ชีวิตรันทด! ดาบตำรวจค้ำประกันเงินกู้เพื่อนหนีราชการ ต้องจ่ายหนี้แทน เหลือเงินใช้เดือนละไม่ถึง 4 พัน

ผู้สื่อข่าวลงพื้นที่บ้านของดาบตำรวจบุญเฮียง อายุ 53 ปี ผู้บังคับหมู่ป้องกันและปราบปราม สภ.เมืองสมุทรสงคราม จังหวัดสมุทรสงคราม ที่สภาพเก่าทรุดโทรมมาก และไม่มีแม้กระทั่งเตียงนอนที่เหมาะสม นอกจากนี้ ยังป่วยเป็นโรคต่อมลูกหมากโต ต้องลางานบ่อยครั้ง 


พ.ต.อ.ศยาม อินทร์สุวรรณโณ ผกก.สภ.เมืองสมุทรสงคราม พ.ต.ท.สงัด เบ้าแบบดี รอง ผกก.ป.สภ.เมืองสมุทรสงคราม จึงไปเยี่ยมให้กำลังใจที่บ้านพัก


เมื่อไปถึงบ้านพัก พอเปิดประตูถึงกับผงะเมื่อเห็นสภาพบ้านทรุดโทรม ดาบตำรวจบุญเฮียง ต้องนอนกับพื้นบ้าน สภาพไม่น่าอยู่ พ.ต.อ.สยามฯ จึงหาบ้านพักให้อยู่ใหม่และสนับสนุนเงินส่วนตัวกว่า 10,000 บาทในการปรับปรุง ซ่อมแซม ทาสี กั้นมุ้งลวด ซ่อมประตูหน้าต่างบ้านใหม่ รวมทั้งจัดเครื่องครัว เครื่องนอน ให้มีสุขอนามัยที่ดีขึ้น


พ.ต.อ.ศยามฯ กล่าวว่า ตามนโยบาย พล.ต.อ.ต่อศักดิ์ สุขวิมล ผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ ให้หัวหน้าสถานีดูแลความเป็นอยู่ของผู้ใต้บังคับบัญชาอย่างใกล้ชิด ซึ่งตนทราบข่าวว่า ดาบตำรวจบุญเฮียง ป่วยมีโรคประจำตัวลางานไปพบแพทย์บ่อยครั้ง จึงเดินทางมาเยี่ยมที่บ้านพัก จึงพบว่าสภาพความเป็นอยู่ไม่ถูกสุขลักษณะ นอนกับพื้น อุปกรณ์เครื่องใช้ไม่เพียงพอ จึงได้ปรึกษากับผู้บริหารสถานีร่วมกันจัดหาบ้านพักให้ดาบตำรวจบุญเฮียงใหม่และหาช่างมาปรับปรุงบ้าน โดยตนสนับสนุนเงินส่วนตัวให้กว่า 10,000 บาท มีภาคเอกชนสนับสนุน เฟอร์นิเจอร์ต่างๆ ในบ้านรวมทั้งพัดลม ทีวี เพื่อเป็นขวัญกำลังใจให้มีสุขภาพร่างกายแข็งแรงมีกำลังใจในการปฏิบัติหน้าที่ต่อไป


พ.ต.อ.ศยามฯ กล่าวอีกว่า ดาบบุญเฮียง ยังมีหนี้สหกรณ์ออมทรัพย์อยู่ 1,900,000 บาท ซึ่งเป็นหนี้จากการค้ำประกันเพื่อนข้าราชการตำรวจด้วยกัน แต่เพื่อนหลบหนีราชการ ทำให้ดาบตำรวจบุญเฮียง ต้องรับผิดชอบแทนถูกหักเงินเดือนเหลือเพียงเดือนละ 3,900 บาท จากเงินเดือน 28,000 บาท ที่จะต้องใช้หนี้ไปจนหลังเกษียณอายุ 65 ปี จึงได้จัดหารายได้เสริมให้กับดาบตำรวจบุญเฮียงในการยังชีพอย่างมีเกียรติต่อไป


ด้าน ดาบตำรวจบุญเฮียง บอกว่า หลังจากค้ำประกันให้เพื่อนข้าราชการตำรวจ และเพื่อนหนีราชการไปตนก็ต้องรับผิดชอบหนี้ให้ โดยถูกหักเงินเดือนจาก เดือนละ 28,000 บาท เหลือเพียงเดือนละ 3,900 บาท ทำให้เกิดความเครียดหมดกำลังใจ คิดตลอดเวลาว่าเมื่อไหร่จะหมดหนี้ จะทำยังไงดีกับชีวิต


ทำให้เมื่อเข้าเวรเสร็จกลับบ้านก็ไม่มีเรี่ยวแรงจะทำอะไร บ้านจึงรกเหมือนรังหนูอย่างที่เห็น ที่ผ่านมาตนก็ทราบว่าหากเอ่ยปากผู้บังคับบัญชาก็ต้องเข้ามาช่วยเหลือ แต่ตนรู้สึกเกรงใจจึงเก็บตัวอยู่เงียบๆ กระทั่งผู้บังคับบัญชามาเยี่ยม ตนจึงบอกให้รอข้างนอกก่อน ตั้งใจว่าจะเก็บกวาดให้เรียบร้อย ท่านก็ไม่เชื่อเข้ามาจนเจอสภาพบ้านแบบนี้ ซึ่งท่านก็รีบให้ความช่วยเหลือทำให้ตนเองภูมิใจที่ยังมีคุณค่าให้ผู้บังคับบัญชาให้ความใส่ใจและดีใจที่ได้รับการช่วยเหลือครั้งนี้ ทำให้ตนมีกำลังใจสู้ชีวิตมากขึ้น