คืบหน้าการพบตัว ด.ญ.พรศิริ วงศ์ศิลารุ่ง หรือ น้องจีน่า วัย 1 ขวบ 11 เดือน ในกระท่อมบนดอยท้ายหมู่บ้านห้วยฝักดาบ หมู่ 16 ต.อินทขิล อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่

ข่าวที่เกี่ยวข้อง : วินาทีเจอตัว 'น้องจีน่า' ปลอดภัยดี ในกระท่อมกลางป่า แม่สุดดีใจได้ลูกคืนอ้อมอก

นายจะบูสือ จะลอ ลุงของจีน่า เล่านาทีที่เข้าไปเจอตัวน้องพร้อมกับพี่สาวที่มีศักดิ์เป็นป้าของน้องจีน่า และเพื่อนบ้านของน้องจีน่าอีกคนว่า ตนเองรู้สึกดีใจมากตอนที่ขึ้นไปเห็นน้องนั่งเล่นอยู่บนแคร่ ภายในกระท่อม น้องนั่งเล่นขวดพลาสติกอยู่ จึงได้ตะโกนเรียนชื่อน้องจีน่าจนหันมา

แต่น้องไม่ได้มีอาการตกใจอย่างใดเลย และก็ไม่ได้มีท่าทีอ่อนเพลีย ยังเล่นยืน และเดินได้ ส่วนตนเองแม้จะรู้จัก และเคยพบหน้ากันบ้างแต่ไม่ได้คุ้นเลยเนื่องจากไปอยู่บ้านภรรยาที่อำเภอเชียงดาว จึงไม่กล้าเข้าใกล้น้องกลัวน้องตกใจ

หลังจากนั้นพยายามใช้โทรศัพท์มือถือโทรหาแม่ของน้องจีน่า แต่ไม่มีสัญญาณ จึงให้ป้า และเพื่อนบ้านซึ่งคุ้นเคยกับน้องเป็นคนเฝ้าอยู่ ตนเองจึงวิ่งลงมาบอกแม่ของน้องและเจ้าหน้าที่ ขณะนั้นเองชุดที่นำตัวนายอาผะ ไปค้นหาน้องก็ได้ยุติการค้นหารีบนำตัวนายอาผะออกจากพื้นที่ไปก่อนเพื่อความปลอดภัย หลังจากนั้นนายจะบูสือ ก็ได้นำชุดเจ้าหน้าที่เข้าไปช่วยเหลือน้องออกมาอย่างปลอดภัย

นาย จะบูสือ มีความเชื่อว่าสิ่งที่ทำให้ตนได้เจอตัวน้องก็คือคำบอกกล่าวของหมอผี ที่ก่อนหน้านี้ในวันแรกที่ได้รับข่าวจากนางสาวมาลีว่าน้องจีน่าหายไปตนเองอยู่กับภรรยาที่ บ้านแกน้อย ต.เมืองนะ อำเภอเชียงดาว รู้สึกตกใจและมีความเชื่อเรื่องหมอผีอยู่จึงได้ให้ภรรยา ไปขอให้หมอผีช่วยทำนายดูว่าน้องเป็นอย่างไร อยู่ที่ไหน หมอผีได้บอกเพียงว่าน้องยังมีชีวิตอยู่มีคนลักพาตัวน้องไปเอาไปไว้ไกล้ๆกับ แท็งค์น้ำ และใกล้สนาม

หลังจากนั้นตนเองก็ได้โทรบอกแม่ของน้องมาลี และเดินทางมาที่หมู่บ้านห้วยฝักดาบในวันรุ่งขึ้นคือวันที่ 6 กันยายน เพื่อช่วยออกตามหาน้องเน้นไปจุดที่หมอผีบอกไว้ คือสนามและแท็งก์น้ำ ใกล้กับหมู่บ้าน

แต่ตนเองไม่ได้อยู่ในพื้นที่นี้มานานจึงได้ชวนให้พี่สาวที่มีศักดิ์เป็นป้าของน้องจีน่าอีกคน และเพื่อนบ้านของน้องจีน่าที่เป็นผู้หญิง ออกตามหาน้องด้วยกัน 2 วันจนมาพบที่จุดดังกล่าวในตอนแรกอ้อมไปด้านหลังเนินเขาที่เป็นสวนกล้วยกำลังจะวงกลับลงมากลับเข้าหมู่บ้านจนมาผ่านที่กระท่อมดังกล่าว จึงเชื่อว่าสิ่งที่ทำให้พบคือคำทำนายของหมอผีที่อำเภอเชียงดาว

ขณะที่นางนาคาจู จะลือ ป้าน้องจีน่า สื่อสารผ่านล่าม เล่าว่า ตั้งใจไปหาตามที่หมอดูบอก โดยหมอดูบอกว่า ให้ไปหาตรงที่เป็นหน้าผา ด้านขวาของบ้านน้องจีน่า ถ้าไปขวาไม่เจอ ก็ให้ไปทางด้านซ้าย โดยจะใกล้กับถังน้ำของหมู่บ้าน และไม่ต้องไปเยอะ ให้ไปเพียงสองถึงสามคนไม่ให้ส่งเสียงอะไร และจะเจอน้องอยู่ที่กระท่อมหลังนั้น

