าท่านอ๋องจะทำบุญครบรอบวันตายให้ท่านหญิง ให้หยางเจียเป่าไปร่วมพิธีด้วย ซึ่งเมื่อเขาเลือกที่จะไปงานแต่งพี่ชายก่อน ทำให้อ๋องน้อยยุยงพ่อว่า เขาไม่เห็นความสำคัญของน้องผิงเลย ในใจอ๋องน้อยยังคงคิดแค้นสกุลหยางอยู่ ดังนั้นจึงหาวิธีแกล้ง โดยไปดักขบวนเจ้าสาวฉุดนางไปแล้วเอาหมูใส่เกี้ยวแทนพร้อมทั้งฝากคำข่มขู่มาถึงแม่ทัพหยางว่า หากแน่จริงก็ให้มาชิงตัวเจ้าสาวคืน เพราะไม่งั้น เขาจะแต่งกับนางแทน จั่นเจาซึ่งอยู่ใหนเหตุการณ์ด้วย จึงตามแม่ทัพหยางไปวัดสกุลฉาย หยางเจียเป่าอาสาขอไปเจรจา เพราะยังไงเขาก็ได้ชื่อว่าเป็นลูกเขยสกุลฉายเช่นกัน อ๋องน้อยคงไม่ทำอะไรรุนแรงกับเขา หยางเจียเป่ากับนายอำเภอพยายามไปเจรจา แต่แน่นอนอ๋องน้อยย่อมไม่ยอมคืนเจ้าสาวง่ายๆ ถึงคราวจั่นเจา ตอนแรกอ๋องน้อยก็ไม่ยอม แต่จั่นเจา เอาดาบมาจ่อคอ อ๋องน้อยเลยเสนอให้ตัดสินกันแบบลูกผู้ชาย โดยให้ทั้งสองฝ่ายประลองกัน ใครชนะคนนั้นได้เจ้าสาวไป โดยจั่นเจาเป็นกรรมการตัดสินเอง การประลองเริ่มต้น สองฝ่ายเข้าประจำที่ เวทีประลอง เพลงแรกอ๋องน้อยชนะเพราะใช้ อาวุธที่สั่งทำพิเศษ ทำให้ทวนของแม่ทัพหยางหักจั่นเจาจึงให้ยืมกระบี่ พอเพลงสองทำให้แม่ทัพหยางระวังตัวมากขึ้น จึงเอาชนะได้พอเพลง 3 จึงไม่ใช้อาวุธ แต่แลกหมัดล้วนๆ ซึ่งอ๋องน้อยก็โดนซัดน่วมไป จั่นเจาจึงตัดสินให้เจ้าสาวเป็นของแม่ทัพหยาง ในขณะที่ท่านอ๋องรู้เรื่องรีบมาลานประลองแล้วจึงได้รับลูกชายกลับไปแต่ก่อนกลับยังมาโกรธนะ ว่าทำไมทำกับลูกเค้าแรงอย่างนี้ เรื่องดูน่าจะจบลงด้วยดีนะ แม่ทัพหยางได้เจ้าสาวคืนแต่งงานสมใจทั้งคู่ขอบคุณจั่นเจาที่ช่วยเหลือแต่ใครจะรู้ว่า อ๋องน้อยมันแค้นขนาดไหนมีหรือจะยอมรามือง่ายๆ ท่านอ๋องฉายเจิ้น กลัวว่าลูกชายอยู่กับบ้านเฉยๆเดี๋ยวก็ไปก่อเรื่องอีกดังนั้น จึงพาเข้าเฝ้าเพื่อให้ฮ่องเต้หางานให้ทำ อ๋องน้อยทูลขอไปช่วยงานแม่ทัพหยางที่ชายแดน ฝ่ายหยางเจียเป่า วันนึงขณะเฝ้าสุสานท่านหญิง ก็ได้ยินเสียงคนร้องมาจากริมลำธาร เมื่อเขาวิ่งไปจึงพบหญิงสาวคนนึงตกปลาอยู่นางดึงปลาไม่ขึ้นจึงร้อง