ภาพเหตุการณ์เมื่อกันยายนปี 2561 ขณะตำรวจจากหลายหน่วย นำโดยพลตำรวจโทสุรเชษฐ์ หักพาล ที่ขณะนั้นได้รับมอบภารกิจปราบปรามการปล่อยเงินกู้นอกระบบ ได้นำหมายค้นเข้าตรวจยึดเอกสารหลักฐาน จากนายทุนเงินกู้รายใหญ่ในจังหวัดขอนแก่น และถือว่าเป็นรายใหญ่อันดับต้นๆ ของภาคอีสาน หลังจากมีชาวบ้านกว่า 77 คน แจ้งความร้องทุกข์ว่าถูกฉ้อโกง จากการนำโฉนดที่ดินไปขายฝากบ้าง จำนองบ้าง และกู้ยืมจนที่สุดก็เสียทรัพย์และหลายคนถูกฟ้อง ร้องขับไล่ออกจากที่ดิน ที่ใช้เป็นหลักฐาน ค้ำประกันหรือขายฝาก

ตำรวจนำหลักฐานพร้อมสำนวนส่งอัยการเพื่อยื่นฟ้องผู้ต้องหา 4 คน คือนายเด่นชัย ศิริศรีมังกร จำเลยที่ 1 นายสมชาย ศิริศรีมังกร ซึ่งเป็นบิดา จำเลยที่ 2 และบุตร นายสมชายอีก 2 คน รวมจำเลย 4 คน ใน 3 ข้อหาหลักคือฉ้อโกงประชาชน หลอกลวงทำนิติกรรม ไม่ตรงกับความจริง เพียงฝ่ายเดียว หลอกหลวงด้วย การทำให้นิติกรรมขาย สิทธิการเช่าโดยตกลงให้ซื้อคืนได้และเรียกดอกเบี้ยเกินอัตรา และประกอบสินเชื่อส่วนบุคคล ซึ่งต้องอยู่ภายใต้การกำกับ

กระทั่งศาลชั้นต้นนัดอ่านคำพิพากษา โดยมีชาวบ้านกว่า 70 คน ในฐานะผู้เสียหาย และทนายฝ่ายจำเลยเข้ารับฟัง และเนื่องจากรายละเอียดของผู้เสียหายแต่ละคน แตกต่าง กัน ทำให้ศาลใช้เวลาถึง 5 ชั่วโมงเพื่ออ่านคำพิพากษา

เอกสารชี้แจงจากศาลระบุว่า มีผู้เสียหายยื่นคำร้องขอเป็นโจทก์รว่วม 64 คน โดยผลคดีอาญา ศาลยกฟ้องข้อหาร่วมกันฉ้อโกง เนื่องจากพยานหลักฐานที่โจทก์ และโจทก์ร่วม นำสืบรับฟังไม่ได้ว่าเป็นการฉ้อโกงประชาชน และไม่ปรากฎข้อเท็จจริงใดว่าจำเลยทั้งสี่กระทำผิด นอกจากนี้ ยังพบว่าหลายคำฟ้องมีข้อเท็จจริงว่าจำเลยที่1 กระทำผิด แต่คดี ขาดอายุความร้องทุกข์ และบางคำฟ้อง บรรยายไม่ครบองค์ประกอบความผิด ศาลพิพากษายกฟ้อง

ทนายความฝ่ายโจทก์ระบุว่าประเด็นสำคัญที่ศาลยกฟ้องทั้งมาจากเหตุสงสัยว่าจำเลยกระทำผิดจริงหรือไม่ รวมถึงคดีความของหลายคน ขาดอายุความไปแล้ว แต่ซึ่งประเด็นคดีขาดอายุความไม่อาจนำไปเป็นเหตุผลอุทธรณ์ได้ แต่กรณีพฤติการณ์ของจำเลย อาจเป็นหนึ่งในประเด็นอุทธณ์ ซึ่งจะเร่งหารือกับอัยการ

ชาวบ้าน 1 ใน 77 คน ที่ร้องทุกข์และมารับฟังคำพิพากษา ยอมรับว่ายังหนักใจต่อแนวทางนับจากนี้ เพราะอีกหลายคนที่ไร้ที่อยู่อาศัยจากการถูกนายทุนฟ้องขับไล่ที่่ จึงตัดสินใจมอบอำนาจทนายความเพื่อยื่นอุทธรณ์ สำหรับคดีแพ่ง ที่ผู้เสียหายเรียกร้องการชดเชย เงินคืน และคืนที่ดินที่ตกเป็นของนายทุน จากการขายฝากและจำนอง ศาลมีคำสั่งให้จำเลยชดใช้ ให้ผู้เสียหายบางราย แต่ไม่ใช้ทั้งหมด โดยระบุว่าผู้ฟ้องหลายรายเคยทำสัญญาประนีประนอมยอมความกับจำเลยที่2 และศาลพิพากษาตามยอม คดีจึงถึงที่สุดแล้ว