ตอนนั้นจึงไปหาเรื่อยๆ แบบไม่มีความหวัง แต่พอเจอก็รู้สึกแทบเป็นลม โดยน้องจีน่า ยืนเล่นถือขวดน้ำอยู่คนเดียวมอมแมมไปทั้งตัว พอเห็นป้าก็ล้มลง เหมือนเพลียอ่อนแรง จึงให้ลุงของจีน่า วิ่งกลับมาบอกที่บ้านเนื่องจากจุดที่พบน้องไม่มีสัญญาณ ที่ผ่านมาเคยไปหาตรงจุดนี้ แล้วแต่ไม่พบเจอ

ด้านตำรวจชุดที่ขึ้นไปที่กระท่อมด้านหลังเขา ตั้งข้อสังเกตว่า เด็กไม่สามารถขึ้นไปได้เอง และระยะเวลา 65 ชั่วโมง 30 นาทีที่หายไป เด็กไม่อาจจะอยู่ลำพังได้ หากปราศจากผู้ที่นำอาหาร และน้ำมาให้ ซึ่งนายตำรวจที่เป็นคนอุ้มน้องจีน่าลงมา ก็เล่าถึงวินาทีที่เจอน้องว่า ตอนนั้นน้องอ่อนแรง และร่างกายมีบาดแผลรอยหนาม ตนก็พยามเรียกน้องจีน่าตลอด ให้มีสติ และค่อยๆ พาลงมา เพราะเส้นทางค่อยข้างลาดชัน

ขณะเดียวกันนายบุญพิภพ ก๋องคำ ซึ่งเป็นอาสากู้ภัยค้นหาน้องจีน่ามาตั้งแต่วันที่ 6 ก.ย. ซึ่งได้เข้าให้ปากคำกับตำรวจ เผยว่า ตนเองได้ขึ้นไปสำรวจจุดที่พบน้องจีน่ายืนยันว่าตนเองขึ้นไปถึงจุดที่เป็นกระท่อมที่พบน้องแต่ไม่มีใครอยู่ ทั้งตะโกนเรียกก็ไม่มีเสียงตอบรับ จึงเชื่อว่าไม่มีใครอยู่จึงได้ลงมา

แต่ปรากฏกว่าเมื่อวานนี้ (8 ก.ย.) ไปพบตัวน้องจีน่า ในจุดดังกล่าว จึงตั้งข้อสังเกตว่าไม่น่าจะเป็นไปได้ว่าน้องจีน่า จะมาอยู่ตรงจุดนั้นตลอดทั้งช่วง 3 วันที่ผ่านมา ส่วนตัวเชื่อว่าน่าจะมีคนพาน้องไปไว้ตรงจุดนั้น และไม่น่าเป็นไปได้ว่าเด็กจะอยู่ตรงนั้นข้ามคืน โดยไม่มีรอยยุง กัดหรือการขับถ่ายแต่อย่างใด

ส่วนการสอบปากคำนายเสี่ยว หรือ นายอาผะ อายุ 44 ปี ชาวเมียนมา ที่ยอมรับว่าเป็นผู้นำตัวน้องจีน่าไป โดยตำรวจสอบปากคำอยู่ 2 คืน 1 วัน เต็ม ๆ ถึงได้ยอมเปิดปากสารภาพ โดยช่วงแรกมีอาการเมาเหล้าขาว พูดวกไปวนมา ปฏิเสธอย่างเดียว เมื่อสร่างเมาจึงพูดว่า “เอาเด็กไปเซ่นผี” แล้วก็หลอกพาตำรวจไปถึงถ้ำบนเขาที่ไปค้นหากันตั้งแต่เช้า

แต่ตำรวจยังไม่ปักใจเชื่อจึงวางแผนกระจายกำลังค้นหาในจุดอื่นๆ ด้วย จนกระทั่งเจอตัวน้องจีน่า อยู่ที่กระท่อมดังกล่าว ซึ่งเป็นทางลาดชัน ไม่มีทางที่น้องจีน่าจะเดินขึ้นไปเองได้ ต้องมีผู้ร่วมขบวนการอย่างน้อยอีก 1 คน แน่นอน

สอดคล้องกับข้อมูลของ นายเอกลักษณ์ หลุ่มชมแข หัวหน้าศูนย์ข้อมูลคนหาย มูลนิธิกระจกเงา ยอมรับว่าตั้งแต่ทำงานมา ไม่เคยมีการลักพาตัวเด็กเพื่อไปขาย เพราะขอทานเด็กในไทยที่พบเป็นต่างด้าวที่เดินทางมาจากประเทศเพื่อนบ้านทั้งหมด

หากคนร้ายหวังจะพาเด็กไปขอทานจริงก็ควรพาเด็กออกนอกพื้นที่ให้ไวที่สุด ไม่น่าจะพาไปเดินในป่าในเขา หากจะนำไปขายให้ครอบครัวชาวต่างชาติยิ่งไม่น่าเป็นไปได้ เพราะคนต่างชาติมักจะใช้บริการขบวนการอุ้มบุญมากกว่า

ส่วนแรงจูงใจที่เด็กโดนลักพาตัวมี 3 ประเด็นหลัก 1 เพื่อนการอนาจาร 2 เพราะความเสน่หา และ 3 เพื่อผลประโยชน์อื่น แต่ส่วนใหญ่จะไม่ทำเป็นขบวนการ จะทำในลักษณะตัวต่อตัวเท่านั้น

รับชมผ่านยูทูบได้ที่ : https://youtu.be/z5H0rO0V5mU