เปาบุ้นจิ้น ตอน หมอดูเทวดา EP.4

851 viewออกอากาศ พุธที่ 11 กันยายน 2567

หมอดู ถูกคนร้ายไล่ฆ่า คนที่ตามล่าใช้ธนูเป็นอาวุธ ยิงโดนชาวบ้านไปหลายคนหมอดูพยามถามทางชาวบ้านถึงทางที่จะไปศาลไคฟง ในที่สุดหมอก็โดนยิงจนได้ ขณะที่กระเสือกกระสนมาถึงหน้าศาลนั้น คนร้ายก็ตามมาทันหวังจะซ้ำให้ตาย แต่ก็มีคนมาขัดขวางเสียก่อน จั่นเจาก็ออกมาเหมือนกัน คนร้ายเห็นดังนั้นจึงเผ่น หงซิ่ว ก็ผละไปเช่นกัน ท่านกงซุนช่วยถอนลูกธนูออกจากไหล่ จั่นเจาเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ท่านเปาฟังคนร้ายเป็นใครนั้นยังไม่ทราบ แต่สตรีชุดเขียวที่มาช่วย หมอดูคนนี้คือหงซิ่วคนสนิทของคุณนายเก้าแห่งหมู่บ้าน ชุ่ยหลิน ภรรยาม่ายของหัวหน้าเว่ยสำนักคุ้มภัยเจิ้นเหยิ่น ซึ่งครั้งหนึ่งเคยมีความดีความชอบต่อราชสำนัก โดยบุกขึ้น เขาไปชิงสมบัติของราชวงศ์คืนมาได้ ถึงแม้ปัจจุบันหัวหน้าเว่ยจะเสียไปแล้ว แต่คุณนายเก้าผู้ภรรยาม่ายที่เป็นหัวหน้าสำนักสืบต่อก็ยังได้รับการยกย่อง จากชาวยุทธทั่วไป ท่านกงซุนแจ้งกับท่านเปาว่า ธนูมีพิษร้ายแรงแต่น่าแปลกที่หมอดูกลับไม่ได้รับพิษใดๆ จั่นเจามาหาคุณนายเก้าเพื่อสืบเรื่องที่เกิดขึ้น คุณนายเก้าถามถึงอาการแม่นางจาง คุณนายเก้าบอกว่าพิษแค่นั้นทำอะไรแม่นางจางไม่ได้หรอก คุณนายเก้าเองก็ต้องการตัวแม่นางจางแบบเป็นๆเช่นกัน ดังนั้นจึงสั่งหงซิ่วไปคุ้มครองนางเป็นหมอดูศิษย์เอกโอหยางหลินแห่งสำนักง๊อไบ๊ ชื่อนางคือจางอี้เฟย คนร้ายยังไม่ละความพยายามที่จะเอาชีวิตจางอี้เฟยให้ได้ คืนนั้นเขาลอบเข้ามาเพื่อสังหารนางซ้ำอีก แต่ถูกจั่นเจากับพวกสกัดไว้ได้คนร้ายใช้อาวุธลับเป็นเข็มอาบยาพิษรูปแมลงปอซัดไป แมลงปอเงินเป็นอาวุธลับที่ขึ้นชื่อเป็นอันดับ3 จั่นเจาบอกท่านเปาว่า หัวหน้าเว่ยก็ตายเพราะแมลงปอเงิน นี่แหละแต่ใครเป็นคนใช้ ยังไม่ทราบ ลูกกตัญญูเหวินเย่าถิงหรือที่แม่เรียกว่าเจ้าหมาน้อยมาเยี่ยมแม่พร้อมนำไม้เท้าอันใหม่มาให้เขารู้สึกละอายใจยิ่งนัก ตัวเขานั้นเป็นถึงผู้บังคับบัญชากองพันและเป็นลูกเขยใต้เท้าซุนเสนาบดีขุนนางระดับสูงแต่ไม่สามารถพาแม่ไปอยู่ด้วยอย่างออกนอกหน้า เพราะปิดบังอดีตที่ยากจนของตัวเอง อาซิงนักฆ่ามารายงานเหวินเย่าถิง ถึงความล้มเหลวในการลอบฆ่าจางอี้เฟย