ตำรวจ ปคม.ไล่จับชายวัย 64 ลวงเด็กสาววัย 12 ปีขืนใจ ให้เงินค่าขนมเด็ก 100 บาทเพื่อปิดปาก

สืบเนื่องจากเมื่อวันที่ 14 ม.ค. 67 ช่วงเที่ยง ขณะที่เด็กหญิงบี (นามสมมุติ) ขณะนั้นอายุ 12 ปี วิ่งเล่นอยู่หลังบ้านติดสวนยาง นายสมพร (ผู้ต้องหา) ได้กวักมือเรียกให้ไปหาในสวนยางและผลักเด็กหญิงบี (นามสมมุติ) จนล้มลง แล้วลงมือกระทำชำเรา จากนั้นข่มขู่ไม่ให้บอกใคร เด็กหญิงบี (นามสมมุติ) จึงไม่กล้าบอกใคร

ต่อมา วันที่ 15 ม.ค. 67 ช่วงเย็น เด็กหญิงบี (นามสมมุติ) เจอนายสมพรฯ อีกครั้งที่ถนนหน้าบ้าน นายสมพรฯ ก็เรียกเข้าไปหาและจูงมือเข้าไปในป่าปาล์ม และกระทำชำเราอีกครั้งหนึ่ง ครั้งนี้เด็กหญิงบี (นามสมมุติ) ได้ร้องให้คนช่วย นายสมพรฯ จึงหยุดและให้เงิน 100 บาทเพื่อไม่ให้บอกใคร แต่เด็กหญิงบี (นามสมมุติ) ได้ร้องไห้วิ่งกลับไปบอกย่า จึงได้พากันเข้าแจ้งความกับพนักงานสอบสวน และเอาผิดกับนายสมพรฯ ให้ถึงที่สุด แต่นายสมพรฯ ไหวตัวทันและได้หลบหนีไปได้ก่อน

ภายหลังได้รวบรวมพยานหลักฐานจนสามารถออกหมายจับนายสมพรฯ ได้ เมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจ กก.6 บก.ปคม.ได้รับทราบหมายจับแล้วได้ติดตามหาข่าวนายสมพรฯ มาโดยตลอด จนกระทั่ง ได้ทราบข่าวจากสายลับว่านายสมพรฯ หลบซ่อนตัวอยู่ในสวนยางหลังบ้านที่ต.เกาะเต่า อ.ป่าพะยอม จ.พัทลุง จึงได้แจ้งผู้บังคับบัญชาทราบและได้รับคำสั่งให้ดำเนินการจับกุมทันที เจ้าหน้าที่ กก.6 บก.ปคม.จึงได้นำกำลังเข้าตรวจสอบและได้จึงพบนายสมพรฯ อยู่ในสวนยางจริง เมื่อนายสมพรฯ เห็นเจ้าหน้าที่ตำรวจได้วิ่งหลบหนีเข้าไปในป่ายาง แต่ไม่พ้นจากการจับกุมได้

เจ้าหน้าที่ชุดจับกุมจึงได้แสดงตัวและแสดงหมายจับให้ นายสมพรฯ ได้ดูและอ่านจนเข้าใจแล้วรับว่าเป็นบุคคลตามหมายจับจริงและไม่เคยถูกจับกุมตามหมายจับนี้มาก่อน เจ้าหน้าที่ชุดจับกุมจึงได้แจ้งข้อกล่าวหาตามหมายจับให้นายสมพรฯ ทราบว่าจะต้องถูกจับในความผิดฐาน “กระทำชำเราเด็กอายุไม่เกินสิบสามปี โดยเด็กนั้นจะยินยอมหรือไม่ก็ตาม, พาเด็กอายุไม่เกินสิบห้าปีเพื่อการอนาจาร, พรากเด็กอายุไม่เกินสิบห้าปีไปเสียจากบิดามารดา ผู้ปกครอง หรือผู้ดูแล เพื่อการอนาจาร” ซึ่งนายสมพรฯ ทราบและเข้าใจในข้อกล่าวหาดีแล้ว ให้การรับสารภาพตลอดข้อกล่าวหา จึงนำตัวส่ง สภ.เมืองตรัง เพื่อดำเนินคดีต่อไป