ยายเครียดโรครุมเร้า หวังปลิดชีพตัวเองแต่ไม่จม ลอยคอไกล 20 กิโลเมตร ก่อนพลเมืองดีช่วยเหลือพากลับบ้าน

จากกรณีที่ผู้ใช้เฟซบุ๊กรายหนึ่ง โพสต์เรื่องราวระบุว่า เมื่อช่วงเช้าของวันนี้ได้มีชาวบ้านในตำบลบางปะแดง อำเภอบางปะอิน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา พบคนลอยมาติดทุ่นท่อพีวีซี ขอบกระชังปลา ของนายสมชาย


ครั้งแรกที่ชาวบ้านเห็นคิดว่ามีผู้เสียชีวิตลอยน้ำมาติด เมื่อพายเรือเข้าไปดูใกล้ๆ พบเป็นคุณยายอายุมากแล้ว แต่แข็งแรง เกาะทุ่นท่อ พีวีซี ขอบกระชังเลี้ยงปลาของนายสมชาย ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ในสภาพมือทั้งสองข้างกอดรัดท่อพีวีซีไว้แน่น พยายามใช้ขาเกี่ยวพยุงท่อ พีวีซี ไว้อีกแรง


ชาวบ้านจึงนำเรือออกไปช่วยนำตัวขึ้นริมตลิ่ง ซึ่งคุณยายยังพูดถามตอบได้ แต่คล้ายกับลิ้นจุกปาก พูดไม่ชัด แต่พอจับใจความได้ว่าคุณยาย บ้านอยู่ที่ใกล้กับโบราณสถานวัดไชยวัฒนาราม ตำบลบ้านป้อม อำเภอพระนครศรีอยุธยา จึงพาขึ้นรถจัดหาผ้าห่มกันหนาวให้นำส่งบ้านพามาพบกับลูกสาวที่กำลังตามหาคุณยาย ซึ่งเป็นแม่อยู่ และขอบคุณทางชาวบ้านและผู้ใหญ่บ้านตำบลบางปะแดง ครั้งนี้ด้วยที่เจอตัวคุณยายหลายคนดีใจจึงนำตัวมารักษาที่บ้าน ช่วยกันปลอบใจชวนพูดคุยให้ยายคลายเครียด


ขณะที่ลูกสาวของคุณยาย เล่าว่า คุณยายเป็นคนแข็งแรง ช่วงกลางคืนทุกคนไม่รู้ว่าคุณยายเดินออกหายไปไหน มาทราบเอาตอนเช้าเมื่อทุกคนตื่นมาแล้วไม่พบคุณยาย จึงออกตามหาทุกที่ ทุกแห่งที่คุณยายเคยเดินออกไปเที่ยวเล่น หรือออกไปพูดคุยกับเพื่อนบ้าน แต่ก็ไม่พบ เมื่อไปที่ร้านค้าที่คุณยายไปก็ไม่พบ


ในใจคิดว่าคุณยายอาจจะพลัดตกน้ำ และที่สำคัญคุณยายเคยปรารภว่าอยากกระโดดน้ำตาย เพราะเครียดมีโรครุมเร้า ทั้งลิ้นก็โตคับปาก พูดจาไม่ค่อยรู้เรื่อง ปวดฟันก็ทำไม่ได้เนื่องจากลิ้นโตคับปาก จึงให้เพื่อนบ้านที่มีมอาชีพหาปลาดำน้ำงมหาคุณยาย บริเวณสะพานทางลงท่าน้ำหน้าบ้าน ซึ่งตนเองก็ช่วยกันงมหายายด้านหน้าแต่ก็ไม่พบ


นางทัดดาว เพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้เคียงและเป็นพลเมืองดี พอทราบข่าว คุณยายหายไป ก็พยายามตระเวนหา ขอดูกล้องวงจรปิดตามเส้นทางที่คาดว่าคุณยายจะเดินไป และเป็นจังหวะเดียวกับที่มีคนพาคุณยายมาส่งพอดี จึงขอขอบคุณผู้ที่ใจบุญช่วยคุณยายมาได้ ซึ่งลอยน้ำไประยะทางห่างร่วม 20 กิโลเมตร แต่โชคดี ไม่เป็นอะไร


ตนเป็น อสม.จะทราบดีว่าคุณยายมีโรคหลายโรค ดูแลเป็นประจำอยู่แล้ว แต่คิดว่าคุณยายน่าจะเครียด เพราะเคยบ่นไม่อยากอยู่ ซึ่งครั้งนี้โชคดีที่คุณยาย แม้ลอยไปกับน้ำ แต่ก็ไม่เป็นอะไร เนื่องจากน้ำก็แรงและน้ำมาด้วยทรหดจริงๆ