ซึ่งทั้งคู่นั้นเป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อนดังนั้นอาซิงจึงเผลอหลุดปากเรียกเขาว่าหมาน้อยเช่นกัน เหวินเย่าถิงโกรธมากที่เพื่อนใช้แมลงปอเงินเพราะคุณนายเก้ายังอยู่อีกทั้งเขาและเพื่อนนี่เอง ที่เป็นผู้ใช้แมลงปอเงินสังหารหัวหน้าเว่ย เขาทั้งคู่ต้องการสังหารจางอี้เฟยเพราะนางเป็นหมอดูเทวดาทำนายแม่นนางทำนายเรื่องของอาซิงได้ตรงหมด ดังนั้นเหวินเย่าถิง จึงกลัวนางทำนายและเปิดโปงอดีตเขา ดังนั้นเหวินเย่าถิง จึงฆ่าเพื่อนปิดปากอีกคน ซึ่งเหตุการณ์นี้ จางอี้ เฟยก็ฝันเห็น นางพร่ำบอกกับกงซุนว่าอาซิงถูกฆ่าแล้ว ท่านกงซุนยิ่งงงหนัก เช้าขึ้นมาก็พบศพอาซิงจริงๆ จางอี้เฟยเล่าให้ท่านเปาฟังว่า นางได้พบกับโอหยางหลิงผู้เป็นอาจารย์ เมื่อตอนนางอายุ 15 ซึ่งตอนพบกันนั้นค่อนข้างสยองไม่เบานางกลัวมากเพราะโอหยางหลิงโดนตัดแขนขาแล้วจับขังไว้ในถังไม้ คนที่ทำร้ายโอหยางหลิงเป็นโจรสองคนที่ไม่มีชื่อเสียงมาลอบทำร้ายเขาเพราะต้องการผงมรณะ ซึ่งเป็นผงพิษที่ร้ายแรงมาก แต่ผงนี้สามารถแก้ได้ด้วยน้ำอมฤต แต่น้ำนี้นางเองก็ดื่มไปหมดแล้ว อาจารย์สอนวิชานางเพื่อให้ใช้วิชาหมอดูหาคนร้าย หลังจากอาจาย์สิ้น นางก็ออกเร่ร่อนใช้วิชาหมอดูเลี้ยงชีพ พร้อมทั้งสืบหาคนที่ทำร้ายอาจารย์ด้วย จนเมื่อสองเดือนที่ แล้วนางได้พบกับอาซิงเข้า คำทำนายของนางนั่นเองทำให้อาซิงตามล่าจางอี้เฟย อยากขอบคุณหงซิ่วที่ช่วยชีวิต จั่นเจาจึงพาไปบ้านคุณนายเก้า จั่นเจาเล่าให้คุณนายเก้าฟังเรื่องแมลงปอเงิน ทำให้คุณนายเก้านึกถึงสามีที่ถูกสังหารด้วยอาวุธชนิดเดียวกัน คุณนายเก้าขอให้จางอี้เฟยใช้วิชาหมอดูช่วยหาลูกชาย ของหัวหน้าเว่ย ซึ่งเกิดกับภรรยาน้อย ทายาทคนเดียวของสำนัก นางเล่าว่า 27 ปีที่แล้วเมื่อนางรู้เรื่องสามี มีลูกกับหญิงอื่น นางแค้นมากจึงไปตามฆ่าสองแม่ลูก แต่ชุยฮัวคนสนิทนางกลับตัดใจฆ่าทารกนั้นไม่ได้ แอบพาหนีไปเลี้ยงเอง ฉากพิษรักแรงหึงในอดีต คุณนายเก้าตามล่าทารกนั้นอยู่ถึง 2 ปีจึงได้พบชุ่ยฮัว แต่นางยอมฆ่าตัวตายไม่ยอมบอกที่ซ่อนเด็กอี้เฟยบอกว่าวิชานางยังอ่อนกว่าอาจารย์มากนัก นางไม่มั่นใจว่าจะช่วยหาเด็กคนนั้นได้ แต่คุณนายเก้าขอร้องแกมบังคับให้รับงานรวมทั้งยัดเยียดเงินมัดจำล่วงหน้าให้ด้วย