เจียเป่ารีบปลดสายเบ็ดเพราะกลัวนางจะตกน้ำ แต่นางกลับต่อว่าที่เขาทำปลานางหลุดไป นางบอกให้เขาชดใช้โดยเขาต้องอยู่กับนางจนกว่านางจะตกปลาได้คืน เจียเป่าถามว่านางเป็นใครมาจากไหน นางบอกชื่อเหลียนฮัว เป็นคนเมืองเหลียว มาภาคกลางเพื่อตามหาพ่อ วันนึงเจียเป่าไปเห็นนางอาบน้ำเข้า เขาอายมากรีบหันหน้าหนี แต่นางกลับเห็นเป็นเรื่องตลกเมื่อนางแต่ตัวเสร็จจึงบอกให้เขาหันมาดูได้แล้วเจียเป่าถึงกับตะลึง เพราะนางเหมือนท่านหญิงฉายไม่ผิดเพี้ยน เหลียนฮัวมาพบท่านอ๋องฉายเจิ้น ซึ่งเขาก็ตะลึงความเหมือนของนางกับท่านหญิงเช่นกัน นางบอกว่าคือลูกสาวของเขาที่เกิดกับเจ้าวังเหลียวนั่นเอง แม่นางขอร้องให้นางมาพบพ่อ แต่ว่านางต้องผิดหวังเพราะอ๋องฉายไม่ยอมรับนางเป็นลูก แถมยังให้เงิน 100 ตำลึงแล้วให้รีบไปๆเสีย ทำให้นางผิดหวังมาก ที่ด่านชายแดนแม่ทัพหยาง ต้อนรับการมาถึงของอ๋องน้อยด้วยความกระอักกระอ่วนใจยิ่งนัก อ๋องน้อยมาถึงก็วางก้ามข่มขู่ทันที อ๋องน้อยมาในฐานะผู้ตรวจการแทนพระองค์ แม่ทัพหยางจึงต้อง ให้ความยำเกรง อ๋องน้อยให้แม่ทัพหยางพาไปตรวจชายแดนจากนั้นช่วงจังหวะทีเผลอเขาก็ลอบฆ่าแม่ทัพหยางแล้วแน่นอนเขากลับมาใส่ร้ายว่าแม่ทัพหยางขายชาติ ไปเข้ากับศัตรูอีกด้วย ซึ่งเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ในสายตาของหญิงชาวคนเมืองเหลียวลึกลับผู้หนึ่งนางมีฝีมือร้ายกาจไม่เบา ใช้พิษสกัดอ๋องน้อยแล้วสอบถามว่าเขาเป็นอะไรกับอ๋องฉายเจิ้น แต่เมื่อนางรู้ว่าชายคนนี้เป็นลูกอ๋องฉายเจิ้น นางกลับช่วยถอนพิษให้เขา หลังจากปล่อยอ๋องน้อยหนีไปแล้ว นางก็กลับมาดูอาการแม่ทัพหยาง ซึ่งก็พบว่าเขาโดนยิงที่จุดสำคัญ ช่วยชีวิตนั้นคงไม่ได้ แต่นางมียาที่จะยืดเวลาตายเขาออกไปได้ประมาณ 1 ชั่วยาม เพื่อให้เขากลับไปสั่งเสียข้อความกับคนสนิท แม่ทัพหยางซมซานมาพบหยางจงคนสนิท เขาสั่งความให้หาที่ฝังศพเขารวมทั้งมอบก้านธนูหลักฐานที่อ๋องน้อยลอบฆ่าเขาให้นำไปให้ท่านเปาด้วย มันมาฟ้องว่าแม่ทัพขายชาติ ซ้ำยังทำร้ายมันสาหัสอีกต่างหาก ฝ่ายเหลียนฮัว