เปาบุ้นจิ้น ตอน คดีฆ่าเสียบหัว

โจวชิงสงลากนางโจวอู๋ซื่อพี่สะใภ้มาแจ้งความกับนายอำเภอหลี่เฉินหนาน ว่านางฆ่าสามีซึ่งคือพี่ชายของเขาตาย แต่นายอำเภอไม่สามารถเอาผิดได้เพราะผลการชันสูตรศพไม่พบร่องรอยฆาตกรรม จึงคิดว่าโจวชิงสง หาเรื่องใส่ร้ายพี่สะใภ้ จึงปล่อยตัวนางไป ทำให้โจวชิงสง ผิดหวังมาก จึงคิดจะไปฟ้องเปาบุ้นจิ้น นางโจวอู่ซื่อ นางลักลอบเป็นชู้กับหูซีป้า นางอู๋ซื่อ บอกกับชู้รักว่าน้องสามีจะเอาเรื่องของเราไปฟ้องเปาบุ้นจิ้น ทำให้เขาคิดกำจัดเสียระหว่างทาง จึงส่งนักเลงมาดักทำร้ายแต่ดวงชายหนุ่มยังไม่ถึงฆาต หวังคุยผ่านมาเห็นจึงช่วยไว้ได้ นอกจากช่วยชีวิตแล้ว ครอบครัวของหวังคุย ยังให้เงินก้อนนึงเพื่อให้เขาเป็นค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปเมืองไคฟงด้วย ลูกน้องมารายงานความล้มเหลว ทำให้ซีป้าคิดเจ็บใจหวังคุยที่เข้ามาขัดขวาง จึงคิดจับผิงเอ๋อน้องสาวหวังคุย มาเป็นนางโลม คืนนั้นลูกน้องซีป้าจึงมาฆ่าหวังคุย แล้วจับผิงเอ๋อไป ชิงสง มาถึงเมืองไคฟง ขวางขบวนท่านเปาเพื่อร้องเรียน ท่านเปามาถึงอำเภอ เพื่อตรวจตรา แต่ก็พบกับลูกน้องของซีป้ากำลังรีดไถชาวบ้านอยู่พอดี ท่านเปามาพบนายอำเภอหลี่เฉินหนานนายอำเภอแห่งจงโหมวเรื่องคดีของพี่ชายชิงสง นายอำเภอก็ยืนยันว่าสอบถึง 3 ครั้งแล้ว แต่ไม่พบอะไร รวมทั้งตำหนิเรื่องที่ปล่อยให้ลูกน้องของซีป้า รีดไถชาวบ้าน ทำให้นายอำเภอรู้สึกละอายใจยิ่งนัก ขณะนั้นแม่ของหวังคุย มาร้องเรียนเรื่องที่ลูกชายถูกฆ่า ลูกสาวถูกจับตัวไป นายอำเภอกลุ้มใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น มาระบายกับฮูหยิน เขาถึงกับลั่นวาจาว่า ถ้าปิดคดีไม่ได้เขาต้องลาออก ทำให้ฮูหยินพลอยกังวลไปด้วย นางแนะนำให้เขาตรวจศพใหม่โดยให้ดูที่หัวให้ละเอียดให้แหวกเส้นผมดูด้วย ที่แท้ฮูหยินเองก็เคยใช้วิธีนี้ฆ่าคนมาก่อน นั่นทำให้นางมักจะฝันร้ายและละเมอถึงเรื่องนี้อยู่บ่อยๆ เมื่อนายอำเภอถาม นางก็บอกว่าฝันเห็นคนร้ายเอาตะปูตอกหัวคน นายอำเภอจึงนึกเรื่องนี้ขึ้นมาได้ นั่นทำให้เขาเปิดโลงตรวจศพอีกรอบโดยกำชับให้หมอตรวจดูที่หัวให้ละเอียดด้วย แล้วทุกคนก็พบว่ามีตะปูยาว 7 นิ้ว ฝังลงกลางกระหม่อมของผู้ตายจริงๆ ท่านเปาเอาตะปูมาถามช่างตีเหล็กว่าใครเป็นคนสั่งทำตะปูอันนี้ ซึ่งอาฟุคนทำตะปูก็บอกว่าไม่แน่ใจว่าเป็นหญิงหรือชายที่สั่งทำ เพราะแต่งเป็นชายมาแต่กิริยาเหมือนผู้หญิง อาฟุได้มอบหลักฐานคือภาพวาดที่คนร้ายเอามาให้อาฟุสั่งทำตะปูให้กับท่านเปา อาฟุมาแจ้งเบาะแสเพิ่มกับท่านเปาว่า เขาเพึ่งนึกได้ว่าเมื่อสิบปีที่แล้ว ก็มีผู้หญิงคนนึงมาว่าจ้างเขาทำตะปูแบบนี้เช่นกัน เขาไม่รู้ชื่อแต่ว่าจำหน้าตานางได้ คิ้วซ้ายของนางมีไฝเม็ดนึง กงซุนปลอมตัวเป็นหมอดูมาสืบคดีกับนางอู๋ซื่อ โดยแกล้งเอาเรื่องสามีนางที่ตาย มาทำนายข่มขู่ว่าวิญญาณของสามีนางยังวนเวียน รอแก้แค้นอยู่ในนี้ ทำให้นางหวาดกลัวยิ่งนัก จึงหอบหลักฐานหวังจะหนี แต่ก็สวนกับนายอำเภอที่ดักซุ่มฟังอยู่ เมื่อเปิดศาลสอบสวนอีกครั้ง นางจึงยากที่จะพ้นผิด นายอำเภอพยายามเค้น ให้นางสารภาพว่ามีใครร่วมมืออีกบ้าง โดยเฉพาะหูซีป้า แต่นางก็ไม่ยอมซัดทอด เห่ยเป้าลูกน้องของซีป้าแจ้งมารายงานเรื่องที่นางอู๋ซื่อโดนจับกับเจ้านาย หวังเฉา-หม่าฮั่น ไปสืบเรื่องหญิงสาวที่ไฝที่คิ้ว พบว่ามีทั้งหมด 27 คน ซึ่งในจำนวนนั้นมีฮูหยินนายอำเภอรวมอยู่ด้วย ท่านเปาสอบถามนายอำเภอว่าคิดเรื่องตะปูขึ้นมาได้ยังไง เขาก็บอกว่าได้มาจากความฝันของภรรยา ท่านเปาจึงอยากขอพบนางสักครั้ง ท่านเปาออกอุบายจัดงานเลี้ยงเพื่อขอบคุณฮูหยิน ในงานเลี้ยงหวังเฉาแกล้งทำตะปูตกต่อหน้านาง รวมทั้งให้นำตัวอาฟุ มาพบโดยบอกว่าจะเอามาดูหน้านางอู๋ซื่อ เพื่อยืนยันว่านางคือคนสั่งทำตะปูหรือไม่ ทำให้นางตกใจมากรีบขอตัวกลับก่อน นายอำเภอโกรธมากที่ฮูหยิน หักหน้าเขาแบบนั้น ตามนางกลับมาต่อว่า ทำให้นางเล่าเรื่องเมื่อครั้งหลังให้ฟังว่านางเอง ตอนเด็กๆพ่อถูกฆ่าตาย นางฟ้องศาลไหนก็ไม่มีใครเหลียวแล เมื่อนางโตเป็นสาว จึงกลับไปแก้แค้นโดยยอมไปเป็นเมียน้อยคนที่ฆ่าพ่อ แล้วหาโอกาสแก้แค้น นายอำเภอปวดร้าวมาก เมื่อรู้ว่าเมียรักเป็นฆาตกร ท่านเปาพาแม่ของหวังคุย มาพบโจวชิงสือ ให้เขารับที่จะดูแลนางต่อ เพราะเขาเองก็เป็นหนี้บุญคุณครอบครัวนี้อยู่เช่นกัน แม่เล้าพยายามบังคับให้ผิงเอ๋อ ยอมรับแขก แต่นางไม่ยินยอม ท่านเปากับกงซุนมาสืบหาผิงเอ๋อที่หอนางโลมคนึงนิจ เมื่อพบตัวผิงเอ๋อและหวังจะพาหนี