เรื่องราวของคนที่ยึดมั่นถือมั่นในเกียรติยศ ศักดิ์ศรีจนยอม ทำได้ทุกอย่างเพื่อปกป้องศักดิ์ศรีจอมปลอมนั้นไว้ เจ้าเหลืองม้าผู้ซื้อสัตย์บรรทุกศพเจ้าของมาร้องเรียนที่ศาลไคฟง เจ้ามาตัวนี้แสนรู้ไม่เบา ท่านเปาบอกว่าถ้าฟังข้ารู้เรื่อง ให้พยักหน้า มันก็พยักหน้า ท่านเปาถามว่าศพที่อยู่ท้ายรถเป็นเจ้าของเจ้าใช่ใหม ม้าก็พยักหน้า ท่านเปาบอกจะให้พาไปที่เกิดเหตุนะ ม้าก็พยักหน้าท่านเปาจึงให้หวังเฉาหม่าฮั่นตามม้าไปตรวจสอบที่เกิดเหตุ(ซึ่งก็คือบ้านผู้ตาย) เสี่ยวฉานผู้เป็นลูกสาวจางอู๋ฮุ่ยผู้ตาย พอรู้ข่าวจากอี้หลางคนรักที่ไปเห็นเรื่องม้าแจ้งความ พอหลังจากหวังเฉาหม่าฮั่นกลับไปแล้วทั้งสองจึงมาตรวจดูที่บ้านอีกครั้ง จั่นเจาตรวจดูดาบที่ยึดมาได้จากบ้านผู้ตายเขาบอกท่านเปาว่า นี่เป็นดาบหมื่นภัยของจอมโจรจางอู๋ฮุ่ย ซึ่งโจรผู้นี้น่าจะเป็นผู้ที่ไปปล้นบ้านเศรษฐีหวังมาหมาดๆ เพราะหวังเฉาและหม่าฮั่นก็พบไหใส่เงินของเศรษฐีหวังในบ้านผู้ตายด้วย ที่บ้าน เสี่ยวฉานค้นหาสารหนู ปรากฏว่าจางหลิวซื่อผู้เป็นแม่บอกว่าเอาไปใช้ หมดแล้ว นางจึงสงสัยยิ่งนัก เพราะจางอู๋ฮุ่ยเองตายเพราะสารหนู แล้วแม่นางเอง ยิ่งไม่อยากให้คนรู้ว่าสามียังมีชีวิตอยู่ เพราะเนื่องจากนางได้รับป้ายเชิดชูเกียรติคุณหญิงม่าย ถ้าข่าวแพร่ออกไปว่าสามีนาง ยังไม่ตาย ก็จะมีผลกระทบต่อนางเป็นอย่างมาก หวังเฉาหม่าฮั่นมาสืบเรื่องเหล้าที่ผู้ตายกินโดยเอาเศษขวดมาให้เฒ่าแกเจ้า เจ้าของโรงเตี้ยมดู อี้หลางเสี่ยวเอ้อโรงเตี้ยมเห็นแล้วก็ยิ่งกังวลใจยิ่งนัก เพราะเหล้าขวดนั้นเขาเป็นคนเอาให้คนรักคือเสี่ยวฉาง และเสี่ยวฉาง ก็เอาไปให้พ่อคือจางอู๋ฮุ่ยกิน อี้งหลางกลัวว่าคนรักจะพัวพันกับคดี อี้หลางมักจะมาช่วยเสี่ยวฉานตักน้ำเสมอ วันนี้ก็เช่นกัน เขาถามถึงเรื่อง เหล้านารีแดงที่เขาเคยมอบให้เสี่ยวฉานนำไปให้ลุงจางดื่ม ด้วยเขาเอง ก็สงสัยว่าเสียวฉานจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับการตาย เสี่ยวฉานเองก็ไม่สามารถยอมให้แม่ต้องคดีได้ จึงบอกกับอี้หลางว่านางจะไปมอบตัวกับท่านเปารับผิดเอง