หญิงป่วยจิตเวช ใช้คัตเตอร์กรีดคอ-แขน กลางตลาด หวังฆ่าตัวตาย

วุ่นทั้งตลาด สาววัย 30 ปี ป่วยจิตเวช ใช้มีดคัตเตอร์ปาดคอและแขน ร่างโชกเลือด หวังฆ่าตัวตาย ก่อนที่พลเมืองดีจะเข้ามัดตัว


เมื่อเวลา 16.10 น. วันที่ 10 มิ.ย.65 ศูนย์วิทยุสื่อสาร สภ.เมืองตรัง ได้รับแจ้งเหตุจากเจ้าหน้าที่ตำรวจสายตรวจจราจร ว่ามีหญิงสาวสติไม่สมประกอบ เดินถือมีดคัตเตอร์ทำร้ายตัวเองตลอดเวลา บนถนนพระราม 6 ต.ทับเที่ยง อ.เมืองตรัง และเดินเข้าไปภายในตลาดเซ็นเตอร์พ้อย ติดกับศาลากลาง จ.ตรัง พร้อมทั้งบ่นตัดพ้อชีวิต และจะฆ่าตัวเองอยู่ตลอดเวลา ก่อนจะประสานกำลังตำรวจสายตรวจอินทรีย์ กำลังตำรวจจราจรกว่า 10 นาย และเจ้าหน้าที่หน่วยกู้ภัยมูลนิธิกุศลสถานตรัง ตรวจสอบเป็นการเร่งด่วน


ภายในตลาด มีประชาชน ข้าราชการ จับจ่ายซื้อของอยู่เป็นจำนวนมาก ต่างตื่นตกใจและผวากับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น พบหญิงสาวทราบภายหลังคือ น.ส.เอ อายุ 30 ปี ภูมิลำเนาเดิมเป็นชาว อ.ป่าบอน จ.พัทลุง ในสภาพร่างอาบเลือด เนื้อตัวมอมแมม เดินถือมีดคัตเตอร์ทำร้ายตัวเองอยู่ ก่อนที่ชาวบ้านที่มาจับจ่ายซื้อของคือ นายพิเชษฐ์ โมรา อายุ 52 ปี พลเมืองดี เข้ามัดตัวและชิงมีดออกมา ก่อนที่จะพบบาดแผลถูกเชือดด้วยมีดคัตเตอร์ เข้าที่บริเวณลำคอ บริเวณข้อมือ ทำให้เลือดออกเป็นจำนวนมาก


ซึ่งหญิงสาวได้บ่นตลอดเวลา จับใจความได้ว่า พ่อแม่ไม่เอาแล้ว ขอยอมตาย พ่อแม่ก็จะฟันให้ตายเลยต้องหนีมา เจ้าหน้าจึงทำการพูดกล่อม ก่อนที่กู้ภัยจะปฐมพยาบาลเบื้องต้น และนำส่งรักษาที่ รพ.ตรัง


นายพิเชษฐ์ พลเมืองดี เล่าว่า ตนมาเดินซื้อของอยู่ในตลาด ก็เห็นหญิงรายดังกล่าวเดินผ่านไปใช้มีจี้อยู่ที่คอ และกรีดแขน กรีดคอ เลือดไหล พร้อมทั้งมีพ่อค้าแม่ค้ารวมทั้งคนที่มาจับจ่ายซื้อของตะโกนให้หลีก ๆ เพราะกลัวว่าจะถูกทำร้าย ตนจึงเดินตาม ทำให้ระหว่างที่หญิงสาวหันหลัง ตนจึงเข้าไปมัดตัว จับมือไพล่หลัง และชิงมีดออกมา ซึ่งหญิงรายดังกล่าวบ่นตลอดเวลา ว่าผิดหวังในชีวิต และมีปัญหาทางบ้าน ท้อแท้ในชีวิตหางานไม่ได้ ไม่มีใครให้งานทำ ตนจึงตัดสินใจเข้าช่วยเหลือก่อนในสถานการณ์ตรงนั้น ทำยังไงก็ได้ให้นำมีดออกมาให้ได้


ผู้สื่อข่าวรายงานว่า หญิงสาวคนดังกล่าวมาอยู่ที่ จ.ตรัง เป็นเวลาหลายเดือนแล้ว ซึ่งมาเป็นคนเร่ร่อน มีสติไม่สมประกอบ และเป็นผู้ป่วยจิตเวช ก่อนหน้านี้มีอาการคลุ้มคลั่งหลายครั้งแล้ว แต่ไม่มีอาวุธ ซึ่งเมื่อหลายเดือนที่ผ่านมาได้ถูกเจ้าหน้าที่กู้ภัยและตำรวจจับส่งรักษาตัวที่โรงพยาบาล มีประวัติการรักษา ก่อนจะถูกปล่อยออกมาหลังรักษา และมาก่อพฤติกรรมดังกล่าวขึ้น