6 วันสุดท้ายหมดอายุความ 'คดีตากใบ' ญาติเหยื่อวัย 16 ร่ำไห้เผยความสูญเสียกว่า 20 ปี ไม่ได้รับความยุติธรรม

ในจำนวนผู้เสียชีวิต 85 ราย จากเหตุการณ์ตากใบ ยังมีคนที่สูญหายที่ญาติยังไม่ได้พบศพจนถึงวันนี้ ผ่านมา 20 ปี และในจำนวนนั้นมีเด็กที่อายุ 16 ปี ที่เสียชีวิตจากเหตุการณ์สลายการชุมนุม ซึ่งญาติหลายคนไม่สามารถที่จะยื่นฟ้องได้ เพราะพ่อแม่เสียชีวิตไปแล้ว จึงให้กำลังใจตัวแทนญาติ 48 คนที่กล้าหาญในการยื่นฟ้องคดีจนมีการออกหมายจับผู้ต้องหา รวม14 คน และหวังจะให้ได้ตัวมาเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม



เสื้อของ อิมรอน อาหามะ สะรี ตัวนี้ เป็นเสื้อที่แม่ของตัดให้อิมรอนได้ใส่เพื่อร่วมฉลองเทศกาลฮารีรายอ แต่อิมรอน ไม่ทันได้ใส่ เพราะมาเสียชีวิตจากเหตุการณ์สลายการชุมนุมที่หน้า สภ.ตากใบ จังหวัดนราธิวาส เมื่อวันที่ 25 ตุลาคม 2547 ซึ่งขณะนั้น อิมรอน อาหามะ สะรี อายุเพียง 16 ปี



อับดุลรอแม สะรี พี่ชาย เก็บเสื้อตัวนี้ของอิมรอนไว้ เพราะไม่เพียงจะเป็นสิ่งที่ทำให้นึกถึงน้องชายแล้ว ยังทำให้เขาคิดถึงพ่อแม่ เพราะการสูญเสียน้องชายในวัย 16 ปี ในเวลานั้น เป็นความสูญเสียของครอบครัว เพราะน้องเป็นเพียงเด็กที่ใส่ชุดนักเรียนไปดูเหตุการณ์ แต่กลับถูกนำขึ้นรถบรรทุกและต้องเสียชีวิตในสภาพที่หดหู่



อับดุลรอแม ยังเก็บธนบัตร เปื้อนเลือดที่อยู่ในกระเป๋าสตางค์ของน้องชาย เพื่อเป็นความทรงจำ และจดจำว่าไม่ได้รับความยุติธรรม มาวันนี้เขาสูญเสียพ่อแม่ไปแล้ว ไม่สามารถยื่นฟ้องได้ จึงเห็นด้วยกับการฟ้องร้องของญาติและอยากเห็นผู้ต้องหาเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม



เช่นเดียวกับเสื้อสีแดงตัวโปรดของพี่ชาย ที่ ไซนะ นะซา และ นูรีดา นะซา น้องสาวทั้งสองคน ยังเก็บเสื้อตัวโปรดของพี่ชายไว้ เพราะเป็นความทรงจำของแม่ และของเธอทั้งสองคน เพราะผ่านมา 20 ปี ครอบครัวของเธอยังไม่พบศพของพี่ชายเลย



ความยุติธรรม ในความหมายของ ไซนะ และ นูรีดา จึงอาจเป็นเพียงการรู้ว่าศพของพี่ชายอยู่ที่ไหน นอกจากอยากรู้ว่าใครเป็นคนทำผิด



ความสูญเสียของครอบครัวผู้เสียชีวิตจากเหตุการณ์ตากใบ จึงผ่านความเจ็บปวดที่หลากหลายในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา บางคน พ่อแม่ เสียชีวิตไปแล้ว โดยไม่ได้เห็นหมายจับของผู้ต้องหาที่ฆ่าลูก บางคนต้องอยู่กับความกลัวไปตลอดชีวิต และบางคนที่เคยออกมาต่อสู้



อย่างกะแยนะ สะแลแม ที่เมื่อ 20 ปีก่อน กะแยนะ ลุกมาอยู่แถวหน้าในการเรียกร้องความยุติธรรมให้ครอบครัวผู้เสียชีวิต ผ่านมาในปีนี้ ก๊ะแยนะ ล้มป่วย ต้องนอนป่วยอยู่ที่บ้าน เพราะแขนขาอ่อนแรงจากโรคเส้นเลือดในสมอง แต่ยังรับรู้และพูดคุยได้เล็กน้อย ซึ่งก๊ะแยนะ น้ำตาซึมด้วยความซึ้งใจที่ญาติคนอื่นๆลุกขึ้นมายื่นฟ้องจนมีการออกหมายจับผู้ต้องหา



บาดแผลของครอบครัวผู้ได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์ตากใบ จึงเป็นความเจ็บปวดที่ทุกคนตอบตรงกันว่าไม่สามารถแลกได้กับเงินเยียวยา จึงอยากได้รับความเป็นธรรมจากสังคม ไม่ทำลายความชอบธรรมของญาติที่ออกมาต่อสู้เพื่อความยุติธรรม