แน่นอนว่าอี้หลางก็ไม่สามารถให้คนรักไปรับผิดได้ ดังนั้นเขาจึงไปมอบตัวกับท่านเปา รับสมอ้างว่าเป็นคนฆ่าลุงจางเอง ด้วยเหตุผลว่าจะชิงทรัพย์ อู๋เหยินซึ่งหลงรักเสี่ยวฉานอยู่ พอจะรู้เรื่องเลาๆอยู่บ้างเกี่ยวกับ ความสัมพันธ์ระหว่างเสี่ยวฉานกับลุงจาง จึงเอาเรื่องนี้มาข่มขู่นาง เสี่ยวซันผู้คุมเรือนจำที่เป็นเพื่อนกับอี้หลางไม่เชื่อว่าเพื่อนจะฆ่าคนได้ ที่แท้ก่อนตาย จางอู๋ฮุ่ยเคยพยายามงอนง้อขอคืนดีกับเมียมาก่อน แต่เมื่อนางไม่ยอม เขาจึงมาฟ้องร้องกับนายอำเภอ เรื่องที่นางจางหลิวซื่อไม่สมควรได้รับป้ายเชิดชู เพราะสามีนางซึ่งก็คือตัวเขาเองยังไม่ตาย แต่ใต้เท้าสี่ผู้เป็นนายอำเภอไม่รับเรื่อง เพราะนอกจากไม่มีหลักฐาน ที่แน่ชัดแล้ว อีกทั้งตัวใต้เท้าสี่เองก็เป็นคนเสนอชื่อนางให้เป็นผู้ได้รับ ป้ายเชิดชูเอง หากเรื่องกลับตาลปัตร เขาเองก็จะเสียหน้าไปด้วย จั่นเจาเองก็มาสืบเรื่องที่จางอู๋ฮุ่ยเคยมาฟ้องร้องนางจางหลิวซื่อ กับใต้เท้าสี่เช่นกัน เสี่ยวซันมาแจ้งเฒ่าแก่เจ้าถึงเรื่องที่อี้หลางต้องคดีฆ่าคนตาย ทำให้เฒ่าแก่เจ้าเป็นกังวลยิ่งนัก เพราะเขาเองรักอี้หลางเหมือนลูกแท้ๆ เฒ่าแก่เจ้าด้วยความเป็นห่วงจึงรีบไปที่ศาลไคฟงเพื่อขอยืนยัน ความบริสุทธิ์ของอี้หลาง แต่แค่คำพูดยากที่จะยืนยันได้ ใต้เท้าสี่ มีความกังวลเรื่องการตายของจางอู๋ฮุ่ย จึงเรียกนาง มาปรึกษา ใต้เท้าสี่ค่อนข้างเชื่อว่าอี้หลางรับผิดแทนคนอื่น แต่นางจางหลิวซื่อบอกว่าหากเขาออกหน้าเรื่องนี้ก็จะเกี่ยวพันกับชื่อเสียงเขาด้วย ดังนั้นเขาควรนิ่งเฉยเสีย อู๋เหยินมาข่มขู่สองแม่ลูกที่บ้านอีกรอบ แต่เสียท่า โดนนางเอามีดไล่แทงจนต้องวิ่งหนีไป เสี่ยวฉานมาเยี่ยมอี้หลางที่คุก ความหลังระหว่างนางจางหลิวซื่อกับจางอู๋ฮุ่ยที่ไม่ค่อยดีนัก ตอนนางท้องเขาไม่เคยดูแลนาง เอาแต่กินเหล้าเข้าซ่อง แถมทุบตีและไถเงินนางอีกต่างหาก ตอนหลังก็ทอดทิ้งนางไป ปล่อยนางลำบากอยู่คนเดียว นั่นทำให้นางแค้นมากไม่คิดคืนดีอีก เมื่อเขากลับมาง้อ อู๋เหยินมาฟ้องร้องนายอำเภอสี่เรื่องนางจางหลิวซื่อไม่ได้เป็นม่ายจริง รวมทั้งสงสัยนางเป็นคนฆ่าจางอู๋ฮุ่ย แต่แน่นอนนายอำเภอมีหรือจะยอมรับเรื่อง ท่านเปาเรียกอี้หลางสอบอีกรอบ ถึงได้รู้เรื่องที่จางอู๋ฮุ่ยเป็นพ่อจางเสี่ยวฉาน จากปากอี้หลาง อู๋เหยินเอาหยกที่เคยเป็นของหมั้นหมายระหว่างจางอู๋ฮุ่ยกับจางหลิวซื่อมาเป็น หลักฐานข่มขู่นางจางหลิวซื่อให้ยกลูกสาวให้ ท่านเปารู้ว่าอี้หลางไม่ผิดจึงปล่อยตัวไป อาหลางกลับมาที่โรงเตี้ยมทำให้เฒ่าแก่จ้าวดีใจเป็นอย่างมาก ฝ่ายอู๋เหยิน ก็ยังตามราวีเสี่ยวฉานไม่เลิกรา ท่านเปามาพบนายอำเภอสี่ ให้เรียกนางจางหลิวซื่อมาสอบอีกครั้ง นางจางหลิวซื่อยื่นคำขาดกับอี้หลางให้เลิกคบหาจางเสี่ยวฉาน บอกว่ายังไงก็ไม่ยกลูกสาวให้ นางจางหลิวซื่อเองก็ไม่ได้มีความสุขนัก ดึกมักฝันร้ายว่าสามีเก่าตามมาเอาชีวิต ท่านเปาเปิดศาลสอบเรื่องนี้อีกรอบ อี้หลางมาเป็นพยานยืนยันว่าจางอู๋ฮุ่ยเป็นสามีนางจางหลิวซื่อ ซึ่งนางจางหลิวซื่อก็โต้ว่า อี้หลางมาติดพันลูกสาวนาง แต่โดนนางกีดกัน เลยคิดแก้แค้น อู๋เหยินมาขอพบท่านเปาที่จวนนายอำเภอสี่ เพื่อเป็นฟ้องร้องเรื่องนางจางหลิวซื่อ ในขณะที่ท่านเปาเองก็ต้องการตัวเขามาเป็นพยานเช่นกันให้จั่นเจากับบรรดาองค์รักษ์ออกตามหาแต่แน่นอนเมื่อมาเจอนายอำเภอเสียก่อนแล้ว อู๋เหยินจึงไม่ได้พบท่านเปาแต่ได้พบความตายแทน (นายอำเภอสั่งฆ่าปิดปาก) ขณะที่อู๋เหยินกำลังหนีการตามฆ่าจากคนของนายอำเภออยู่นั้น จั่นเจาก็มาช่วยไว้ อู๋เหยินหนีเตลิดมาเจออี้หลาง ซึ่งเขาก็ยึดหยกที่เป็นหลักฐานเอาไว้ แต่จั่นเจาก็ตามมาเจอทันจนได้ ก็เลยมาขึ้นศาลทั้งหมดอีกรอบ เมื่อสอบสวนหนักเข้า เสี่ยวฉานพยามรับผิดแทนแม่ แต่นางจางหลิวซื่อไม่ยอมให้ลูกมารับกรรม จึงยอมสารภาพในที่สุด ท่านเปาตัดสินให้ประหารชีวิต แต่นางขอกลับบ้านไปเอาป้ายพระราชทาน มาฝากท่านเปาคืนราชสำนักก่อน ท่านเปาก็อนุญาต ระหว่างทาง นางก็วิ่งเอา หัวชนเสาตาย ท่านเปาถึงกับรำพึงว่า เกียรติ์สร้างคนได้ ก็ฆ่าคนได้ สุดท้ายอี้หลางกับเสี่ยวฉาน ก็ได้ครองคู่อยู่กินกัน