จึงถูกขัดขวางจากหูซีป้า ซีป้าแอบไปที่บ้านชิงสือเพื่อสืบความแต่ได้พบภาพที่ทำให้เขาอึ้งคือชิงสือ ปรนนิบัตท่านป้าหวังดั่งเป็นแม่แท้ๆ เขาอดสะเทือนใจไม่ได้เนื่องด้วยตนกำพร้าแม่แต่เล็ก หลี่เอ๋อแอบมาช่วยท่านเปา โดยนางโกหกคนคุมว่าแม่เล้าให้นางมาบำเรอท่านเปา เผื่อจะใจอ่อนยอมเป็นพวก ทำให้ผู้คุมยอมเปิดประตูแล้วออกไปรอข้างนอก หลี่เอ๋อ ร้องขอให้ท่านเปาช่วยสะสางความแค้นให้ เนื่องด้วยเมื่อสิบปีก่อนพ่อนางเองถูกแม่เลี้ยงฆ่าตาย โดยที่ไม่สามารถเอาผิดได้ ที่แท้หลี่เอ๋อคือลูกสาวของสามีเก่าฮูหยินนายอำเภอที่ถูกนางฆ่าตายด้วยตะปู นายอำเภอกำลังปรึกษาฮูหยินเรื่องที่เปาบุ้นจิ้นหายไปเขาบอกว่าจะทำนิ่งเฉยเสีย เพราะถ้าหาท่านเปาเจอเกรงว่า จะสืบคดีของฮูหยินต่อ แต่นางคัดค้านว่าทำอย่างนั้นไม่ได้ พอดีกับจั่นเจากลับมาจากเมืองต้าหมิง มาตามท่านเปาที่นี่เช่นกัน ขณะนั้นเองหลี่เอ๋อซึ่งปลอมตัวเป็นเสี่ยวเอ้อก็มาขอพบนายอำเภอเพื่อส่งข่าวเรื่องท่านเปาเช่นกัน เมื่อนางได้พบหน้าฮูหยิน จึงรู้ว่าฆาตกรฆ่าพ่อที่นางตามหามาหลายปี ได้กลายมาเป็นฮูหยินนายอำเภอนี่เอง หูซีป้า มาระบายความในใจกับท่านเปาว่าที่เขาต้องเป็นแบบนี้เพราะ ลำบากมาแต่เด็ก ตอนนี้เขาอยากกลับตัว อยากให้ท่านเปาละเว้นโทษแต่ท่านเปาบอกไม่ได้ หากกลับตัวได้ก็อาจลดหย่อนผ่อนโทษได้ จังหวะนั้นเองแม่เล้าก็กระหืดกระหอบมาบอกว่าคนที่อำเภอมาเพื่อจะมาจับเขาแล้วให้รีบหนีไปก่อน เกิดการปะทะกันระหว่างจั่นเจากับหูซีป้า แต่ท่านเปามาห้ามไว้ก่อน โดยบอกให้หูซีป้าสำนึกผิดและมอบตัวเสีย ในที่สุดผิงเอ๋อ ก็ได้คืนสู่อ้อมอกแม่ ท่านเปาเห็นว่าทั้งสองไร้ที่พึ่ง จึงฝากฝังให้ชิงสือดูแลทั้งสอง หลี่เอ๋อบอกท่านเปาว่าผู้หญิงที่ฆ่าพ่อนางก็คือฮูหยินของนายอำเภอนั่นเอง ท่านเปามาพบนายอำเภอแล้วสอบถามเรื่องทั้งหมด นายอำเภอยอมรับว่ารู้เรื่องที่นางฆ่าคน แต่ได้เล่าถึงความจำเป็น ที่ภรรยาตนต้องทำอย่างนั้น นายอำเภอขอให้ท่านเปาละเว้นโทษตายภรรยาตนด้วย โดยตนพร้อมจะถูกปลดจากตำแหน่ง ทำให้ฮูหยินที่แอบฟังอยู่ สะเทือนใจยิ่งนัก ดังนั้นนางจึงตัดสินใจยุติปัญหาทุกอย่างด้วยการจบชีวิตตัวเอง นายอำเภอรู้สึกเสียใจ จึงคิดลาออก แต่ท่านเปาเตือนสติให้คิดได้