เกิดไฟไหม้ที่คลังแสงของกรมการปกครองอี้เฟยเอาเงินมาให้กงซุนหวังให้เขารับงานต่อจากนาง กงซุนก็ตำหนิว่า รู้ว่าทำงานให้เขาไม่ได้แล้วรับเงินมาทำไมอย่างนี้มันมัดตัวเองชัดๆ อี้เฟยจับสังหรณ์ได้ว่าไฟไหม้ครั้งนี้เกิดจากการวางเพลิงแล้วเรื่องร้ายแรงจะลุกลามมาถึงท่านเปาด้วย จั่นเจากำลังสอบปากคำทหารยามที่เฝ้าคลังแสงแต่โดนเหวินเย่าถิงเข้ามาขัดจังหวะเอาตัวทหารสองคนนั้นไปเสียก่อน เหวินเย่าถิงมารายงานใต้เท้าซุนผู้เป็นพ่อตา ถึงเรื่องเพลิงไหม้ที่เกิดขึ้น ญาติพี่น้องของทหารยามสองคนมาร้องเรียนท่านเปาว่าสามีถูกทรมานให้รับผิดเรื่องเพลิงไหม้ พรุ่งนี้เช้าจะถูกประหารแล้ว ขอให้ท่านเปาช่วยด้วย ท่านเปาจึงต้องรีบไปพบใต้เท้าซุนกลางดึก แต่เขาปฏิเสธบอกว่าเป็นเรื่องภายในกรมของเราท่านอย่ายุ่งดีกว่า ไม่งั้นจะเป็นการก้าวก่าย เมื่อท่านเปาช่วยไม่ได้ อี้เฟยรู้สึกสงสารชาวบ้านยิ่งนักจึงไปขอร้องให้คุณนายเก้าช่วย หงซิ่วกับเหวยเย่าถิงระหว่างชิงตัวนักโทษ จากการประมือกันทำให้เย่าถิงรู้ว่าเพลงกระบี่ที่คนร้ายใช้นั้นคือเพลงกระบี่บุบผาจากหมู่บ้านชุ่ยหลิง แต่ตอนไปรายงานพ่อตา มันกลับบอกว่าสงสัยว่าเป็นฝีมือจากคนของศาลไคฟง เพราะเมื่อคืนเปาบุ้นจิ้น เพิ่งมาขอร้องไม่ให้ประหารนักโทษ ฝ่ายพ่อตาหูเบาก็รีบมาหาท่านเปาทันที อี้เฟยบอกให้ส่งคนที่ช่วยมาได้ไปศาลไคฟงแต่จะทำวิธีไหนหล่ะ แค่เข้าเมืองก็ไม่รอดแล้ว อี้เฟยเลยออกอุบายให้คนของหงซิ่วซ้อมทั้งสองคนแล้วกล่าวร้องว่าเป็นขโมยให้ทางการจับส่งไปศาลไคฟง ระหว่างทางสวนกับครอบครัวเสียก่อน ลูกชายดันจำพ่อได้เลยร้องเรียก ในขณะเดียวกันเหวินเย่าถิงก็ผ่านมาพอดี เลยเรียกให้หยุด เดือดร้อนหงซิ่ว กับคนของหมู่บ้านชุ่ยหลิงต้องเข้ามาช่วย อี้เฟยเห็นท่าจะไม่รอด จึงปักยันต์ค่ายกลแปดทิศ ช่วยให้ทุกคนรอดมาได้ กว่าผู้พันเหวิน จะทำลายค่ายกลออกมาได้ พยานทหารสองคนนั้นก็หนีเข้าศาลไคฟงไปได้แล้ว เรื่องมันไม่จบง่ายๆหรอกในเมื่อเห็นกับตาว่านักโทษหนีเข้าศาลไคฟง เหวินเย่าถิง ย่อมต้องประเคนความผิดทั้งหมดไปให้ท่านเปากับคนของศาลไคฟงเต็มๆ ท่านเปาเรียกนักโทษทั้งสองมาสอบถาม ซึ่งทั้งสองก็ไม่รู้ว่าใครเป็นคนไปช่วย และส่งเขามายังศาลไคฟงเพราะส่วนใหญ่พวกเขาปิดหน้าปิดตา