ผู้สื่อข่าว เผยว่า เมื่อคุณยายกลับมาถึงบ้าน อยู่ในอ้อมอกของลูก ๆ อีกครั้ง ยังคงอารมณ์ดี พร้อมบอกกับผู้สื่อข่าวว่า การกระโดดน้ำตายคิดไว้นานแล้ว เพราะไม่อยากเป็นภาระลูกหลาน เนื่องจากหลายโรครุมเร้า และคุณยายได้พาไปชี้ดูจุดที่กระโดดน้ำเจ้าพระยา หวังจมน้ำ


แต่เนื่องจากว่ายน้ำเป็น จึงไม่ตายอย่างคิด เกิดลอยขึ้นหลายครั้ง แม้พยายามก้มหน้าให้จม แต่ก็ลอยยังขึ้น ทำอย่างไรก็ไม่จม ทั้งตัวยังไหลไปตามน้ำ ไม่รู้ว่าผ่านอะไรบ้าง หลายครั้งหาที่ยึดเกาะ แต่น้ำไหลแรงจนหลุดมือ จึงต้องลอยคอ และตีกรรเชียงตามน้ำไปเรื่อย ๆ ตั้งแต่ตี 3 จนมาเกาะอยู่ที่ทุ่น พีวีซี กระชังปลาของชาวบ้าน ที่ตำบลบางปะแดง อำเภอบางปะอิน ไว้ได้จนมาคนมาพบ


เมื่อผู้สื่อข่าว ลองย้อนรอยเส้นทางคุณยาย ตั้งแต่สะพานหน้าบ้านลอยคอตีกรรเชียง ตามกระแสน้ำที่ไหลแรงและเชี่ยวผ่าน โบราณสถานวัดไชยวัฒนาราม วัดพุทธไธสวรรค์ โบสถ์คริสโปรตุเกศ โบราณสถานป้อมเพชร และจุดนี้เองเป็นช่วงแม่น้ำป่าสัก และแม่น้ำเจ้าพระยาไหลมาบรรจบกันเรียกว่าวังน้ำวน ซึ่งเป็นจุดที่อันตราย แม้แต่เรือลากจูงบรรทุกสินค้ายังประสบอุบัติเหตุเรือล่ม เรือชนกัน จนเสียชีวิตมาแล้วหลายราย แต่คุณยายสามารถก็ลอยคอตีกรรเชียงลัดเลาะผ่านพ้นออกไปได้


ตัวคุณยายไหลไปตามน้ำผ่านหมู่บ้านโปรตุเกส หมู่บ้านญี่ปุ่น หมู่บ้านฮอลันดา ลอดใต้สะพานอโยธยา ซึ่งเป็นสะพานที่มีคนมากระโดดน้ำฆ่าตัวตายเป็นประจำ แล้วลอดใต้สะพานอโยธยาไหลไปตามน้ำเข้าลอดใต้สะพาน 356 ถนนเลี่ยงเมือง ซึ่งเป็นสะพานที่เรือยนต์ลากจูงสินค้าชนกระแทกเสาตอม่อสะพานเป็นข่าวไปเมื่อไม่นานมานี้เอง


จากนั้นคุณยายลอยคอตีกรรเชียงไหลเข้าตำบลขนอนหลวง เข้าเขตอำเภอบางปะอิน และไปเกาะกระชังปลาของคุณสมชายที่ตำบลบางปะแดง อำเภอบางปะอิน ก็รุ่งเช้าพอดี จนมีคนไปพบ


ขณะที่ชายหาปลาที่ลงไปงมร่างคุณยาย เผยว่า ตนลงไปค้นหาคุณยายในน้ำแต่ก็ไม่พบ ต้องใช้เวลาประมาณ 30 กว่านาที ซึ่งนใจก็คิดว่าคุณยายน่าจะเสียชีวิตแล้ว เพราะเคยบ่นอยากกระโดดน้ำตาย เพราะเบื่อชีวิตมีหลายโรครุมเร้า ไม่ต้องการเป็นภาระลูกหลาน แต่หลังจากนั้นไม่นานประมาณ 1 ชั่วโมงจึงมีคนมาส่งคุณยาย บอกว่าคุณยายลอยไปอยู่ที่ตำบลบางพระแดง ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ที่มีแม่น้ำไหลแรงและเชี่ยว แต่คุณยายก็ไม่ตาย ซึ่งตนก็ไม่รู้ว่าเกิดมหัศจรรย์อะไรกับคุณยาย อาจจะไม่ถึงคราว แต่ก็ดีใจคุณยายไม่เป็นอะไรเลย ทั้งยังงงว่าคุณยายไม่เป็นอะไรสักนิดเดียว และลอยไปไกลได้อย่างไร ซึ่งบริเวณดังกล่าวน้ำก็ลึก