ผู้จัดการสถานสงเคราะห์ฯ ซื้อหอยกาบยักษ์มาให้ลูกที่เป็นเด็กกำพร้ากิน เจอมุกเมโล

คุณแม่หวาน หรือ นางพิกุล อายุ 57 ปี ผู้จัดการสถานสงเคราะห์เด็กบ้านพิงกัน ในอำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ ว่าพบมุกเมโลน้ำจืด ในหอยกาบยักษ์จำนวน 1 เม็ด จึงได้เดินทางไปยังบ้านดังกล่าว พบว่าเป็นมุกเมโลจริง ขนาดใหญ่กว่าหัวเข็มหมุดสีขาวครีม มีวงแหวนสีขาวอยู่ตรงกลาง เจ้าของได้นำเก็บรักษาไว้อย่างดี ในตลับใส่ทอง พร้อมใบตรวจจากแล็บแห่งหนึ่ง ระบุเป็นมุกเมโลแท้จากธรรมชาติ ขนาด 1.16 กระรัด นำออกมาให้ดูพร้อมนำหอยกาบขนาดใหญ่เท่าฝ่ามือ ยังเก็บรักษาไว้ มาให้ชมยืนยันว่าพบจริงๆ



คุณแม่หวาน กล่าวว่าได้ซื้อหอยกาบมาจากตลาดสดเจดีย์แม่ครัว ตำบล แม่แฝกใหม่ อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่เมื่อวันที่ 8 เมษายน 2566 จำนวน 2 ถุง ถุงละ 50 บาท จากคุณยายที่นำมาวางขาย เหนครั้งแรกตื่นเต้นเจอหอยกาบขนาดใหญ่ต้องการซื้อมาให้ลูกๆ ที่บ้านได้เห็นของจริง แต่คุณยายแม่ค้าบอกหมดแล้วด้วยความตื้อของตนพร้อมจ่ายเงินให้คุณยายบอกว่ามีที่บ้านอีก จึงรอครึ่งชั่วโมงคุณยายกลับไปเอามาให้ หลังจากซื้อมาได้คิดเมนูปรุงอาหารไว้ แต่ติดภารกิจจึงให้ลูกนำไปนึ่งไว้ก่อน พอมาวันที่ 9 เมษายน 2566 หอยที่นึ่งไว้แช่ตู้เย็นบอกให้ลูกนำออกมาแกะเพื่อจะเอาเนื้อมาปรุงอาหารรับประทาน ช่วงที่แกะลูกสาวพบมีลักษณะคลายมุกแต่เล็กมากพอกกับเม็ดทราย ติดปลายเล็ปแคละออก ก่อนจะพูดเล่นหัวเราะไปหาเม็ดใหญ่ๆ มาแล้วกัน ก่อนจะพบจริงๆ ที่ในเนื้อหอย นึกว่าลูกสาวพูดเล่น แต่พอเจอบอกเลยว่าตื่นเต้นตกใจไม่คาดฝันคำพูดเล่นๆ จะเป็นจริง



หลังจากนั้นได้ติดต่อน้องที่รู้จักขายอัญมณี พูดถ่ายภาพให้ดูบอกว่าเป็นมุกเมโลแท้ แต่เพื่อให้ชัดเจนจึงติดต่ออาจารย์ในมหาวิทยาลัยเชียงใหม่เพื่อขอตรวจมุกเมโลที่พบ แต่นัดวันที่ 13 เมษายน 2566 ตรงวันสงกานต์ ประกอบกับตนมีภารกิจหลายอย่างจนกระทั่ง น้องที่จำหน่ายอัญมณี บอกให้นำไปตรวจที่แล็บซึ่งผู้ประกอบการจะไปตรวจที่นี้เพื่อมีใบรับรองจำหน่ายให้กับลูกค้า จึงเดินทางไปวันที่ 18 เมษายน 2566 เสียค่าตรวจแบบพิเศษราคา 2 พันบาท ได้รับเอกสารใบรับรองดังกล่าว เมื่อวันที่ 19 เมษายน 2566 ว่าเป็นมุกเมโลน้ำจืดจริง ไม่ได้มีการปรับแต่งเกิดขึ้นจากธรรมชาติ



พบหลังจากตรวจยืนยันทางแล็บได้ติดต่ออาจารย์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่เพื่อขอตรวจแต่ได้ส่งภาพเอกสารใบรับรอง อาจารย์ยืนยันเป็นของจริงตามผลแล็บแห่งนี้ แล้วได้เดินทางกลับสอบถามคุณยายแม่ค้า สอบถามว่าหอยกอบที่นำมาขายมากจากไหน เป็นหอยกาบในสระน้ำสาธารณะของบ้านแม่แตง -หนองวาย ซึ่งชุมชนได้ให้ชาวบ้านเข้ามาจับหอยไปจำหน่าย โดยให้นำเงินส่วนหนึ่งเข้าสู่ชุมชน คุณยายได้ลงงมหอยเองประมาณ 100 กว่ากิโลกรัม ขายจนหมด เพราะมีคนในสนเพื่อจะมีมุกเมโลบาง แต่ก็สอบถามแล้วไม่มีพบสักราย จากกการตรวจสอบพบว่าตนเองพบเป็นครั้งแรกของจังหวัดเชียงใหม่



ส่วนใครสนใจต้องการเป็นเจ้าของไม่ขอว่าขาย แต่ขอผู้ใจบุญ ต้องการเป็นเจ้าของ เป็นการนำเงินมาช่วยเหลือเด็กๆ จะดีกว่า ของบ้านที่นำมาเลี้ยงดู ให้การศึกษา เพราะทุกคนได้รับผลกระทบทางครอบครัว ถูกทารุณกรรม ความรุนแรง คุกคามทางเพศ พ่อแม่ติดเชื้อเอดส์เสียชีวิต และปัญหาทางครอบครัวได้รับความบอบซ้ำทางร่างกายและจิตใจ จากภาครัฐเข้ามาเลี้ยงบ้านแห่งนี้ระยะเวลา 23 ปีเศษ มีเด็กๆ กว่า 100 คน ในณะนี้เหลือเพียง 5 คน ซึ่งเป็นผู้หญิงทั้งหมด ได้เลี้ยงดู ให้การศึกษาตามที่แต่ละคนต้องการ หลังจากจบการศึกษา หรือใครต้องการจะออกไปใช้ชีวิตของแต่ละคนประสงค์ ตอนนี้มีความฝันหากได้เงินมาจะไปทำร้านขายเล็กๆ ให้เด็กได้มีงานมีรายได้ จากสินค้าที่ผลิตจากบ้านพิงกันแห่งนี้