ส่วนคนที่เปิดหน้าพวกเขาก็ไม่รู้จัก แต่พอท่านเปาสอบถามถึงรูปร่างหน้าตาสองคนบอกว่ามีคนนึง เป็นหญิงแต่แต่งตัวเป็นผู้ชายท่านเปาเลยนึกออก นังหนูหมอดูอี้เฟยนี่เอง แต่อี้เฟยหรือจะมีวรยุทธเก่งกล้าขนาดปล้นนักโทษได้ ก็เลยคิดแผน และเดาเรื่องได้ทั้งหมดว่าอี้เฟยต้องไปขอร้องคุณนายเก้า กับคนหมู่บ้านชุ่ยหลิงให้มาช่วยแน่ เจ้าลูกเขยตัวดีรีบไปรายงานพ่อตาเหมือนเดิม คราวนี้เพิ่มโจทก์เข้าไปอีก โดยบอกว่าศาลไคฟงร่วมมือกับหมู่บ้านชุ่ยหลิงช่วยกันปล้นนักโทษ เพียงเพื่อช่วยธุระให้อี้เฟย ทำให้คนของหมู่บ้านชุ่ยหลิงบาดเจ็บล้มตายไปไม่น้อย ทำให้นางรู้สึกผิดไม่น้อย จั่นเจามาหมู่บ้านชุ่ยหลิงเพื่อมารับตัวอี้เฟยกลับไปคุณนายเก้าก็บอกว่าคืนนี้อี้เฟยต้องทำพิธีให้นางหลังเสร็จพิธีจะให้นางกลับไป ทำให้จั่นเจาต้องรอรับตัวนาง ฝ่ายพ่อตารู้ดีว่าจะเล่นงานท่านเปาไม่ใช่ง่าย ดังนั้นจึงรีบไปฟ้องอ๋องแปดว่าท่านเปาชิงตัวนักโทษ พร้อมทั้งให้ที่หลบซ่อน อี้เฟยขึ้นปรัมทำพิธีสืบหาทายาทให้กับคุณนายเก้า ท่านเปากับคนของศาลไคฟงก็บุกเข้ามาเสีย ก่อนตอนนี้ท่านเปาไม่มีเหตุผล ไม่ยอมรอให้เขาทำพิธีให้เสร็จดึงดันจะเอาตัวอี้เฟยกลับไปเดี๋ยวนี้ให้ได้ ทำให้ทั้งสองฝ่ายต้องปะทะ อี้เฟยเห็นเรื่องจะบานปลาย จึงรีบลงมาจากปรัมพิธีเพื่อห้าม รวมทั้งบอกคุณนายเก้าว่า นางทำพิธีให้ไม่ได้ทำให้คุณนายเก้าผิดหวังมาก คุณนายเก้ามอบป้ายเจ้าสำนักต่อให้หงซิ่วพร้อมทั้ง สั่งเสียฝากฝังสำนักว่าต่อไปต้องพึ่งเจ้าแล้วส่วนตัวคุณนายเก้าจะตามท่านเปาไปรับโทษที่ศาลไคฟงอี้เฟยรู้สึกผิดยิ่งนักที่ทำให้คุณนายเก้าต้องติดคุก ฝ่ายท่านเปาก็กำลังเถียงหน้าดำหน้าแดงกับใต้เท้าซุนต่อหน้าท่านอ๋องแปด ท่านเปาเล่าเรื่องตั้งแต่ต้นให้ฟังนั่นเป็นที่มาถึงการพิสูจน์ว่าหมอดูเทวดานั้นแม่นยำจริงหรือไม่ เปิดศาลสอบคดีกลางดึกคับ อี้เฟยพิสูจน์เรื่องหมอดู จึงทำนายทายทักดวงชะตา ของแต่ละคน ขณะที่สอบสวน พอท่านอ๋องแปดรู้ว่าคุณนายเก้า เป็นภริยาของเว่ยเจิ้นเทียน ซึ่งครั้งหนึ่งเคยช่วยชีวิตท่านอ๋องไว้จากพวกทหารซีเซี่ย ทำให้ท่านอ๋องเริ่มห่วงเว่ยฮูหยิน ยิ่งนัก ที่คุกทหารสองคนเล่าให้อี้เฟยและคุณนายเก้าฟังว่าผู้พันเหวินเอาครอบครัวลูกเมียมาข่มขู่ให้พวกเขารับผิด