“ลิซ่า” ขอจบเรื่องไม้กวาดทางมะพร้าว ย้ำสิ่งที่ ปชช.ต้องการคือแผนฟื้นฟูของรัฐบาล ยันไม่ได้ตอบโต้ทางการเมือง แต่ไม้กวาดทางมะพร้าวบริหารจัดการได้

จากกรณี ลิซ่า – ภคมน หนุนอนันต์ ส.ส.บัญชีรายชื่อ และรองโฆษกพรรคประชาชน ได้ออกมาโพสต์ภาพถือไม้กวาดทางมะพร้าวพร้อมระบุว่า “ก็ไม่ขาดนะ จะเอาเท่าไหร่บอก! ลิซ่าบริหารจัดการได้กับอีแค่ไม้กวาดมะพร้าว เทียบกับภารกิจ 7 วันที่อยู่ในพื้นที่น้ำท่วมหาดใหญ่ เรื่องนี้ง่ายที่สุดแล้ว คงไม่ต้องถึงมือ รมต.ประจำสำนักนายกฯ ต้องขอบริจาคให้เป็นภาระประชาชน” และว่า “บริหารแย่ ยังขอเก่งอีก”


ต่อมา นายภราดร ปริศนานันทกุล รัฐมนตรีประจำสำนักนายกฯ และ ผอ.ศป.กฉ. โพสต์ข้อความ “ดีครับ ช่วยเอาไปฝากให้ที่ศูนย์ส่วนหน้าด้วยนะครับ คนละไม้คนละมือฮะ หน้างานมีความจำเป็นต้องใช้มาก นายกอบจ.แจ้งงว่าต้องใช้หลายหมื่นด้าม ทางอ่างทองก็ส่งไปหลายพันด้ามครับ


เรื่องเล็กน้อย แต่ยิ่งใหญ่แบบนี้ยังมีอีกเยอะเลยครับ ยาน้ำกัดเท้า ยากันยุง ถุงดำใส่ขยะ กระสอบใส่ขยะ ถุงมือยาง รองเท้าบูต น้ำยาขัดพื้น ถังใส่น้ำสะอาด60ลิตรมอบให้ชาวบ้านขณะที่ประปายังไม่สมบูรณ์ คนละไม้คนละมือครับ บ้านสะอาดได้ด้วยมือทุกคนช่วยกันครับ”


ซึ่งก่อนหน้านั้น นายภราดร เข้ามาตอบใต้โพสต์ เพจสรยุทธ สุทัศนะจินดา กรรมกรข่าว ระบุว่า “เขาแจ้งมาว่าต้องการ 60,000 ด้ามครับ ไม่ทราบว่าในพื้นที่พอมีสักเท่าไรหรอครับ?”


ล่าสุด สส.ลิซ่า ภคมน โพสต์เฟซบุ๊กว่า เอาแบบนี้นะคะ ดิฉันขอพูดคุยด้วยสิ่งที่ควรจะเป็น การที่รัฐมนตรีสำนักนายกฯ ท่านแถลงขอรับบริจาคไม้กวาดทางมะพร้าว แล้วบอกว่าในพื้นขาดหาไม่ได้ ขณะเดียวกันประชาชนในพื้นที่น้ำท่วมบ้านพังเสียหายครั้งใหญ่ เกิดความไม่เชื่อมั่นกับรัฐบาล ต่อการประเมินสถานการณ์ที่ผิดพลาดจนเกิดความเสียหายมหาศาล เขาไม่รู้ทิศทางว่าชีวิตของเขาจะไปอย่างไร กับบ้านที่ท่วมไปแล้ว พังเสียหายไปแล้ว


ดังนั้นเนื้อหาสาระสิ่งที่เขาคาดหวังต่อการแถลงของรัฐบาล คือเขาต้องการทราบว่าแผนฟื้นฟูของรัฐบาลจะเป็นอย่างไร การทำงานในระยะฟื้นฟูจะร่วมมือกับท้องถิ่นในทิศทางใด แล้วจะเริ่มต้นเมื่อไร ประชาชนไม่เคยทราบเลย แต่สิ่งที่เขาได้ยินจากการแถลงที่อาจหมายถึงการเข้าสู่ช่วงฟื้นฟูคือการบอกว่า “ไม้กวาดมะพร้าวขาด” ขอบริจาคจากประชาชน


