นับถือใจ! บุรุษไปรษณีย์ ป่วยกระดูกทับเส้น แต่ใจสู้เดินลุยน้ำท่วมส่งจดหมาย

จากกรณีผู้ใช้เฟซบุ๊กชื่อ “Sanong Kohkret” โพสต์รูปภาพเดินลุยน้ำส่งจดหมาย พร้อมระบุข้อความว่า “ไม่เสร็จไม่เลิก 21 ปี ที่เราลุยนำส่งให้ทุกหลัง”



ผู้สื่อข่าวลงพื้นที่อ.ปากเกร็ด จ.นนทบุรี พบ นายสนอง พัทคำ อายุ 56 ปี บุรุษไปรษณีย์ ที่ป่วยเป็นโรคกระดูกทับเส้น แต่ใจสู้ เดินลุยกระแสน้ำส่งไปรษณีย์ให้กับชาวบ้านถึงมือทุกหลัง แม้จะปวดเอวร้าวลงขา



นายสนอง กล่าวว่า ปีนี้น้ำเยอะกว่าปีที่แล้ว การเดินก็จะลำบากกว่าเดิม อาจจะส่งไม่หมด แต่ก็จะส่งให้ครบ ทยอยส่งทีละครึ่ง เพราะบางทีรถไปไม่ได้ ทางจมก็ต้องทยอยๆไป อาจจะล่าช้า 1-2 วัน มาเดินแบกกล่องกลับบ้านก็ไม่ไหว วันนี้เดินหมู่ 1 หมู่ 6 หมู่ 7 ระยะทางเดินรวมๆแล้วประมาณ 20 กิโลเมตร ใช้วิธีเดินอย่างเดียว เอารถไปไม่ได้ บางจุดถนนสูงก็จริง แต่ระหว่างทางเอารถมาไม่ได้ บางจุดน้ำสูงระดับอก ถ้ามันลึกจนน้ำเข้าไปในเสื้อได้ก็จะไม่ลงไป ใช้วิธีโทรหาแล้วสอบถามว่าสามารถฝากไว้บ้านไหนก่อนได้ไหม ถ้าน้ำเยอะก็จะดีหน่อย แต่ถ้าระดับน้ำประมาณหัวเข่าเดินเหนื่อย น้ำสูงจะไม่ปวดหลัง



อาการกระดูกทับเส้นคือทำให้ปวดหลัง เดินมากๆไม่ไหว ปวดขา บางวันเสร็จ 2-3 ทุ่ม ถ้าเอาของมาแล้วก็ต้องส่งให้หมดมากที่สุด จะได้ไม่ต้องหอบไปมา อุปสรรคค่อนข้างเยอะในเรื่องน้ำ การเดินลำบากกว่าปกติ พวกของออนไลน์ที่เขาสั่งซื้อกันมายังพอโทรหาได้ แต่พวกจดหมายมันไม่มีเบอร์โทรศัพท์ จะแจ้งไม่ได้ ต้องหาเจ้าของให้เจอ ตนส่งไปรษณีย์แบบนี้มา 21 ปีแล้ว ตอนปี 54 ตนต้องพายเรือส่งเลย เพราะน้ำสูงมาก เดินไม่ไหว พายเรือถึงหน้าบันไดบ้านเลย ตนไม่แน่ใจว่าปีนี้น้ำจะเยอะและท่วมสูงเหมือนปี 54 ไหม เพราะปี 54 มันท่วมทุกจุด



ด้าน น.ส.นัยนา อายุ 58 ปี ชาวบ้านในพื้นที่ เล่าว่า รู้จักบุรุษไปรษณีย์คนนี้ ทำงานมาเป็น 10 ปีแล้ว ส่งอยู่ในเกาะเกร็ด และเดินลุยน้ำช่วงน้ำท่วมทุกวัน ส่งด้วยแบกของด้วย ดีมากเลย บางทีบ้านเลขที่ไม่ตรง เขาจำชื่อได้ก็มาส่งถูก เดินส่งทั่วเกาะเลย มีเขาคนเดียวเดินลุยน้ำแบบนี้ เพราะบางจุดเอารถไปไม่ได้แล้ว ตนก็เป็นห่วง เขาเป็นคนนิสัยดี เขาบอกจะย้ายไปเป็นหัวหน้าที่ไหนสักแห่ง ตนยังเสียดายเลย บอกให้อยู่ด้วยกันก่อน



น.ส.พวงทิพย์ อายุ 67 ปี ชาวบ้านในพื้นที่อีกหนึ่งคน เล่าว่า ในเกาะเกร็ดมีเขาคนเดียวที่เป็นบุรุษไปรษณีย์ ส่งทั่วทั้งเกาะ เป็นคนนิสัยดี ส่งพัสดุมานานเป็น 10 ปีแล้ว อายุก็เยอะ และเป็นคนพื้นที่ คนอื่นคงไม่มีใครอยากจะมา ตนรู้สึกเห็นใจเขาลุยน้ำทุกปี อยากให้เขาไปทำในส่วนที่สบาย ให้เด็กกว่ามาลุยส่งแทน เพราะเขาก็จะเกษียณแล้ว บางทีก็เอาของใส่กะละมังมาส่ง ตนไม่ได้ลุยอย่างเขาขายังเปื่อยเลย ตอนนี้น้ำขึ้นลงทุกวัน ของใหญ่ๆเขาก็เอามาส่ง ถ้ามีคนอื่นมาแทน คงไม่มีใครมาลุยแบบนี้