เหวินเย่าถิงฝันถึงวิญญาณโอหยังหลิงมาข่มขู่ว่ากรรมที่เขาทำไว้จะต้องสนองในไม่ช้า ชุ่ยผิงภรรยาของเหวินเย่าถิงเห็นหมู่นี้สามีเหม่อลอยคิดมากจึงรู้สึกกังวลยิ่งนัก ท่านเปาให้ทางเมืองลั่วหยางส่งประวัติอาซิงมาให้แต่เหวินเย่าถิงสกัดฆ่าคนส่งข้อมูลเสียก่อน รวมทั้งสลับประวัติคนอื่นมาให้ แต่ท่านเปาก็ยังจับสังเกตได้เพราะคนที่ในประวัตินั้นอายุ 40 กว่าแล้ว แต่อาซิงไม่น่าเกิน 30 จึงรู้สึกว่าเรื่องนี้แหม่งๆต้องมีผู้อยู่เบื้องหลังอีกแน่ ใต้เท้าซุนวิ่งไปขอคำสั่งจากกรมอาญา เพื่อมารับตัวนักโทษแต่ท่านเปากลับเปิดศาลสอบสวน ทำให้ใต้เท้าซุนไม่ พอใจมากท่านเปา บอกว่าเมื่อคนอยู่ที่ศาลดังนั้นขอสอบสวนก่อนแล้วจะส่งมอบให้ ซึ่งนักโทษทั้งสองก็ยอมเปิดปากพูดว่าตอนนั้นเห็นผู้พันเหวิน ออกมาจากที่เกิดเหตุหลังจากนั้นไม่นานตรงนั้นก็เกิดไฟไหม้ ชุ่ยถิง ภรรยาของเหวินเย่าถิงโมโหแทนสามีและพ่อที่ถูกเปาบุ้นจิ้นลบหลู่ เลยรีบมาฟ้องพ่อบุญธรรมของนางราชครูผัง เย่าถิงย่องออกไปกลางดึกเพื่อไปเยี่ยมแม่เหมือนเช่นเคยแต่ครั้งนี้โดนจั่นเจากับคนของศาลไคฟงสะกดรอยทำให้เขาต้องกลับมา แล้วก็พบภรรยาที่ตื่นขึ้นมากลางดึกแล้วไม่พบเขานอนอยู่ นางมานั่งรอเขาเช่นกัน นางคาดคั้นให้เขาพูดความจริง ซึ่งเขาก็ยอมรับว่ามีแม่จนๆอยู่คนนึง ที่ต้องไปเยี่ยมเยียนเสมอ ท่านเปาเปิดศาลอีกรอบ ขณะสอบสวนเหวินเย่าถิงอยู่นั้น แต่แล้วราชครูผังเลยต้องยกฮ่องเต้มาข่ม ราชครูบอกงั้นข้าจะเอาตัวผู้พันเหวินไปเฝ้าฮ่องเต้แต่ท่านเปาบอกยังไปไม่ได้จนกว่าจะตอบมาก่อนว่าวันนั้นไปที่นั่นแล้วถ้าเห็นสองคนนี้วางเพลิงจริงอย่างที่อ้างทำไมไม่จับกุมผู้พันเหวินเลยงัดไม้ตายว่า กลับไปหาหลักฐานก่อนซึ่งก็คือหนังสือที่อ๋องซีเซี่ย เขียนมาบงการสองคนนี้ให้วางเพลิง ท่านเปารู้ทั้งรู้ว่าหนังสือนั่นหน่ะ ปลอมขึ้นแต่ใครหล่ะจะยืนยันได้ ต้องเป็นคนที่เคยอยู่ซีเซี่ย ซึ่งก็คืออ๋องแปด เคยโดนจับเป็นเชลยที่ซีเซี่ยอยู่หลายปี ยังไงก็ต้องเคยเห็นและจำลายมือของอ๋องซีเซี่ยได้แน่นอน ในคุกอี้เฟยเสี่ยงทายหาทายาทของสกุลเว่ยคำทำนายว่า หน้าหอกิเลนพบทางตาย ดอยพยัฆค์ด้านใต้ส่งลูกแก้วฟ้าพิโรธเพื่อลาภและยศตะวันล่วงลับสู่ไผ่เขียว หน้าหอกิเลนก็คือกรมการปกครอง