เปิดใจสาวเหนือเหยื่อโรงงานเฉาก๊วยสุดอี๋ย่านพระราม 2

เปิดใจสาวเชียงใหม่วัย 27 ปี อยากเริ่มต้นชีวิตใหม่ หลังเลิกกับแฟนสมัครงานโรงงานเฉาก๊วยสุดยี้ สุดท้ายฝันพังทลายไม่เป็นอย่างที่โฆษณาไว้ ทำงานได้ 3 วันรับสารภาพไม่ไหวหนีออกมาได้นำภาพมาโพสต์เตือนภัย หวั่นคนอื่นตกเป็นเหยื่อ ทั้งเรื่องของการค้าแรงงาน และเรื่องของสุขอนามัยของเฉาก๊วยจากโรงงานแห่งนี้

กรณีที่มีอดีตพนักงานสาวเหนือรายหนึ่งได้มีการเขียนข้อความ และโพสต์เตือนภัยการหางานออนไลน์ในกลุ่มพวกเราคือผู้บริโภคพร้อมมีภาพเกี่ยวกับโรงงานเฉาก๊วยแห่งหนึ่งย่านพระราม 2 พร้อมเขียนข้อความบรรยาย และมีรูปภาพสภาพแวดล้อมของโรงงานเฉาก๊วยที่มีสภาพทรุดโทรม ไม่ได้มาตรฐาน พร้อมเล่าถึงการทำงานตลอด 17 ชั่วโมง แลกค่าจ้าง 300 บาทต่อวัน และนายจ้างให้เบิกเพียงวันละ 150 บาทเท่านั้น ทำงานได้ 3 วัน รับสภาพไม่ได้จึงได้แอบหนีกลับบ้านเกิดที่จังหวัดเชียงใหม่

หลังกระทู้นี้ถึงโพสต์ออกไปจนกลายเป็นกระแสวิพากวิจารณ์ และเรียกร้องให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องตรวจสอบ ล่าสุดวันนี้ผู้สื่อข่าวได้ลงพื้นที่พูดคุยกับนางสาว บี (นามสมมุติ) อายุ 27 ปี ชาวอำเภอสันป่าตอง จังหวัดเชียงใหม่ เธอได้เล่าว่า มีเจ้าของโรงงานดังกล่าวได้ทักมาชวนทางเฟซบุ๊กทำให้เธอตัดสินใจรวบรวมเงินที่เหลืออยู่ 1200 บาท เดินทางไปสมัครงาน เพื่อเริ่มต้นใหม่ที่กรุงเทพมหานคร หลังเลิกกับแฟนหนุ่ม แต่พอไปถึงที่โรงงานดังกล่าวนั้นตอนแรกเจ้าของโรงงานบอกว่าให้เธอไปขายเฉาก๊วยรถพ่วงที่ตลาดนัด แต่พอไปถึงที่โรงงานแล้ว ฝ่ายภรรยาของเจ้าของโรงงานบอกว่าตัวเธอเองขายของไม่ได้หรอกหน้าตาแบบนี้ให้อยู่หลังบ้านดีกว่า โดยให้มีหน้าที่ผลิตเฉาก๊วย ทำทุกอย่างตั้งแต่ผสม,กรอง,ตั้งหม้อ,ทำน้ำ,ตักเฉาก๊วย 

ทำให้เธอเริ่มรู้สึกไม่ไหว เพราะทางนายจ้างให้เธอทำงานตั้งแต่ 7 โมงเช้า ไปจนถึง 4-5 ทุ่ม ซึ่งเธอมองว่าเป็นเวลาที่ยาวนานมาก และเวลาพักทานอาหารไม่แน่นอน โดยตอนแรกที่เธอเห็นโรงงานนี้ประกาศโพสต์หางานนั้น ตกลงให้ค่าจ้างพนักงานวันละ 350 บาท แต่ความจริงแล้วเขาให้พนักงานเบิกวันละ 150 บาทต่อวันแล้วหักไว้จ่ายสิ้นเดือน แต่ว่ามีเพื่อนที่ทำงานที่นั้นมาบอกว่าสุดท้ายก็ได้เงินไม่ครบ