เมื่อผิดหวังเรื่องพ่อกลับมาก็มาหาเจียเป่านางเล่าให้เขาฟังว่าพ่อของนางคืออ๋องฉายเจิ้นเจียเป่าถึงเข้าใจ ว่าทำไมเหลียนฮัวกับท่านหญิงถึงได้หน้าเหมือนกันนัก เหลียนฮัวจึงฉวยโอกาสเกาะเจียเป่าติดหนับเลยบอกว่าเขาเป็นพี่เขยนาง ตอนนี้นางไม่มีใคร อ๋องฉายเจิ้นก็ไม่ยอมรับนางเป็นลูกดังนั้นนางไม่เหลือใครแล้ว จะขออยู่กับเขา ท่านเปามาแจ้งข่าวเรื่องแม่ทัพหยางหายไปกับสกุลหยางหนำซ้ำยังโดนข้อหาขายชาติ ทำให้เจียเป่าร้อนใจยิ่งนัก หยางเจียเป่าอาสาไปชายแดนเพื่อสืบข่าวพี่ชายจั่นเจาจึงมอบจดหมายศาลไคฟงกับมีดบินส่วนตัว ให้เพื่อคุ้มครองเขา โดยถ้าถึงคราวคับขันให้ใช้ของสิ่งนี้สหายชาวยุทธก็จะให้ความช่วยเหลือ ฝ่ายหยางจงคนสนิทแม่ทัพหยางกลับมาเพื่อจะนำหลักฐานมาฟ้องร้องท่านเปา แต่กลับโดนคนของอ๋องน้อยจับได้เขาจึงรีบเหวี่ยงหัวธนูหลักฐานไปปักไว้ที่หลังคาซึ่งแน่นอนหลังจากนั้นเขาก็ถูกนำตัวไปทรมาณอย่างแสนสาหัส โดนตัดลิ้นตัดเส้นเอ็นควักลูกตา แล้วให้ทหารนำศพไปทิ้งริมน้ำ แล้วอ๋องน้อยก็ตามไปขัดขวางหยางเจียเป่าที่กำลัง จะเดินทางไปสืบเรื่องพี่ชายที่ชายแดนขณะที่เขากำลังจะฆ่าหยางเจียเป่านั้นก็มีบุกคนลึกลับมาช่วยไว้เสียก่อน ที่จวนท่านเปา คนของศาลไคฟงไปพบร่างของหยางจง จึงนำกลับมาให้กงซุนรักษา ซึ่งช่วยชีวิตเขาได้แต่ก็ยากที่จะสอบถามความเป็นมา เพราะนอกจากเขาจะถูกตัดลิ้นตัดเอ็นจนพิการแล้ว ยังถูกทำลายหน้าตาจนคนจำไม่ได้ ท่านเปาต้องเล่นเดาร้อยแปดคำถามกว่าจะได้ใจความ ที่ชายแดนขณะที่หยางเจียเป่ากำลังจะข้ามไปสืบเรื่องพี่ชายพอดีเหลียนฮัวโดนนักเลงสองคนจับตัวมา โดยนักเลงบอกว่า นางเล่นพนันติดเงิน หยางเจียเป่าไม่มีเงินใช้หนี้แทนเลยขอเล่นพนันลูกเต๋า หากเขาแพ้ก็จะขอยอมเป็นทาสอีกคน แต่หากเขาชนะก็ขอให้ปล่อนเหลียนฮัว แน่นอนหยางเจียเป่าเล่นแพ้แถมถูกนักเลงซ้อมหยางเจียเป่าร้องบอกให้เหลียนฮัวหนีไปส่วนเขาโดนซ้อมเอาซ้อมเอาเดือดร้อนจอมยุทธคนเดิมต้องมาช่วยอีกแล้วจอมยุทธบอกว่าให้เขาไปทางตะวันออกอีก 8 ลี้จะพบเหลียนฮัวเอง แต่พอพบเหลียนฮัว ก็ได้พบทหารเมืองเหลียวด้วยทั้งคู่เลยถูกจับเข้าคุก