ข้ามสีทันดร

จะมีเพียงแต่ เที่ยงวัน (ธนวรรธน์ วรรธนะภูติ) ชายหนุ่มซึ่งมีอดีตเคยติดเฮโรอีนมาเป็นเวลานาน 10 ปี เพียงคนเดียวที่มีทีท่าไม่แยแสต่อสิ่งที่พบเห็น จึงทำให้ นางสวาท ผู้เป็นแม่เฝ้าคอยดูด้วยความห่วงใยมากเกินปกติ จนเป็นที่ผิดสังเกตของเดือนสิบและทุกคน โดยเฉพาะ นางรื่นเริง ที่มักคอยจ้องจับผิดสองแม่ลูก เพราะนางรู้อดีตของเที่ยงวันในระหว่างการเดินทางชีวาตม์ทำตัวเป็นหัวหน้าคณะที่ดี คอยดูแลลูกทัวร์ทุกคน โดยเฉพาะนางสวาทและเที่ยงวันที่มักจะแยกตัวไม่ยุ่งเกี่ยวกับใคร เที่ยงวันรู้สึกอึดอัดกับสายตาแปลกๆ ของบางคนในคณะทัวร์ แต่ก็พยายามทำใจยอมรับสภาพความเป็นจริง กระทั่งเขาได้เริ่มสังเกตและทำความคุ้นเคยกับเดือนสิบนอกจากนี้ยังหันมาเอาใจใส่มารดาที่คอยเฝ้าตามตัวเขาด้วยความห่วงใย ครั้งแรกเที่ยงวันรู้สึกหวาดระแวงเดือนสิบ เพราะคิดว่าเดือนสิบเป็นเหมือนคนอื่นๆ ที่อยากรู้เรื่องการติดยาของเขา แต่เมื่อเห็นความร่าเริงสดใสและความเป็นกันเองของเดือนสิบและยุพรา เที่ยงวันรู้สึกสบายใจและคลายความอึดอัดลง แต่ในบางครั้งเที่ยงวันก็สังเกตเห็นว่าเดือนสิบมีนัยน์ตาที่เลื่อนลอย เคว้งคว้างเหมือนมีเรื่องอยู่ในใจ เที่ยงวัน ชายหนุ่มที่ผู้เพิ่งผ่านการบำบัดจากอาการติดยาเสพติด เดินทางมายังแอฟริกาใต้กับ สวาทวิมล ผู้เป็นแม่ และคณะทัวร์ตามคำชวนจาก ชีวาตม์ เพื่อนรุ่นพี่ เขาไม่สบายใจเพราะไม่คุ้นชินกับการเข้าสังคมเท่าไรนัก ด้วยกังวลว่าผู้คนจะจับจ้องเรื่องการติดยาเสพติดของเขา รื่นเริง แม่ยายของชีวาตม์ก็มากับคณะนี้ด้วย เธอและสวาทวิมลเคยมีอดีตเรื่องแย่ง ทูล พ่อของเที่ยงวันมาก่อน เธอจึงโน้มน้าวให้ นภางค์ บรรณาธิการนิตยสารออนไลน์ขี้เม้าท์และนายแบบหนุ่ม ก้านวงศ์ ให้ตั้งข้อรังเกียจ 2 แม่ลูกด้วย เที่ยงวันอึดอัดใจ พยายามแยกตัวออกมาจากกลุ่มไม่สุงสิงกับใครแม้แต่ เดือนสิบ และ ยุพรา ตัวแทนจากบริษัททัวร์ แต่เดือนสิบกลับสนใจในตัวของเที่ยงวัน เขาทำให้เธอคิดถึงใครคนหนึ่ง ที่กรุงเทพฯ ดวล เล่นยาอยู่ที่คอนโดของ เอน นายแบบหนุ่มที่กำลังมาแรง ทั้งคู่คบกันมาตั้งแต่ม.ต้น เอนมีแม่เป็นโสเภณีจึงถูกเพื่อนล้อเลียนมาตลอด มีแต่ดวลคนเดียวที่ยอมคบเขาเป็นเพื่อน เอนจึงรักดวลมากและหายามาเสพกันกับเพื่อนเป็นประจำ ดวลเมายาอยู่กับเอนไม่ยอมกลับบ้าน ดำเกิง พ่อเขาโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง ด้วยความรักลูก สกาว ก็พยายามแก้ตัวให้ดวลตลอด ดำเกิงเปรียบเทียบลูกชายกับลูกสาวว่าต่างกันราวฟ้ากับเหว เดือนสิบกังวลใจเรื่องน้องชาย ยุพราไล่ให้ออกไปเดินเล่นเสียบ้าง