ดิฉันคิดว่าเรื่องนี้ไม่เล็ก มันโหดร้าย ตอกย้ำเกินไป ในขณะที่หลายคนได้รับผลกระทบเสียหายทั้งทรัพย์สิน ชีวิต บางคนไม่เหลืออะไรเลยแต่รัฐมีงบประมาณมีอำนาจกระทรวงมหาดไทยสามารถสั่งการทุกท้องถิ่น รวบรวมผลิตภัณฑ์อุดหนุนคนในพื้นที่ได้อยู่แล้วทำไม่ยาก และการที่ดิฉันบอกว่าไม้กวาดทางมะพร้าวหาได้ไม่ขาด จัดการได้ มันจัดการได้จริง ๆ ค่ะไม่ได้พูดเพื่อตอบโต้ทางการเมืองหรือกระแหนะกระแหน เพียงแต่การจัดการได้ที่ว่ามันต้องใช้ทักษะการบริหารจัดการและยิ่งง่ายขึ้นไปอีกเมื่อมีงบประมาณแผ่นดินมีบุคลากรที่อยู่ในทุกหน่วยงานของท้องถิ่น


วันนี้พรรคประชาชนเรารวบรวมได้ 1,500 ด้าม ภายในครึ่งวัน รวบรวมจากชาวบ้านที่เขาทำในชุมชนผลิตเพิ่มอีก 1,000 ด้ามจะได้ในพรุ่งนี้ นี่คือความหมายที่ดิฉันบอกว่า “บริหารจัดการได้” แต่ท่านรัฐมนตรีที่ถืออำนาจและมีงบประมาณในมือ กลับมาบอกให้ดิฉันนำไปบริจาคให้ศูนย์ส่วนหน้าเพื่อสมทบรัฐบาลแทนที่จะเป็นหน่วยงานที่มีทรัพยากรทั้งคนและงบประมาณ รวมถึงเครื่องไม้เครื่องมือ อุปกรณ์และความเชี่ยวชาญมากที่สุดควรหน่วยงานที่ประชาชนพึ่งเป็นความหวังในยามยากลำบากกลายเป็นว่าพวกเขาต้องมา หวังพึ่งกับภาคประชาสังคม องค์กรมูลนิธิ ภาคเอกชนต่างๆ รวมทั้งมหาวิทยาลัยด้วย


เมื่อสถานการณ์เป็นแบบนี้แล้วรัฐบาลมาขอบริจาคไม้กวาดมะพร้าว พอดิฉันหาได้แล้วพวกคุณจะมาโยนภาระให้ดิฉันเลยไม่ได้ คือ “ประชาชนเขาคาดหวังกับพวกคุณ” เขาคาดหวังกับรัฐบาล และคุณเป็นรัฐบาลไง


ขอเรียนด้วยความเคารพค่ะ คุณควรไปทำหน้าที่ของคุณให้ดี คือ การวางแผน จัดการ สั่งการ ให้ประชาชนรู้ชัดเจน หลังจากนี้ ดิฉันจึงขอเรียกร้องให้คุณตอบคำถามให้ชัดว่า

1.แผนการฟื้นฟูเมืองจะเป็นอย่างไรบ้าง วันไหนจะเก็บขยะตรงไหน วันไหนพื้นที่ไหนไฟฟ้าและน้ำประปาจะกลับมาบ้าง100% เมื่อไร

2.มาตรการชดเชยเยียวยา จากทั้งทางรัฐบาล กระทรวงต่างๆ และการประสานงานกับรัฐวิสาหกิจ สถาบันการเงิน และการขอความร่วมมือกับภาคเอกชน จะมีอะไรบ้าง ตอนนี้ไปถึงไหนแล้ว? จะทำอย่างไรให้คนดำเนินชีวิตต่อไปได้ จะทำอย่างไรให้ธุรกิจชีวิตปกติกลับคืนมา

3.รัฐบาลจะถอดบทเรียน และพัฒนาการเตือนภัย การบริหารจัดการสถานการณ์ในอนาคตอย่างไรให้ดีขึ้น ความรับผิดชอบของรัฐบาลจะเป็นอย่างไรมากน้อยแค่ไหน


และขอเรียนด้วยความเคารพค่ะ ดิฉันขอจบประเด็นนี้ไม้กวาดทางมะพร้าวไว้เท่านี้เพราะยิ่งพูดไปมันยิ่งเห็นปัญหาการบริหารจัดการของผู้มีอำนาจ ปล.หลายรูปได้ยืนถ่ายด้วยกำลังระดมมาจะมาถึงพรุ่งนี้ มาดึกเพราะรอของมาส่งที่ศูนย์ราชภัฎสงขลา ณ.เวลานี้ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