สุดรันทด 3 ยายหลาน พร้อมหมา 5 ตัว อยู่เพิงไร้น้ำ-ไฟ ซ้ำหวิดไร้ที่ซุกหัวนอน หลังเจ้าของที่ดินขอให้ย้ายออก

จากกรณีเพจอยากดังเดียวจัดให้ รีเทริน์ part 6 โพสต์เรื่องราวว่า #ทุกข์ชาวบ้าน ตกสำรวจหรือยังไง..ถถถ เจริญรอบด้าน เขตเทศบาล ลองน้ำฝนใช้ ไม่มีน้ำประปา อยู่หน้าเทศบาลบางคูรัด รองน้ำฝนใส่โอ่งไว้ใช้ น้ำประปายังไม่ขยายเขต ทั้งที่รอบด้านเจริญ หมู่บ้านใหญ่ๆ ด้านหน้าถนนวัดลาดปลาดุก เยื้องเทศบาล ชาวบ้านขอความช่วยเหลือกว่า 30 ปี ไร้การดูแลช่วยชาวบ้านด้วยค่ะ


เมื่อเวลา 16.00 น.วันที่ 10 พ.ย.66 ผู้สื่อข่าวลงพื้นที่ ซ.วัดลาดปลาดุก อ.บางบัวทอง จ.นนทบุรี พบบ้านปลูกเป็นเพลิงพักในสภาพผุพังน้ำท่วมในซอยและในบ้านน้ำเน่าเหม็นในบ้านพบ นางวันทนี อายุ 70 ปี นั่งอยู่หน้าบ้าน และในบ้านไม่มีเครื่องใช้ไฟฟ้าแม้แต่ชิ้นเดียว


นางวันทนี เล่าว่า ตนอาศัยที่ของคนอื่นปลูกเพลิงพักอยู่กับหลานอีก 2 คน รวมเป็น 3 คน และหมาอีก 5 ตัวซึ่งตนและหลานมีอาชีพเก็บของเก่าขาย บ้านตนไฟฟ้าก็ไม่มีใช้น้ำประปาก็ไม่มีใช้ ซื้อไฟโซลาเซลล์ดวงเล็ก ๆ มาติดเอาไว้ในห้องนอนและตนก็เดินไม่ได้ ต้องนั่งรถเข็นเวลาออกไปเก็บของขาย หลานสาวก็จะเข็นตนไปเก็บของเก่าด้วยกันมาขายเพื่อชื้อข้าวชื้อน้ำกิน


ส่วนน้ำที่จะอาบน้ำในแต่ละวันก็ขอทางเทศบาลบางคูรัดจะมีเจ้าหน้าที่เอาน้ำมาใส่ถังเอาไว้ให้ที่หน้าบ้าน บ้านของตนน้ำท่วมนานเกือบ 2 เดือนแล้วไปไหนมาไหนก็ลำบาก เจ้าของที่เขาก็จะให้ไปอยู่ที่อื่น เขาจะเอาที่คืน ซึ่งตนก็ไม่รู้ว่าจะไปอยู่ที่ไหนรวมทั้งหมา 5 ตัวและหลานอีก 2 คนก็อยากวอนขอทางเจ้าของที่ให้ตนอยู่ต่อเพราะตนไม่รู้ว่าจะไปอยู่ที่ไหนจรริงๆ เงินก็ไม่มี


ล่าสุด นายสุธี ทองสวรรค์ ที่ปรึกษา นายกเทศบาลเมืองบางคูรัดพร้อมหน่วยงานลงพื้นที่ ซ.วัดลาดปลาดุก อ.บางบัวทอง จ.นนทบุรี เข้าตรวจเยี่ยมช่วยเหลือยายเก็บของเก่าขาย บ้านไม่มีน้ำไม่มีไฟฟ้าใช้ ต้องลองน้ำฝนใช้