ในคุกเหลียนฮัวถามความในใจว่าหยางเจียเป่ามีใจกับนางบ้างใหม ซึ่งเขาก็อึกอักเพราะยังรักมั่นในท่านหญิงอยู่แต่เขาก็รับปากกับนางว่าหากคราวนี้รอดตายไปได้ เจ้าจะเอายังไงกับข้าก็ได้ ทำให้นางดีใจมากที่คิดว่าหยางเจียเป่ารับปากเรื่องแต่งงานกับนางจึงเรียกทหารมาปล่อย หยางเจียเป่าถึงกับเอ๋อไปเลย เมื่อรู้ความจริงว่า นางเป็นเจ้าวังน้อยธิดาเจ้าวังเมืองเหลียว แม่ของนางเก่งเรื่องวิชาอาคมช่วยเหลืออ๋องเหลียวในการรบกับซ้องมาตลอดเจียเป่าก็เลยถึงบางอ้อว่า คนชุดดำที่ช่วยเขาถึง2ครั้งก็คือนางนี่เอง เจ้าวังแม่ของเหลียนฮัว เล่าให้หยางเจียเป่าฟังถึงเรื่องที่พี่ชายเขา ถูกฉายเหวินอี้ฆ่าตาย นางบอกว่าพรุ่งนี้จะพาเขาไปขุดศพพี่ชายเพื่อนำไปทำพิธีให้สมเกียรติ ส่วนเรื่องฉายเหวินอี้นั้นขอให้แล้วกันไปเถอะ เพราะยังไงสกุลหยางก็ต่อกรกับสกุลฉายไม่ได้หรอก เพราะบารมีและวาสนามันต่างกัน เหลียนฮัวทวงสัญญาที่เจียเป่าเคยให้ไว้กับนาง แต่เขากลับบอกว่า เขาแต่งงานกับใครไม่ได้อีกเพราะในใจเขามีแต่ท่านหญิง ที่บ้านสกุลหยาง อ๋องน้อยมาหาเรื่อง ด้วยบ้านนี้เหลือแต่ผู้หญิง ดังนั้นเขาจึงรังแกได้ง่ายดายข่มขืนอี้เหลียน ทำร้ายหยางเล่าฮูหยินจนตาย หยางเจียเป่านำศพพี่ชายกลับมาฟ้องร้องท่านเปาที่ศาลไคฟงท่านเปาก็หนักใจยิ่งนักเพราะสกุลฉายไม่ใช่เล่นงานง่ายๆ ต้องหาหลักฐานมายืนยัน ดังนั้นเจียเป่าจึงเอาธนูท่อนหัวที่ฝัง อยู่ในศพพี่ชายมายืนยัน เพราะหัวธนูมีสัญลักษณ์ตำหนักฉายสลักอยู่ เจียเป่ากลับมาถึงบ้านพบว่าแม่ถูกฆ่าตาย พี่สะใภ้ถูกข่มขืนจนกลายเป็นบ้า จั่นเจาไปเชิญอ๋องน้อยไปสอบสวน แน่นอนเขาก็ยียวนกวนสุดฤทธิ์ เอาทั้งตำแหน่งอ๋องทั้งเสื้อคลุมมังกรมาข่มขู่จั่นเจา จึงไม่ได้ตัวกลับไปแต่ได้รอยประทับรองเท้ากลับไป เมื่อเอารอยเท้าไปเทียบก็ยิ่งมั่นใจว่าเป็นคนเดียวกันดังนั้นจั่นเจาจึงไปล้อมจวนอ๋องไว้ แล้วให้วงมโหรีมาบรรเลงเสียงอึกทึกทำให้อ๋องฉายหมดความอดทน ซึ่งจั่นเจาก็บอกว่าหากอ๋องน้อยไม่ไปศาลไคฟง