ดอยพยัฆค์ด้านใต้ก็เป็นที่อยู่ของแม่ของ คนที่อยู่หน้าหอกิเลนนั่นแหล่ะ ท่านอ๋องแปดให้ทหารไปเชิญใต้เท้าเมิ่งเพื่อให้เอาจดหมายซีเซี่ยฉบับนั้นมาให้พิสูจน์ แต่ใต้เท้าเมิ่งก็ถูกฆ่าตายเสียก่อน ฝ่ายนี้ผู้พันเหวินก็โยนความผิดไปให้สำนักเว่ยราชครูเลยสั่งลุย ซึ่งนั่นก็เท่ากับถือโอกาสกวาดล้างหมู่บ้านนี้ไปด้วยในตัว ท่านเปาเกรงว่าเว่ยฮูหยิน กับจางอี้เฟยจะไม่ปลอดภัยเลยให้ท่านกงซุนย้ายทั้งคู่ไปเก็บไว้ที่ เรือนคุณธรรม หงซิ่วกับคนที่รอดตายมาได้ หนีการกวาดล้างของเหวินเย่าถิงมาพึ่งพิงท่านเปา ฝ่ายนี้ก็มาฟ้องว่าพวกสำนักเว่ยเป็นกบถคิดต่อต้านการจับกุม จั่นเจาไปสืบเรื่องเหวินเย่าถิง ระหว่างแอบฟังถูกจับได้ ก็เลยหนี เหวินเย่าถิงติดตามแต่ก็ไม่ทันเขาจึงรำพันออกมาว่าใครกันหนอที่ว่องไวขนาดหนีเท้ายมทูตของเขาได้ หรือจะเป็นแมวหลวงจั่นเจานั่นทำให้จั่นเจาซึ่งแอบฟังอยู่ได้เบาะแสเบื้องหลังว่าเหวินเย่าถิงผู้นี้เป็นใคร จั่นเจาเล่าให้ท่านเปาฟังว่า ยุทธภพนี้วิชาตัวเบาอันดับหนึ่งคือเท้ามายาแปดทิศอันดับสองเท้ายมทูตของพิษปัจฉิม อันดับสามคือหญ้าเหินฟ้าของโอหยังหลิง อาจารย์ของจางอี้เฟย วิชาตัวเบาของพ่อแมวหลวงจั่นเจาของเรา3อย่างนี้เป็นวิชาเฉพาะตัว คนนอกจะฝึกไม่ได้ดังนั้นเหวินเย่าถิงต้องเป็นศิษย์ของพิษปัจฉิม ซึ่งพิษปัจฉิมนี้ยังมีแมลงปอเงินเป็นอาวุธดังนั้น จึงเชื่อมโยงได้ว่าเหวินเย่าถิงกับอาซิงที่ตายไปต้องเป็นศิษย์สำนักเดียวกันแน่ เย่าถิงหยิบที่คาดผมคิดถึงแม่ ทำให้ภรรยารู้ดีว่าเขาห่วงแม่เพราะตั้งแต่โดนจั่นเจาสะกดรอยครั้งนั้น เขาก็ไม่มีโอกาสไปเยี่ยมแม่อีกเลย นางจึงอาสาจะไปเยี่ยมแม่แทนสามี จั่นเจาแอบไปช่วยคนของสำนักเว่ยที่ถูกเหวินเย่าถิงจับตัวไปเอามาให้กงซุนช่วย แต่ชายคนนี้ถูกตัดลิ้นแถมยังถูกพิษอีกต่างหาก ซึ่งพิษแบบนี้สิ่งที่จะถอนได้คือน้ำอมฤตของโอหยางหลิงที่จางอี้เฟยดื่มไปจนหมดแล้ว ดังนั้นสิ่งที่จะช่วยได้คือ เลือดของอี้เฟย นั่นทำให้เว่ยฮูหยินรู้ว่าเกิดเรื่องกับสำนักของตนนางโกรธมากจึงไปคิดแก้แค้น จั่นเจาก็ตามไป แต่นางบอกให้จั่นเจากลับไปเสีย หลังจากนางเสร็จธุระแล้วจะกลับไปมอบตัวกับท่านเปาเอง ท่านเปารู้เรื่องโมโห เว่ยฮูหยินยังมีฐานะเป็นนักโทษอยู่ เล่นเผ่นไปแก้แค้นแบบนี้ จะเพิ่มโทษเป็นสองเท่า ที่ท่านเปาห่วงตอนนี้คือตัวเว่ยฮูหยินนี่แหล่ะ เว่ยฮูหยินจะมาฆ่าเหวินเย่าถิง แต่จั่นเจามาขวางและรีบพานางหนีออกมาเสียก่อน จั่นเจาพยายามพูดจาหว่านล้อมให้นางใจเย็น และให้คิดถึงหมู่บ้านชุ่ยหลิงไว้ก่อน อย่าเสี่ยงแบบนี้ ถึงท่านจะมีป้ายทองอภัยโทษไม่มีใครประหารท่านได้ แต่อย่าลืมว่าป้ายอภัยโทษช่วยได้แค่ชีวิตเดียวนะ คนอื่นๆหล่ะ ทำให้นางยอมรามือแต่นางบอกว่าก่อนจะกลับไป นางขอไปทำธุระที่ดอยพยัฆค์ก่อน เพราะจากคำทำนาย นางสังหรณ์ใจว่า คนที่นางต้องการหาคงอยู่ที่ใต้ดอยพยัฆค์นี่เอง ชุ่ยผิงมาถึงบ้านที่ใต้ดอยพยัฆค์เพื่อเยี่ยมแม่สามีนางปลื้มใจมากเพราะสะใภ้มิได้ถือตัว มีแต่ความนอบน้อม ที่หน้าบ้าน คุณนายเก้าพร้อมจั่นเจา-จางหลง-เจ้าหู่ก็มาถึง เมื่อเผชิญหน้ากัน ทั้งสองฝ่ายต่างจำกันได้ดีว่าอีกฝ่ายเป็นใครเมียน้อย เมียหลวง เผชิญหน้ากัน หลังจากที่จากกันไปร่วม30ปี นางตกใจมากรีบเข้าบ้านปิดประตูแต่เว่ยฮูหยินก็พังเข้ามาได้ลูกสะใภ้รีบปราดเข้ามาป้องแม่ผัวทันที จะทำอะไรแม่ข้า ข้าจะเรียกทหารนะ ฝ่ายแม่ผัวก็ดันสะใภ้ไปอยู่ด้านหลังบอกเว่ยฮูหยินว่านางเป็นสะใภ้ข้านางไม่รู้เรื่องอดีตของเรา หากเจ้ายังคิดแค้นอยู่ก็คิดบัญชีกับข้าสะใภ้เจ้า นี่มันเมียของเหวินเย่าถิงนี่นางั้นเหวินเย่าถิงก็แล้วก็คนเดียวกันที่เอาแมลงปอเงินฆ่าสามีป้าตาย คุณนายเก้ากลับมาที่พักด้วยอาการเลื่อนลอยนังหนู ข้าไปดอยพยัฆค์มาแล้วแต่ทำไมชะตาเล่นตลกแบบนี้ ทำไมคุณนายเก้า เค้าคือใคร อี้เฟยระล่ำระลักถามเค้าคือ คุณนายเก้าพูดไม่ออกท่านอย่าบอกนะว่าเค้าคือ อี้เฟยใจหายวูบใช่เค้านั่นเอง เหวินเย่าถิง ชุยผิงกลับมาเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นที่ดอยพยัฆค์ให้สามีฟังทำให้เขาเป็นห่วงแม่ยิ่งนัก ท่านเปาเชิญแม่ของเย่าถิงมาสอบปากคำเรื่องกลับตาลปัตร นางบอกว่านางไม่ได้แซ่เหวินและลูกชายก็ไม่ใช่เหวินเย่าถิงนางแซ่เฉินเดิมชื่อสี่เอ๋อ เป็นภรรยาน้อยหัวหน้าเว่ย ต่อมาหอบลูกชายหลบหนีการตามล่าของเว่ยฮูหยินผู้เป็นภรรยาหลวงส่วนเหวินเย่าถิงนั้นเป็นบัณฑิตที่ครั้งหนึ่งเคย มาพักที่บ้านนางต่อมาได้ป่วยตาย ดังนั้นเหวินเย่าถิงจึงรับแม่มาอยู่ด้วย โดยภรรยาบอกว่าเรื่องทุกอย่างนางจะชี้แจงกับพ่อนางเอง