นายสุธี ทองสวรรค์ ที่ปรึกษานายกเทศบาลเมืองบางคูรัด กล่าวว่า คุณยายเป็นคนต่างถิ่นที่มาอาศัยอยู่ตรงนี้นานแล้ว จะมีการเอาสุนัขมาเลี้ยง ซ้ำวัยรุ่นมักมามั่วสุมเวลากลางคืน ซึ่งได้รับการแจ้งจากประชาชนมาหลายครั้ง ในเบื้องต้นทางเทศบาลได้ประสานไปทาง พม.จังหวัดนนทบุรีมาจัดการกับยายว่าจะให้ไปอยู่ตรงไหน



ในขณะที่ตนได้สอบถามยาย พบว่ามีทะเบียนบ้านอยู่ไทรน้อย มีบ้านเลขที่และบัตรประชาชน ก็จะติดต่อไปทางญาติเดิมของคุณยายว่าให้ ยายไปอยู่ที่บ้านญาติได้ไหม แต่ยายเขาไม่อยากไปอยู่ จะไปขออาศัยอยู่ที่วัดลาดปลาดุก ซึ่งเป็นอดีตที่สามียายเคยอยู่ ตนก็เห็นว่ามันไม่เหมาะสมเพราะว่าเป็นวัด และตรงนี้ไม่สามารถรื้อบ้านได้เพราะเป็นที่เอกชน แต่ยายเขาก็ย้ายไปหลายที่แล้วไม่ใช่แค่ที่นี่



อีกทั้งอยู่ที่ตรงนี้ก็เป็นปัญหากับชาวบ้าน เพราะเวลากลางคืนจะมีเด็กวัยรุ่นมามั่วสุมกัน และมีขโมยสายไฟบ้าง ซึ่งจับได้ไปแล้วครั้งหนึ่ง



โดยที่ตรงนี้เป็นที่จัดสรรค ขายเป็นแปลง ก็จะมีโฆษณา จะมีไฟฟ้า น้ำประปา ถนน ท่อระบายน้ำ ซึ่งน้ำที่ใช้เมื่อก่อนเป็นน้ำบาดาลไม่ใช่ประปา ยายเจ้าของบ้านก็มาอยู่ก่อน ตอนนั้นไม่รู้ว่าใช้ยังไง แต่ยายก็รองน้ำฝนมาตลอด พอท่าน ดร.มาท่านก็ไปขอน้ำประปาข้างนอก เดินท่อเล็กก็แสดงว่าตอนนี้ในหมู่บ้านนี้มีน้ำประปาใช้กันแล้ว แต่ไม่ใช่น้ำประปาที่ยายบอก คือน้ำประปาชั่วคราว



ซึ่งตรงนี้ทางการประปาก็ได้บรรเทาทุกข์ไปแล้ว แต่ความต้องการของ ดร.และประชาชนคือ ต้องการให้การประปาเข้ามาเดินท่อหลักในหมู่บ้านนี้ แต่ติดปัญหาว่าถนนไม่ใช่ทางสาธารณประโยชน์ทั้งหมด มันเป็นทางภาระจำยอมซึ่งต้องให้เจ้าของที่ดินเดิมอนุญาต ยกถนนเส้นนี้ให้กับทางเทศบาลเป็นทางสาธารณประโยชน์ และทางเทศบาลก็จะmou กับทางการประปา ทางเทศบาลก็จะใช้งบประมาณที่มีอยู่บางส่วน และบางส่วนของการประปา นำน้ำประปามาใช้กับยาย แต่ต้องใช้เวลา



ซึ่งตอนนี้ทางท่าน ดร.เมธิกา ได้ไปร้องต่อศาลแล้ว เดือนมีนาคม ก็ต้องรอศาลตัดสินว่าจะเป็นอย่างไร เพราะถ้าเมื่อศาลตัดสินว่ายกให้เป็นทางสาธารณประโยชน์ ยายไม่ต้องกังวลใจเพราะทางเทศบาลจะรีบดำเนินการให้เลย เพราะท่าน ดร.พิมพ์พัชชา นายกเทศบาลเมืองบางคูรัด ได้ติดต่อไปทางการประปานครหลวง และการประปามหาสวัสดิ์ไว้เรียบร้อยแล้ว เพียงแต่ว่ารอเอกสารของศาลเท่านั้น



