รวบแม่บ้านควบตำแหน่งกรรมการบริษัท เลี่ยงภาษี ทำรัฐเสียหายกว่า 430 ล้าน

กองบัญชาการตำรวจสอบสวนกลาง (CIB) โดย กองบังคับการปราบปรามการกระทำความผิดเกี่ยวกับอาชญากรรมทางเศรษฐกิจ (บก.ปอศ.) จับกุม นางสมบุญ อายุ 54 ปี ตามหมายจับศาลอาญา ในความผิดฐาน "ร่วมกันเจตนาหลีกเลี่ยงหรือพยายามหลีกเลี่ยงภาษีมูลค่าเพิ่มกระทำการใดๆ โดยความเท็จ โดยฉ้อโกงหรืออุบาย หรือโดยวิธีการอื่นใดทำนองเดียวกัน" โดยจับกุมได้บริเวณลานจอดรถหน้าอะพาร์ตเมนต์ พื้นที่ ม.2 ต.สุรศักดิ์ อ.ศรีราชา จ.ชลบุรี

สืบเนื่องจาก น.ส.สมบุญ ซึ่งเป็นหนึ่งในกรรมการบริษัท ประกอบกิจการเป็นตัวแทนนำเข้าสินค้าและดำเนินพิธีการศุลกากรเพื่อนำสินค้าออกจากท่าเรือ แต่จากการตรวจสอบของเจ้าหน้าที่ พบว่าบริษัทฯดังกล่าว มีพฤติการณ์ปิดบังซ่อนเร้นที่มาของรายได้ รวมถึงค่าใช้จ่ายของบริษัทฯ กล่าวคือ บริษัทมักจะไม่มีการออกใบกำกับภาษีขายและใบเสร็จรับเงินสำหรับค่าบริการให้แก่ลูกค้าแต่อย่างใด และการจ่ายเงินค่าจ้างให้แก่ลูกจ้างของบริษัทฯ มักจะจ่ายเป็นเงินสดให้ลูกจ้างเป็นรายสัปดาห์ และไม่มีการทำเอกสารหลักฐานการจ่ายเงิน

เมื่อเจ้าพนักงานได้ทำหนังสือเชิญกรรมการผู้จัดการบริษัทฯ เพื่อให้ส่งมอบเอกสารหลักฐานต่างๆ แต่ไม่มีผู้ใดมาพบ ประกอบกับทางบริษัทฯไม่ยื่นยอดขาย หรือยื่นยอดขายไว้น้อยกว่าข้อมูลที่ได้จากการตรวจสอบ เจ้าพนักงานฯ ประเมินภาษีมูลค่าเพิ่มสำหรับ 64 เดือน ภาษีพร้อมเบี้ยปรับเป็นเงิน 186 ล้านบาท การกระทำดังกล่าวเข้าลักษณะเป็นการปกปิดข้อมูลการมีเงินได้ เพื่อจะไม่ต้องเสียภาษีหรือเสียภาษีต่ำกว่าความเป็นจริง เป็นความผิดฐานหลีกเลี่ยงหรือพยายามหลีกเลี่ยงภาษีมูลค่าเพิ่ม กระทำการใดๆโดยความเท็จ โดยฉ้อโกงหรืออุบาย หรือโดยวิธีการอื่นใดทำนองเดียวกันอันเป็นความผิดตามมาตรา 90/4(6) และ มาตรา 90/5 แห่งประมวลรัษฎากร

นอกจากนี้ เจ้าหน้าที่ตำรวจได้ตรวจสอบแล้วยังพบอีกว่า น.ส.สมบุญ ยังมีพฤติการณ์เกี่ยวข้องกับคดีอื่นๆ อีกจำนวน 2 คดี กล่าวคือ ผู้ต้องหายังเป็นกรรมการบริษัทฯ ที่ถูกกล่าวหาจากกรมสรรพากร ในความผิดที่มีพฤติการณ์คล้ายคลึงกับพฤติการณ์ข้างต้น ซึ่งได้ร้องทุกข์ไว้กับทาง กก.2 บก.ปอศ. รวมมูลค่าความเสียหายต่อรัฐทั้ง 3 คดี กว่า 430 ล้านบาท  

สอบถามคำให้การผู้ต้องหาเบื้องต้น ผู้ต้องหาให้การปฏิเสธว่า เมื่อประมาณปี พ.ศ. 2558 ขณะตนเป็นพนักงานทำความสะอาด(แม่บ้าน)ที่บริษัทแห่งหนึ่งในพื้นที่อำเภอแหลมฉบัง นายจ้างได้นำเอกสารบางอย่างมาให้ตนลงลายมือชื่อ ด้วยความเชื่อใจจึงยอมลงลายมือชื่อภายในเอกสารนั้นโดยไม่ทราบว่าเป็นเอกสารประเภทใด และไม่ได้รับค่าตอบแทนแต่อย่างใด และต่อมาในช่วงประมาณเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ.2568 ตนได้รับหมายเรียกจากพนักงานสอบสวนให้เข้าพบ แต่มิได้มาพบพนักงานสอบสวนตามหมายเรียก จนมาทราบภายหลังว่าตนเองมีหมายจับดังกล่าว