ชาวบ้านแห่ช่วย “เจ้าด่าง” พะยูนเกยตื้นบนเกาะลิบง นอนนิ่งน้ำตาไหล ประคองกลับสู่ทะเลแล้ว

ชาวบ้านแห่ช่วย “เจ้าด่าง” พะยูนเกยตื้นบนเกาะลิบง นอนนิ่งน้ำตาไหล ก่อนรีบใช้ผ้าใบสอดลำตัว และประคองลงกลับสู่ทะเลได้อย่างปลอดภัย



เมื่อเวลา 03.30 น. วันนี้ 25 พ.ย.66 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ที่บริเวณสะพานหอชมพะยูน บ้านหน้าเขา ต.เกาะลิบง อ.กันตัง จ.ตรัง นายอีด วรรณา หรือบังยาขัด ชาวประมงพื้นบ้านที่กำลังจะออกไปหากุ้งช่วงย่ำรุ่ง ขณะที่เดินเท้าหากุ้งได้ส่องไฟฉายคาดศีรษะ หรือไฟส่องกบ ได้เจอพะยูนเกยตื้นอยู่ คาดว่าน่าจะหลับลืมจนน้ำลงหมด นอนติดชายหาด บังยาขัด จึงได้กลับบ้านไปชักชวนลูกๆ หลานๆ และปลุกเรียกชาวบ้านให้มาช่วยพะยูนตัวดังกล่าว



ต่อมา นางสาววิจิตรา ศรีบางรัก หรือเจ๊หงส์ ชาวบ้านที่มาช่วย ก็ได้มาช่วยพะยูนไปพลาง ไลฟ์สด ขอความช่วยเหลือชาวบ้านที่อยู่บนเกาะมาช่วย เมื่อชาวบ้านมาถึงก็เอาถ้วยมาขุดสร้างแหล่งน้ำเพื่อตักราดตัวพะยูนที่กำลังนอนนิ่งร้องไห้น้ำตาไหลตลอดเวลา พร้อมทั้งได้เช็ดน้ำตา และพูดคุยกับพะยูนตลอดเวลา และเธอก็จำพะยูนที่นอนเกยตื้นตัวนี้ได้ว่าคือ เจ้าด่าง ซึ่งเป็นพะยูนเพศผู้ อายุมากกว่า 20 ปี ยาว 2 เมตรกว่า ชาวบ้าน ทีมกลุ่มอาสาสมัครพิทักษ์ดุหยงเกาะลิบง ผช.ผู้ใหญ่บ้าน และเจ้าหน้าที่อุทยานฯ ที่ทราบข่าวก็รีบมาช่วยด้วยการนำผ้าใบมาสอดใต้ลำตัวและพยายามประคองลงไปสู่ทะเล ได้อย่างปลอดภัย



ทั้งนี้เกาะลิบงเป็นแหล่งอาหารและหญ้าทะเลที่อุดมสมบูรณ์ของทะเลตรัง และได้ชื่อว่าเป็นเมืองหลวงของพะยูน อีกทั้งชาวบ้าน ชาวประมง กลุ่มอาสาสมัครฯ และผู้นำท้องถิ่น ต่างคอยเฝ้าระวังและดูแลพะยูนให้มีความปลอดภัยมากที่สุด จนทำให้พะยูนรู้สึกคุ้นชินกับผู้คนมาก แต่มาระยะหลัง ด้วยสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลง ผลกระทบทางสิ่งแวดล้อม ทำให้หญ้าทะเลตายทำให้ปริมาณหญ้าทะเลมีจำนวนที่ลง ทำให้พะยูนต้องเข้ามาหาหญ้าทะเลและสาหร่ายแนวโขดหินและใกล้ชายหาดมากขึ้นจึงทำให้มีการเกยตื้นบ่อยขึ้นตามไปด้วย