ดร.พิมพ์พัชชา หยิมการุณ นายกเทศบาลเมืองบางคูรัดกล่าวว่า ในเรื่องของการดูแลพี่น้องประชาชน ในเรื่องของคุณภาพชีวิต เป็นหน้าที่ของท้องถิ่นอยู่แล้ว ในเรื่องของที้มีลูกบ้าน หรือผู้ได้รับความเดือดร้อนร้องเรียนมาในเรื่องน้ำประปา ก่อนอื่นต้องบอกเลยว่าในพื้นที่ของเราจริงๆ เรามีน้ำประปาใช้ 99 เปอร์เซ็นต์ แต่ในกรณีที่ไม่มีน้ำประปาใช้เป็นไปในเรื่องของที่จะวางมิตเตอร์ประปาหรือท่อประปา มันจะต้องว่าในบริเวณที่ถนนสาธารณประโยชน์ ซึ่งบริเวณนี้ที่มีลูกบ้านอยู่ 8-9 หลังคาเรือน ซึ่งตอนนี้ถนนตรงนั้นเป็นถนนภาระจำยอม ซึ่งยังเป็นสิทธิ์ของเอกชน เลยทำให้ตัวเทศบาลและท้องถิ่น หรือทางประปาไม่สามารถนำงบทางราชการมาบริหารจัดการตรงนั้นได้เพราะเนื่องด้วยเป็นที่ของเอกชน ซึ่งเบื้องต้นบ้านบริเวณตรงนี้ได้มีการติดตั้งมิตเตอร์ประปาไว้ และลูกบ้านได้เดินท่อน้ำเข้าไปใช้ที่บ้านโดยที่ต้องเสียค่าใช้จ่ายเองเพราะถนนเส้นนั้นมันไม่ใช้ถนนสาธารณะ ซึ่งไม่สามารถนำงบไปใช้ในพื้นที่ของเอกชนได้เพราะเป็นระเบียนของรัฐ



ซึ่งผู้ร้องเรียนก็ได้ร้องเรียนมา 2 ปีกว่า ตนก็ได้เขาไปพูดคุยปรับความเข้าใจมาโดยตลอดและได้ติดต่อกับทางการประปามหาสวัสดิ์ท่านผอ.มาโดยตลอด ซึ่งเราไม่ได้นิ่งนอนใจในความเป็นห่วงพี่น้องประชาชน แต่ในกรณีที่มีบ้านไปปลูกเป็นเพิงอยู่เป็นคุณป้าคุณลุงซึ่งตรงนั้นไม่มีบ้านเลขที่ ก็เป็นการอาศัยอยู่หรืออาจจะอยู่มานาน พอไม่มีบ้านเลขที่และไม่มีการขออนุญาตก่อสร้างอย่างถูกต้องก็เลยทำให้ไม่สามารถของบ้านเลขที่ได้ เมื่อไม่มีบ้านเลขที่ก็จะไม่สามารถขอน้ำประปา หรือไฟฟ้าได้ แต่ในเบื้องต้นถ้าทางลูกบ้านร้องขอเรื่องน้ำมาทางเทศบาลก็เอารถน้ำไปบริการถือที่อยู่แล้ว ซึ่งดูแลมาตลอด ถ้าทางตรงนั้นยกเป็นพื้นที่สาธารณประโยชน์ทางเทศบาลก็ยินดีจะลงไปดูแลทันที



ทางด้านนางบุญเรือน อายุ 81 ปี เปิดใจว่า ตนใช้ชีวิตแบบนี้มานานเกือบ 30 ปีแล้ว ไม่ได้คิดอะไร ส่วนน้ำประปาทางเจ้าหน้าที่เทศบาลบางคูรัดคอยเอามาให้ไม่ได้เดือดร้อนอะไร เจ้าหน้าที่คอยเข้ามาดูแลอยู่เรื่อย ขอขอบคุณที่เจ้าหน้าที่เทศบาลบางคูรัดที่คอยดูแล