มีเจ้าหน้าที่การข่าวที่บริเวณชายแดนไทย ให้ข้อมูลเพิ่มเติมกับข่าว 3 มิติ หลังพบความพยายามของคนจากประเทศลาว 2 กลุ่ม อ้างสิทธิ์เป็นเจ้าของ คืนไม้พะยูงของกลาง 11 ตู้คอนเทนเนอร์ ที่ถูกเจ้าหน้าที่ยึดไว้ตรวจสอบตั้งเเต่ปี 2549 โดยบอกว่า การตรวจสอบก่อนหน้านี้ พบว่า ไม้จำนวนหนึ่ง เป็นไม้พะยูงที่ตัดในฝั่งไทยปะปนอยู่ด้วย และหลายท่อนจะมีรอยตราของไทยปรากฎอยู่ จึงเห็นว่า เพื่อให้เกิดความเป็นธรรมกับทุกฝ่าย ก็ควรให้ตั้งคณะกรรมการขึ้นมาตรวจสอบไม้ทุกท่อนใหม่ เพื่อพิสูจน์ว่ามาจากไหน หากพบไม้พะยูงไทยก็ให้รื้อสำนวนขึ้นมาฟ้องใหม่ แล้วทุกฝ่ายก็ไปพิสูจน์กันในศาล

ไม้พะยูง 11 ตู้ จำนวนกว่า 1,600 ท่อน ยังเก็บรักษาไว้ในพื้นที่เอกชน ย่านลาดกระบัง ในตอนเเรกเรื่องนี้ดูเหมือนกำลังจะจบ เเต่กลับยืดเยื้อส่อเค้าบานปลาย เมื่อเอกชนจากสปป.ลาวอย่างน้อย 2 กลุ่ม ออกมาเคลื่อนไหวเเละอ้างสิทธิ์ครอบครองไม้มูลค่าหลายร้อยล้านบาท

ท่ามกลางคำถามที่ว่า ทำไมตอนถูกจับ ไม่มีคนกลุ่มใดเเสดงตัว จนกระทั่งทราบว่า อัยการพิเศษฝ่ายคดีอาญากรุงเทพใต้ "สั่งไม่ฟ้องเเละให้คืนของกลาง" จากนั้นก็เริ่มมีคนหลายกลุ่ม อ้างเอกสารหลักฐานประสานขอรับไม้คืนจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง

ข่าว 3 มิติ ตรวจสอบเเฟ้มคดีนี้ พบว่า วันที่ 24 ธันวาคม 2563 บก.ปทส. ทำหนังสือส่งถึงอธิบดีกรมป่าไม้ ขอช่วยสั่งการให้พนักงานเจ้าหน้าที่ ร่วมตรวจสอบเเละประทับตราปล่อยไม้ของกลาง เเละผู้ที่ได้สิทธิ์นั้นตามความเห็นของตำรวจปทส. ในเอกสาร ก็คือ บริษัทพงสะหวัน วู้ด อินดรัสทรี่ โดยอ้างเหตุผลพิจารณาจาก หลักฐานในชั้นสอบสวน ปรากฏชื่อพงสะหวันเป็นนิติบุคคลที่มีสิทธิเรียกร้องขอคืนไม้

ขณะที่คนอีกกลุ่ม ซึ่งอ้างว่ารับมอบอำนาจจากทางการลาว ทราบว่า ปทส.จะส่งไม้คืนให้กับบริษัทพงสะหวัน ก็ออกมาคัดค้านเเละโต้เเย้งทันที โดยกล่าวหาว่า ไม้ที่พงสะหวันอ้าง เป็นไม้เถื่อน ลักลอบนำออกจากสปป.ลาว จึงไม่มีสิทธิ เเละเห็นว่าไม้ทั้งหมด จะต้องถูกนำกลับไปอยู่ในการควบคุมของสปป.ลาว

เรื่องนี้ถูกข้อสังเกต จากสายข่าวความมั่นคง ตามเเนวลำน้ำโขง ให้ข้อมูลกับข่าว 3 มิติ พบพิรุธจากพฤติการณ์เเละคำกล่าวอ้าง ซึ่งสงสัยว่า ไม้ล็อตนี้ซึ่งมีมากมากกว่า 1,600 ท่อน อาจลักลอบตัดจากฝั่งไทย ด้วยเหตุผล คือ

1. เเม้จะอ้างว่า ได้สัมปทานทำไม้ในพื้นที่สร้างเขื่อน เเต่พะยูงไม่ได้ปลูกเเบบสวนป่า จึงไม่น่ามีพะยูงมากพอสำหรับขนใส่คอนเทนเนอร์ 11 ตู้

2.พะยูงในพื้นที่ใกล้ชายเเดน เป็นพันธุ์ไม้ที่ขึ้นกระจาย ไม่ได้ขึ้นเรียงเป็นเเถวหนาทึบ

3.การสำรวจในช่วงเวลานั้น พบว่าจังหวัดริมโขงของไทย มีไม้พะยูงขึ้นในป่าจำนวนมาก

เเละ 4.ถ้าลาวไม่มีพะยูงมากขนาดนั้น คำถามคือ พะยูงที่อ้างว่าขนออกมาจากสปป.ลาว ต้นตอที่เเท้จริงมาจากไหนกันเเน่

ข้อสังเกตนี้ สอดคล้องกับชุดจับกุม ซึ่งขณะนั้นสงสัยว่า พะยูงที่ยึดได้เป็นไม้เถื่อนสวมตอ ลอบตัดจากไทยเเล้ว ส่งข้ามไปลาว ปลอมเอกสารฟอกให้เป็นสินค้าผ่านเเดน ตามสนธิสัญญาบาเชิล ที่กำหนดให้ประเทศไม่มีทางออกทะเล สามารถขนถ่ายสินค้าโดยใช้ไทยเป็นทางผ่าน ส่งต่อไปประเทศจีน

พะยูงอยู่ในบัญชีไม้หวงห้ามประเภท ก. ห้ามนำออกนอกราชอาณาจักร การจับกุมในปี 49 เเม้ถูกระบุเป็นสินค้าผ่านเเดน เเต่เมื่อสงสัยว่าผิดกฏหมายไทย จึงเห็นว่า หน่วยงานที่รับผิดชอบ ควรรื้อคดีนี้เพื่อพิสูจน์ว่าไม้ล็อตนี้ตัดมาจากที่ใดกันเเน่