วันที่ 17 มีนาคม 2567 สื่อต่างประเทศ รายงานข่าวว่า ได้มีพระภิกษุ สามเณร ร่วมกับกลุ่มชาวบ้านเมืองต้นผึ้ง แขวงบ่อแก้ว สปป.ลาว นำเครื่องจักรกลหนัก ทำการขุดเนินทรายริมฝั่งแม่น้ำแม่โขง ตรงข้าม อ.เชียงแสน จ.เชียงราย ประเทศไทย นำเอาพระพุทธรูปเก่าแก่ ความยาวหน้าตักใหญ่ และเล็ก ที่จมลึกอยู่ใต้ทราย ขึ้นมา 2 องค์

โดยพระพุทธรูปที่ขุดพบ มีความงดงามและอยู่ในสภาพที่ค่อนข้างจะสมบูรณ์ ชาวบ้านฝั่งลาว เรียกพระพุทธรูปที่ขุดพบว่า “ พระเจ้าองค์แสน ” คาดว่าเป็นพระพุทธรูปที่เคยอยู่วัดเก่าที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ แห่งโบราณนครเก่าแก่ ที่เรียกว่า “ นครสุวรรณโคมคำ ”

เมื่อข่าวสารเผยแพร่ออกมาถึงฝั่งไทย มีผู้รู้ในท้องถิ่นบอกว่า ตามพุทธลักษณะของพระพุทธรูปองค์ใหญ่ที่ขุดพบ น่าจะสร้างอยู่ในยุคของอาณาจักรเชียงแสน ครั้นรุ่งเรือง ในฝั่งไทยเรียกพระพุทธรูปลักษณะนี้ว่า พระสิงห์ 2 เพราะเม็ดพระศกมีความละเอียด ชายสังฆาฏิยาว และนั่งขัดสมาธิราบ เป็นพุทธลักษณะก่อนเข้าสู่ ยุคสุโขทัย

ความแตกต่างหากเป็นพระพุทธรูปสิงห์ 1 จะมีเม็ดพระศกใหญ่ พระเกศเป็นบัวตูม ชายสังฆาฏิสั้น และนั่งขัดสมาธิเพชร ส่วนอีก 1 องค์ ตามรูปภาพที่ชาวบ้านอุ้มไว้ อาจเป็นพระพุทธรูปที่สร้างขึ้น โดยรับอิทธิพลมาจาก อาณาจักรเชียงรุ้ง (อาณาจักรหอคำเชียงรุ่ง ) ซึ่งเป็นอาณาจักร ที่เคยทรงอำนาจมาก ในเขตประเทศจีนตอนใต้

ทั้งนี้หลังจากการขุดตรวจใต้พื้นน้ำตลอดทั้งวัน บริเวณดังกล่าว ส่วนราชการอำเภอ และจังหวัดของเมืองต้นผึ้ง ได้ส่งเจ้าหน้าที่เข้าดูแล และรักษาความสงบเรียบร้อย และเพื่อความปลอดภัยตลอด 24 ชั่วโมง