เขาก็จะล้อมอยู่แบบนี้ทันใดนั้นเจ้าวังเมืองเหลียวก็มาปรากฏตัวแล้วรับปากว่าอีก7วันให้หลังนางจะพาอ๋องน้อยไปมอบตัวเอง แต่ตอนนี้ขอให้จั่นเจากลับไปก่อน รำลึกความหลังคับ สมัยก่อนทั้งสองพบกันที่ทุ่งหญ้านอกด่านพอมีอะไรๆกัน อ๋องก็กลับเมืองแล้วไม่เหลียวแลนางอีกเลยนางต่อว่า เรื่องที่เขาไม่ยอมรับเหลียนฮัวเป็นลูก นางบอกให้อ๋องน้อยไปมอบตัว ส่วนเรื่องความปลอดภัยนั้นนางจะให้เหลียนฮัวคุ้มครองเอง ที่ศาล อ๋องน้อยวางก้ามใหญ่โต ไม่ยอมรับข้อกล่าวหาท่านเปาเอาหยางจงมาเป็นพยาน แต่เขายังเจ็บหนักอยู่ให้การไม่ได้เต็มที่ทำให้ท่านเปาต้องพักการพิจารณาคดีไว้ก่อน อ๋องน้อยใช้เหลียนฮัวไปฆ่าหยางจงปิดปาก แต่นางถูกจั่นเจาขัดขวาง นางโดนจั่นเจาแทงเข้าให้ ขึงหนีมาขอหลบที่ห้องของหยางเจียเป่า แต่จั่นเจาก็ตามมาเจอจนได้ท่านเปายอมปล่อยตัวเหลียนฮัวกลับไปโดยคิดแผนใหม่ให้นางไปโกหกอ๋องน้อยว่าฆ่าหยางจงสำเร็จแล้ว เปิดศาลครั้งใหม่ ท่านเปาพบธนูท่อนท้ายที่หยางจงเหวี่ยงไปปักไว้ที่ชายคาจวนอ๋องได้แล้ว เมื่อนำมาต่อกับท่อนหัวพบว่าเป็นอันเดียวกัน แต่เนื่องจากหยางจงตายแล้ว ขาดพยานทำให้ท่านเปาเอาผิดไม่ได้ จึงสั่งให้ปล่อยตัวทำให้อ๋องน้อยลำพองมากแต่หยางเจียเป่าไม่ยอม เข้าต่อสู้จึงโดนอ๋องน้อยซ้อม จั่นเจาเข้าช่วยพร้อมทั้งเตะอ๋องน้อยสลบเหมือดเหมือนกัน เมื่อเขาฟื้นขึ้นมาท่านเปาจึงเริ่มแผนที่วางไว้ ใช้มุขผีหลอก ให้เหลียนฮัวปลอมเป็นผีท่านหญิงฉายบอกว่าเขาโดนจั่นเจาเตะจนตาย ตอนนี้อยู่ในนรก คนอื่นๆก็ปลอมเป็นผีคนสกุลหยางมาอาฆาตจะฉีกวิญญาณเขาเป็นชิ้นๆทำให้อ๋องน้อยกลัวมากจนหลุดปากพูดความจริงพร้อมขอขมาวิญญาน ทั้งหมด ขึ้นศาลอีกครั้ง ฉายเหวินอี้บอกใช่เขาทำทั้งหมดแล้วไงท่านประหารข้าไม่ได้นะ เพราะองค์ไท่จู่เคยมีพระบัญชาไว้ว่าลูกหลานสกุลฉายไม่ว่าจะทำผิดแค่ไหนก็ต้องได้รับอภัยโทษ ท่านเปาจึงสั่งขังไว้ก่อนแล้วไปเข้าเฝ้าฮ่องเต้ ซึ่งฮ่องเต้ก็ยืนยันว่าประหารไม่ได้ เพราะเป็นคำสั่งบรรพชนฮ่องเต้แนะนำว่าให้ขังสัก 10 ปีแทนก็แล้วกัน ขนาดแค่โดนขังมันยังไม่ยอม มันสั่งพ่อให้ไปเก็บเปาบุ้นจิ้น