เป็นทุกอย่างให้เธอแล้ว! ทั้งโรงเรียนมีครูคนเดียว สอนตั้งแต่อนุบาลยัน ป.6 โอดได้งบเพียง 3 หมื่นต่อปี

วันที่ 25 ม.ค. 2567 ผู้สื่อข่าวได้รับรายงานว่า มีโรงเรียนชั้นประถมศึกษาแห่งหนึ่ง อยู่ห่างตัวเมืองแค่ 7 กิโลเมตร แต่กลับพบว่ามีครูผู้สอนอยู่แค่คนเดียว รับผิดชอบการสอนคนเดียว 2 ห้อง 8 วิชาในวันเดียว จนตัวเองงงว่าสอนอะไรไปบ้าง เป็นปัญหาด้านการเรียนการสอน หวั่นนักเรียนขาดคุณภาพไม่มีความรู้พอที่จะไปสอบแข่งขันเรียนต่อในระดับมัธยมได้

ผู้สื่อข่าวจึงได้เดินทางไปที่โรงเรียนดังกล่าว ต.หนองญาติ อ.เมือง จ.นครพนม พบกับางสาวธัญญลักษณ์ อายุ 22 ปี ตำแหน่งครูผู้ช่วย กำลังสอนเด็กนักเรียนชั้น ป.1 และ ป2. พร้อมๆ กัน โดยครูธัญญลักษณ์ เปิดเผยว่า โรงเรียนมี 1 อาคาร 2 ชั้น แบ่งเป็น 4 ห้อง เปิดสอนชั้นอนุบาล 1 ถึงชั้น ป.6 ชั้นอนุบาล 1 และ 2 มีนักเรียน 4 คน ชั้น ป.1และ ป.2 มี เด็กนักเรียน 5 คน ชั้น ป.3 ป. 4 มีนักเรียน 5 คน และชั้น ป.5 ป.6 มีนักเรียน 5 คน รวมมีนักเรียนทั้งโรงเรียน 19 คน มีตนเองเป็นครูผู้สอนเพียงคนเดียว ที่เหลือเป็นพนักงานราชการ 2 คนมาช่วยสอน ป.5 กับ ป.6

โดยตนเพิ่งมารับตำแหน่งสอนได้เพียง 3 เดือน เวลาสอนต้องควบชั้น ยอมรับว่ายากพอสมควรแต่ก็ต้องทำการสอนให้ได้ บางวิชาระดับความรู้ของเด็กนักเรียนไม่เท่ากัน ต้องแยกสอน คือต้องให้อีกชั้นหนึ่งรอ ธรรมชาติของเด็กอยู่นิ่งไม่ได้ ห้องนี้สงบแต่อีกห้องดื้อ จึงพากันดื้อทั้งห้อง บางวันสอนวันเดียว 8 วิชา รวมทั้งพละศึกษา สอนไปสอนมาก็ยังงงๆ กับตัวเองว่าทำไปได้อย่างไร อยากให้มีครูมาสอนครบชั้น เด็กจะได้ความรู้เต็มที่ สอนแบบนี้ค่อนข้างลำบาก นักเรียนน้อยก็จริงแต่อยากของบประมาณให้มากขึ้นที่ได้จากเดิมปีละแค่ 30,000 บาท

ขณะที่นายศุภมาศ ผู้อำนวยการโรงเรียน กล่าวว่า โรงเรียนนี้ปกติมีครูแค่คนเดียว ทางผู้อำนวยการเขตจึงส่งพนักงานราชการมาช่วย 2 คน คนแรกเป็นชายสอน ป.5-ป.6 อีกคนเป็นหญิงพนักงานธุรการ คนหลังสุดช่วยสอนชั้นอนุบาลและเป็นนักการภารโรงด้วย งบประมาณต่อปีได้แค่ 30,000 บาท เป็นปัญหาใหญ่ ซึ่งต้องขอเรี่ยไรจากชาวบ้านและผู้ปกครองมาช่วยทำกิจกรรมต่างๆ ของโรงเรียน ที่ผ่านมาตนเคยจัดทอดผ้าป่าได้เงินมา 100,000 บาท หมดไปกับการทำโรงน้ำ ซ่อมห้องส้วม ปูกระเบื้อง ค่าน้ำค่าไฟตกรวมเดือนละ 2,000 บาท นักเรียน 19 คน มีครูผู้สอนแค่ 1 คนยอมรับว่าไม่ไหว

ส่วนนักการภารโรงมีผู้ปกครองอาสามาปัดกวาด ล้างห้องน้ำ หลังส่งลูกเข้าเรียน หมู่บ้านแห่งนี้มีประมาณ 100 หลังคาเรือน ผลิตลูกได้ปีละ 1-2 คน บางคนทำหมันเพราะปัญหาเศรษฐกิจ จึงเป็นปัญหามีเด็กนักเรียนน้อยมาก เด็กที่มาเรียนบางคนพ่อแม่ไปทำงานหาเงินต่างจังหวัดแล้วฝากให้ อยู่กับปู่กับย่า หรือตากับยาย พอโตขึ้นมาก็ให้มาเรียนที่นี่ แต่ถ้าคนที่พอมีฐานะเขาก็จะส่งบุตรหลานให้ไปโรงเรียนในเมือง ซึ่งก็อยู่ห่างออกไปไม่ไกลมากนัก

ด้านนายสุนทร ผู้ใหญ่บ้านบ้านดงโชคหมู่ 1 กล่าว ยอมรับว่าครูที่โรงเรียนมีแค่ 1 คนจริง ซึ่งทุกวันพฤหัสบดีตนจะขอแรงตำรวจอาสามาสอนเรื่องยาเสพติด วันศุกร์ได้แม่ชีมาสอนเรื่องคุณธรรมจริยธรรม ซึ่งชาวบ้านทุกคนในหมู่บ้านต่างเล็งเห็นถึงประโยชน์ของโรงเรียนจึงร่วมกัน จัดหาปัจจัยต่างๆ มามอบให้แก่โรงเรียนอย่างสม่ำเสมอ หากหมู่บ้านนี้ชาวบ้านและผู้นำหมู่บ้านไม่เข้มแข็ง คอยจัดทอดผ้าป่าหาเงินมาสมทบป่านนี้โรงเรียนอาจถูกยุบไปนานแล้วก็ได้ จึงอยากวิงวอนและขอยกมือท่วมหัวอย่ายุบโรงเรียนนี้ทิ้งเลย เพราะก่อตั้งมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2484 นาน 83 ปีพร้อมกับการตั้งวัดที่อยู่ตรงข้ามกัน เพื่อให้ลูกหลานในหมู่บ้านได้มีที่เรียนต่อไป