ในขณะเดียวกันกับที่ท่านเปา ส่งหมายมาเรียกเขาไปสอบสวน ราชครูผังบุกศาลอีกรอบคับ พร้อมข่มขู่ว่าฝ่าบาทมีราชโองการว่าหากเปิดศาลครบ3ครั้งแล้วยังปิดคดีไม่ได้ ต้องโอนเรื่องให้กรมอาญาแล้วนะ ในศาลเว่ยฮูหยินลุกขึ้นตบหน้าเหวินเย่าถิงโดยบอกว่าสั่งสอนแทนพ่อเจ้า ท่านเปาเบิกตัวนางเฉินซื่อ มาขึ้นศาล ซึ่งวิธีการเบิกของท่านค่อนข้างรุนแรงเพราะให้คนไปเอาตัวมาจากจวนใต้เท้าซุนเลยซึ่งชุยผิงลูกสะใภ้ก็พยามขัดขวางตามมาถึงศาลด้วย เมื่อมาถึงศาลนางกลัวลูกจะมีความผิดจึงปฎิเสธว่าเขาไม่ใช่ลูกของนาง เมื่อท่านเปาเล่าให้ราชครูฟังว่าเหตุที่จ้องสอบแต่เหวินเย่าถิงก็เพราะเรื่องราวทั้งหมดเกิดจากเขาคนนี้เขาไม่ได้ชื่อเหวินเย่าถิง แต่สวมรอยคนตายเข้าสอบจอหงวน ยังไม่แค่นั้นเขายังมักใหญ่ยอมไปเป็นศิษย์พิษปัจฉิมฝึกวิชาใช้แมลงปอเงินทำร้ายคนมาก เว่ยฮูหยินตกใจ งั้นสามีข้าที่ถูกแมลงปอเงินฆ่าตายก็ฝีมือเจ้าหน่ะสิ เจ้ารู้มั้ยคนที่เจ้าฆ่าเค้าเป็นพ่อเจ้านะเค้าเป็นพ่อเจ้า เว่ยฮูหยินคร่ำครวญปานจะขาดใจ คราวนี้ตกใจไปทั้งศาล สองนักโทษพ้นผิด ได้รับการปล่อยตัวกลับบ้านส่วนใต้เท้าซุนถึงกับลาออกจากราชการ ราชครูผังก็หน้าแตกกลับไปท่านอ๋องแปดตามมาดูด้วยความเป็นห่วงเว่ยฮูหยิน คุณนายเก้ารำพันว่าทุกอย่างเป็นความผิดของนางเองหากนางไม่หึงจนขาดสติ โศกนาฎกรรมทั้งหมดนี้ก็คงไม่เกิด ในคุก เหวินเย่าถิงตั้งป้ายเซ่นขอขมาวิญญาณพ่อ เขาถูกตัดสินโทษประหารแต่เว่ยฮูหยินเอาป้ายทองอภัยโทษขอแลกชีวิตเหวินเย่าถิง ซึ่งท่านเปาก็เตือนว่าแลกได้ชีวิตเดียวนะ นั่นหมายถึงถ้าช่วยเหวินเย่าถิง คุณนายเก้าก็จะไม่มีป้ายทองคุ้มครอง นางก็ต้องถูกประหารเอง แต่นางยืนยันว่าเขาเป็นทายาทตระกูลเว่ย ดังนั้นยังไงก็ต้องรักษาชีวิตเขาไว้ เหวินเย่าถิงได้รับป้ายทองอภัยโทษไถ่ชีวิตออกมาแต่กลับพบว่าแม่เขาคิดมากจนฆ่าตัวตายไปแล้ว อี้เฟยทำนายว่าแม่ของเย่าถิงจะเกิดเรื่องดังนั้นจึงมาช่วยแต่สายไปเหวินเย่าถิงเสียใจจนขาดสติ คว้าดาบไล่ฟันอี้เฟยมาถึงศาลไคฟง ระหว่างสู้กัน เขาพลาดไปโดนแมลงปอเงินปักคอเข้า ดังนั้นจึงจบชีวิตด้วยอาวุธที่เขาเคยใช้สังหารพ่อตัวเอง เมื่อเหวินเย่าถิงตาย ป้ายทองก็กลับคืนสู่เว่ยฮูหยินทำให้นางได้รับอภัยโทษ