ซะโดยให้ไปหลอกใช้เจ้าวังฆ่าท่านเปา เหลียนฮัวแอบเห็นอ๋องฉายขอร้องแม่ตนให้ช่วยฆ่าท่านเปา นางจึงไปแจ้งต่อคนของศาลไคฟง นางว่าสิ่งที่แม่นางจะส่งมาฆ่านั้นไม่ใช่คนแต่เป็นวิญญาณที่แม่นางเลี้ยงไว้ ซึ่งวิญญาณนี้หากเข้าสิงใครคนนั้นก็จะกลายเป็นนักฆ่าไล่ฆ่าคนที่อยู่ข้างๆแล้ววิญญาณนี้จะเปลี่ยนร่างสิงไปเรื่อยๆ คืนนั้นทุกคนเตรียมรับมือวิญญาณพันปีที่แม่ของเหลียนฮัวส่งมาโดยเหลียนฮัวแนะนำให้หลบอยู่ในห้องพระ วิญญานมาแล้ว ผีเสื้อเริ่มสิงเจ้าหู่ก่อน แน่นอนเจ้าหู่ก็คว้าดาบมาไล่ฟันท่านเปา ทุกคนก็ขัดขวาง เจ้าหู่โดนจางหลงเตะสลบไปดังนั้น เป้าต่อไปคือจางหลง ซึ่งก็เหมือนเดิมจั่นเจาเข้าขัดขวางจางหลงดังนั้น รายต่อไปจึงเป็นเขา แน่นอนเมื่อสิงจั่นเจาแล้วใครหล่ะจะยับยั้งเขาได้ขี้แงจั่นเจาพยามสะกดตัวเองต่อสู้กับวิญญาณร้ายพร้อมร้องบอกให้ทุกคนรีบสังหารเขาเสียก่อนที่เขาจะพ่ายโดนวิญญาณร้ายควบคุม เหลียนฮัวเห็นดังนั้นจึงเอาตัวเข้าแลกแทนซึ่งนางก็โดนสิงเป็นรายต่อมา นางเอากระบี่แทงที่จุดมรณะของตัวเองทำให้วิญญาณร้ายสลายไป หยางเจียเป่าเสียใจยิ่งนัก ก่อนตายนางขอแค่ความรัก เสี้ยวหนึ่งที่เขาเคยให้ท่านหญิงฉายพี่สาวนางก็พอ เจ้าวังตามมาดูผลงาน นางเจ็บใจมากที่ลูกสาวทรยศไปช่วยฝ่ายตรงข้าม ท่านเปาพูดเตือนสตินางว่าอ๋องฉายเพียงแค่หลอกใช้นางเท่านั้น ท่านเปาวางแผนให้เจ้าวังเห็นธาตุแท้ของอ๋องฉายเจิ้นโดยเชิญท่านอ๋องมาแล้วแจ้งว่าจับตัวเจ้าวังไว้ได้นางอ้างว่าทำงานให้ท่านแต่อ๋องฉายเจิ้นปฏิเสธเรื่องทั้งหมดแล้วบอกท่านเปาว่าให้ประหารนางได้เลย เจ้าวังซึ่งแอบฟังอยู่จึงได้รู้ธาตุแท้ของเขา นางออกมาต่อว่าเขาที่ไร้น้ำใจแม้แต่เหลียนฮัวลูกสาวที่ตายไปเขาก็ยังไม่ใส่ใจนางโกรธมากคิดจะฆ่าเขา แต่ท่านเปาเตือนให้ได้สติ อ๋องฉายมาเยี่ยมลูกชาย เขาต่อว่าที่พ่อไม่ยอมช่วยฝ่ายพ่อก็บอกว่าช่วยทุกทางแล้วอ๋องน้อยได้ความคิดขึ้นมาที่จะไม่ต้องอยู่ในคุก นั่นคือเขาต้องเป็นเสี่ยวซันอ๋อง เขาขอให้พ่อ สละตำแหน่งนี้ให้เขา ซึ่งพ่อก็บอกว่าตำแหน่งนี้สืบต่อกันทางสายเลือด