สุดสลด ม.2 กระโดดเล่นน้ำ ก่อนจมหายต่อหน้าเพื่อน กู้ภัยพบร่างไร้วิญญาณ

วันที่ 26 กรกฎาคม 2567 ร้อยตำรวจเอก ชาย พลศรี รอง สารวัตร(สอบสวน) สภ.พระประแดง อำเภอพระประแดง จังหวัด สมุทรปราการ ได้รับแจ้งมีผู้สูญหายในน้ำ จุดเกิดเหตุปากคลองลัดโพธิ์ บริเวณใต้สะพานภูมิพล 2 หมู่ที่ 9 ตำบล ทรงคนอง อำเภอ พระประแดง จังหวัด สมุทรปราการ จึงได้ประสานชุดนักประดาน้ำและอุปกรณ์ส่องแสงสว่างของมูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง เข้าตรวจสอบจุดเกิดเหตุ พบเสื้อนักเรียน รองเท้า และโทรศัพท์อยู่สันเขื่อน ทราบชื่อต่อมา เด็กชายศรัณ (นามสมมติ) อายุ 14 ปี นักเรียน ชั้นม.2 เป็นผู้สูญหาย จากนั้นเจ้าหน้าที่ชุดประดาน้ำ พร้อมเครื่องส่องแสงสว่างของมูลนิธิป่อเต็กตึ๊งงมหาร่างโดยใช้ระยะเวลาประมาณ 10 นาที

จึงพบร่างของผู้สูญหายซึ่งห่างจากริมฝั่งประมาณ 10 เมตร สามารถนำร่างขึ้นมาได้ ในจุดใกล้เคียงมีแม่ของน้องผู้เสียชีวิตมารอดูร่างของน้องพร้อมกล่าวคำอำลาและมีเพื่อนๆมาร่วมให้จุดธูปขอขมาถึงเรื่องที่เกิดขึ้น จากนั้นเจ้าหน้าที่ตำรวจจึงได้ บันทึกภาพที่เกิดเหตุไว้เป็นหลักฐานและส่งร่างของผู้เสียชีวิตไปที่นิติเวช โรงพยาบาลตำรวจเพื่อหาสาเหตุการตายที่แท้จริง จากนั้นจะส่งให้ญาติเพื่อดำเนินพิธีตามศาสนาต่อไป



ตำรวจได้มีการสอบถามเพื่อนของผู้เสียชีวิต โดยเล่าว่า ผู้เสียชีวิตกระโดดลงไปในน้ำ หลังจากนั้นก็จมหายไป ทางเพื่อนจึงพยายามคว้าตัวไว้ แต่ไม่ทัน จึงได้วิ่งไปขอความช่วยเหลือกับคนแถวนั้น ซึ่งมีพี่ผู้ชายมาเห็นเหตุการณ์ ได้กระโดดพยายามจะไปช่วยแต่ไม่ทันเพราะน้องจมน้ำหายไปแล้ว และได้โทรแจ้งเหตุตามขอความช่วยเหลือจากกู้ชีพกู้ภัย



นายภูริ อายุ 25 ปี คนที่กระโดดลงไปช่วย ได้เล่าให้ฟังว่า ตอนแรกผมนั่งเล่นอยู่กับเพื่อนผมฝั่งนู้นแล้วทีนี้มันมีน้องๆครับวิ่งมาวิ่งมาตะโกนบอกพี่ๆมีเด็กจมน้ำผมก็ตะโกนถามที่ไหนจมอยู่ไหมบอกจมอยู่พี่มาช่วยหน่อย ตนเองจึงกระโดดข้ามกำแพงจาก ลัดโพธิ์ มาวิ่งมาถึงบริเวณจุดที่น้องจม เพื่อน ของเด็กๆ บอกเห็นฟองไหมๆ ตนเองเห็นแต่ไม่เห็นตัวน้องแล้วคือน่าจะจมลงไปสักพักแล้วผมก็ทิ้งโทรศัพท์ทิ้งของกระโดดลงไปก็พยายามงม หาอยู่ 2-3 ทีแล้วขาผมมือผมมันคว้าน้องไม่ได้แล้ว เพราะน้ำข้างล่างมันแรงผมก็เลยต้องรีบเอาตัวรอดด้วยแล้วพอขึ้นมาถึงตรงนี้ถึงลานพักแล้วเขาบอกว่าเฮ้ย โทรแจ้ง 191 เลย แจ้งกู้ภัย เราคุมสถานการณ์กันไม่ได้แล้วพวกเอ็งต้องต้องยอมรับแล้วเท่านั้นผมก็เลยให้เพื่อนผมพี่ไม่ได้กระโดดลงไปโทรหากู้ภัยกับตำรวจไงแล้วเด็กที่มันเล่นนี่เป็นเด็ก ม. ต้นหรอเป็นเด็กม.ต้น ประมาณกี่คนนะประมาณ 6-7 คน มีน้องผู้หญิงด้วยเด็กผู้ชาย 4-5 คน



อีก 2 เด็กชายได้เล่าให้ฟังว่า ตนเองลงไปล้างตัว เนื่องจาก ฝนตกและเล่นกันแล้วเลอะตัวบริเวณนี้ หลังจากขึ้นมาแล้ว พี่ คนนี้และอีกคนที่จมน้ำกระโดดลงไปตนเองจึงลงไปช่วยพี่เขาดิ้นหนีหายไปเลย บริเวณจุดดังกล่าวขึ้นไม่ได้เนื่องจากมันลื่นแต่คนที่จมน้ำว่ายน้ำไม่เป็น คนที่จมน้ำเป็น นักเรียนชั้นม.2 ไปล้างตัวข้างล่าง ตนเองกับเพื่อนลงไปล้างตัวแค่ 2 คนแต่คนที่จมน้ำอยากลง น้ำไปล้างตัวด้วย แต่เขาไม่ได้บอกว่าว่ายน้ำไม่เป็น ซิ่งตนเองคิดว่าเขาว่ายน้ำเป็นก็เลยไม่ได้ห้าม คนที่จมน้ำสูญหายไปพึ่งมาครั้งแรก ส่วนพวกตน พอว่ายน้ำได้ แต่ขึ้นมาบนฝั่งแล้ว คาดว่าคนจมน่าจะไม่เห็นจริงกระโดดลงไปในน้ำและตนเองก็กระโดดลงไปช่วยอีกรอบ พยายามดึงพี่เขาแล้วแต่ไม่ไหว ภาพครั้งสุดท้ายที่รู้สึกคือพี่เขาเหยียบบ่าผมแล้วก็ดิ้นจมลงไปในแม่น้ำ



นายอุทัย (นามสมมติ) พ่อของเด็กที่เสียชีวิตใส่เสื้อวินรถจักรยานยนต์รับจ้าง ได้ให้สัมภาษณ์ว่า น้องที่จมหายไป เป็นลูกของตนเอง ตนเองไม่ทราบว่าเขามาเล่น ตรงจุดนี้ เพราะเขาไปเรียนตอนเช้า ก็ยังไปส่งที่โรงเรียน ทุกเช้าแล้ว ช่วงเย็นเขาจะกลับมามืดบ้าง 6 โมงกว่าบ้างเพราะเขาก็จะเล่นเตะบอลอยู่แถวนั้น แต่กรณีนี้ไม่ทราบว่าน้องเขามากับใคร ปกติตนเองก็จะขับรถจักรยานยนต์รับจ้างและรอลูกกลับบ้าน พอถึงเวลาน้องเขาก็โทรหา หรือบางที เขากลับเองบ้างบางทีผมก็รอรับปากซอย