โดยโรงงานที่นั้นมีพนักงานหลายคน โดยมีผู้ชายเยอะกว่า ผู้หญิงประมาณ 10 คน โดยลักษณะที่พักนั้นเป็นทั้งโรงงาน และที่พักในที่เดียวกัน แบ่งเป็นล็อคแคบ ๆ มีกล่องโฟมเรียงรายมีพื้นที่ให้พอนอนได้ และแยกชายหญิง ที่นอนนั้นเป็นห้องนอนรวมกันไม่มีมุ้งนอนกับพื้นที่มีทั้งขยะ และข้าวของเต็ม ซึ่งไม่สะดวกสบาย ส่วนพื้นที่พักของผู้ชายก็พบว่าสกปรก แม้แต่ปัสสาวะยังใช้วิธีปัสสาวะใส่ขวดทิ้งไว้

ส่วนพื้นที่เป็นเหมือนโรงงานผลิตเฉาก๊วยที่เธอทำตอนแรกก็มีคนมาสอนงานให้ทำตามขั้นตอนต่าง ๆ แต่สภาพภายในสถานที่นั้นสกปรกไม่ถูกสุขอนามัย ภาชนะต่าง ๆ ก็อยู่ในสภาพที่ไม่ค่อยถูกสุขอามัยหรือได้รับการดูแลที่ดี แม้แต่ตู้แช่ตู้เก็บเฉาก๊วยเองก็ยังสกปรก พื้นห้องผนัง ก็ไม่สะอาด แม้หลังจากที่เธอออกมาแล้วยังมีพี่ที่กำลังจะหนีออกมาเหมือนกับตนเองก็ได้ถ่ายภาพล่าสุดไว้ก็ยังคงสกปรกไม่ถูกสุขอนามัยเช่นเดิม ทำให้วันที่ 3 ที่อยู่ในโรงานแห่งนี้ เธอทนไม่ไหวจึงไปขอลาออก ตอนแรกนายจ้างก็ต่อว่าเธอแต่หลังจากมีคนงานใหม่มาสมัคร นายจ้างก็ไล่เธอออกทันที รวม 3 วันเธอทำงานได้เงินทั้งหมด 300 บาท ก่อนจะโทรขอความช่วยเหลือคนทางบ้านให้ช่วยส่งเงินไปให้ และซื้อตั๋วรถเดินทางกลับเชียงใหม่ทันที ตอนนี้เดินทางกลับมาอยู่ที่บ้านในพื้นที่อำเภอสันป่าตอง จ.เชียงใหม่แล้ว เพื่อตั้งหลักในการหางาน และวางแผนชีวิตใหม่

หลังกลับมาถึงบ้านเธอจึงนำเรื่องนี้ออกมาโพสต์เพื่อต้องการเตือนภัย และไม่ต้องการให้ใครถูกหลอกตกเป็นเหยื่อเหมือนเธออีก นอกจากนี้ยังต้องการให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องเข้าไปตรวจสอบโรงงานเฉาก๊วยแห่งนี้ด้วยเพราะสงสารผู้บริโภคที่ต้องมากินเฉาก๊วยที่ทำแบบไม่ถูกสุขอนามัย แต่ขณะเดียวกันก็รู้สึกหวั่นใจกรณีที่ตนเองได้ออกมาเปิดเผยเรื่องนี้กลัวว่าจะถูกฟ้องร้องทางกฏหมายจากทางคู่กรณีเจ้าของโรงงาน อีกทั้งตนเองฐานะยากจนกลับมาก็ยังต้องหางานใหม่ไม่ค่อยมีความรู้ทางด้านกฏหมายอาจจะถูกดำเนินคดีได้จึงอยากให้ผู้ที่เกี่ยวข้องมาช่วยเหลือดูแลในเรื่องดังกล่าวด้วย