ยกให้เฉยๆไม่ได้ยกเว้นพ่อจะตายนั่นแหล่ะเจ้าจะได้สืบทอดโดยอัตโนมัติใอ้เจ้าอ๋องน้อยก็เลยบอกว่า พ่ออยู่มานานแล้วก็น่าจะตายเพื่อสละตำแหน่งให้มันได้แล้ว อ๋องฉายเจิ้นสะเทือนใจยิ่งนัก เขารำพันว่าหากเขาไม่ตาย ลูกชายก็ต้องตาย ดังนั้นเขาจึงยอมสละชีวิตเพื่อให้ลูกอยู่ต่อ พอคนใช้มาแจ้งว่าพ่อผูกคอตายมันไม่เสียใจสักนิด กลับยิ้มอย่างสมหวัง ท่านเปารู้เรื่องโกรธมากสั่งประหารฉายเหวินอี้ โดยบอกว่าหลังจากตัดหัวเจ้าแล้ว ข้าจะไปรับผิดกับฮ่องเต้เอง ราชครูผังมาแล้ว แน่นอนไม่ได้มามือเปล่าเอาราชโองการมาด้วยในราชโองการสั่งไว้ให้ลูกหลานสกุลเจ้า ต้องไม่ทำอันตรายลูกหลานสกุลฉาย หากท่านเปาประหารฉายเหวินอี้ ก็จะทำให้ฮ่องเต้เป็นคนอกตัญญูต่อคำสั่งบรรพชน ฉายเหวินอี้หัวเราะร่าลำพองใจสุดๆ ดูสีหน้าแต่ละคน ปวดร้าวแค้นสุดๆที่ทำอะไรไม่ได้ เครื่องประหารเป็นหมัน ท่านเปารำพันต่อสวรรค์ว่าหากประหารก็ขัดราชโองการ ทำให้ฮ่องเต้เป็นคนอกตัญญูแต่ไม่ประหารแล้วข้าจะมองหน้าคนที่ตายได้อย่างไร เมื่อเลือกไม่ได้ ข้าก็ขอลาออกตอบแทนคุณพระเมตตา อ๋องน้อยเดินออกจากศาลด้วยความลำพองใจ หยางเจียเป่าแค้นสุดขีดวิ่งมาพร้อมมีดกะแลกด้วยแต่โดนอ๋องน้อยถีบกระเด็นไป ขณะที่อ๋องน้อยกำลังย่างสามขุมเข้าหาเจียเป่านั้นก็เกิดพายุลมแรงทั้งๆที่แดดจ้า แล้วฟ้าก็ผ่าลงมาไล่อ๋องน้อยวิ่งหนีกระเจิง แต่คนชั่วหรือจะหนีอาญาจากสวรรค์พ้น อ๋องน้อยโดนสายฟ้าฟาดเข้าครั้งแล้วครั้งเล่าจนขาดใจตาย ซึ่งเหตุการณ์ทั้งหมดนี้อยู่ในสายตาของทุกๆคน ราชครูกล่าวหาเจียเป่าว่าใช้เวทมนต์สังหารอ๋องน้อย ให้ท่านเปาประหารเขาแต่ท่านเปาหันไปถามกงซุนว่า ท่านกงซุน สกุลฉายนี่ พออ๋องน้อยตายแล้วยังเหลือใครสืบสกุลอีกมั่ง แต่แกล้งถามไปยังงั้น ท่านกงซุนบอก ยังเหลือลูกเขยอีกคนนึงครับใต้เท้า ซึ่งเขยคนนี้ถือเป็นทายาทคนสุดท้ายที่จะได้รับตำแหน่งซันเสี่ยวอ๋อง โดยอัตโนมัติและได้ราชโองการอภัยโทษคุ้มครองประหารไม่ได้เช่นเดียวกับอ๋องน้อยเขยผู้นั้นก็คือ หยางเจียเป่านั่นเองเล่นเอาราชครูพูดไม่ออกบอกไม่ถูกกลับวังไปเลย