เธอเห็นเที่ยงวันกำลังจะฆ่าตัวตาย จึงเข้าไปช่วย เที่ยงวันโมโหที่เดือนสิบทึกทักเอาเองว่าเขาจะฆ่าตัวตาย เธอเลยไม่กล้าเข้าหน้าเขาอีก วันหนึ่งทีมงานปล่อยให้ลูกทัวร์ช็อปปิ้งกันเอง เดือนสิบถูกล้วงกระเป๋า เที่ยงวันมาช่วยไว้และตำหนิที่เธอไม่รู้จักระวังตัว แต่เดือนสิบก็ไม่โกรธ ปล่อยให้เที่ยงวันพูดจนเขารู้สึกผิดไปเอง และเป็นฝ่ายขอโทษเธอ เที่ยงวันแปลกใจเขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน เธอขอเลี้ยงกาแฟเป็นการตอบแทน และขอโทษเรื่องที่เข้าใจผิดคิดว่าเขาจะฆ่าตัวตาย เธอเล่าให้เขาฟังเรื่องน้องชายที่ติดยา นั่นทำให้เขาโมโหมาก เข้าใจว่าเดือนสิบคงเหมือนคนอื่นๆ ที่อยากรู้เรื่องของเขาจนถึงกับกุเรื่องน้องชายติดยาเพื่อล่อให้เขายอมเล่าเรื่องส่วนตัวให้ฟัง เขาตำหนิเธออย่างรุนแรง ก้านวงศ์สนใจในตัวเดือนสิบมากจึงพยายามตีสนิท แต่เธอก็วางตัวอย่างเหมาะสม เพราะมีแฟนแล้วคือ ลำธาร แต่ช่วงนี้เธอติดต่อเขาได้ยากขึ้นทุกที เพราะ มล.ยี่สุ่น แม่ของลำธารรังเกียจครอบครัวเธอที่มีน้องติดยา เที่ยงวันรู้ความจริงจากชีวาตม์ว่าเดือนสิบมีน้องชายติดยาจริง และไม่เคยรู้ว่าเขาติดยามาก่อน เที่ยงวันเสียใจจึงพยายามขอโทษเธอ แต่ก็มีก้านวงศ์คอยขวางตลอด เมื่อสบโอกาสเขาได้มอบสร้อยข้อมือหินสีน้ำเงินให้เป็นการขอโทษ แม้เธอจะไม่ขอรับและบอกว่าไม่คิดโกรธเขาเลย เขาก็ยังคงยืนยันให้เธอรับ เธอมีข้อแม้จะว่าจะรับสร้อยก็ต่อเมื่อเขารับเธอเป็นเพื่อน เที่ยงวันตกลง ทั้งคู่เริ่มพูดคุยกันจนคนอื่นสังเกตเห็น สวาทวิมลรู้สึกสบายใจขึ้นที่เห็นเที่ยงวันมีเพื่อนคุย ส่วนรื่นเริงก็เอาไปเม้าท์จนสนุกปาก ยุพราทนไม่ไหวสวนกลับจนรื่นเริงเงียบไป ทำให้ชีวาตม์เริ่มสนใจในตัวเธอ เพราะที่ผ่านมาไม่มีใครปราบแม่ยายของเขาได้ ชีวาตม์เตือนเที่ยงวันว่าเดือนสิบมีแฟนแล้ว แต่เที่ยงวันไม่สน เธอยังไม่แต่งงาน เขามีสิทธิ์ที่จะคุย ไม่แน่เธออาจเปลี่ยนใจก็ได้ เดือนสิบกังวลใจเรื่องลำธารที่ทำตัวห่างเหินเขาไปทุกที เที่ยงวันบอกให้เธอตัดใจจากลำธาร เพราะคนรักกันต้องไม่หายไปแบบนี้ เธอไม่พอใจและพยายามหลบหน้าเขา มันทำให้เที่ยงวันรู้สึกเหมือนโลกของเขากำลังจะหลุดลอยไป ชีวาตม์วางแผนกับยุพราให้ทั้งคู่ได้คุยกัน สุดท้ายเดือนสิบจึงใจอ่อนยอมคืนดีด้วย ตลอดการเดินทางเที่ยงวันสนิทสนมกับ วาวาตู เด็กหนุ่มผิวสีตัวใหญ่ ที่คอยตามขายของที่ระลึกและอีกสารพัดเท่าที่จะสรรหามาได้ เขาขายรูปถ่ายให้กรุ๊ปทัวร์ เที่ยงวันเป็นลูกค้าประจำของวาวาตู สิ่งที่เขาซื้อคือรูปถ่ายของเดือนสิบ ส่วนคนที่รังเกียจวาวาตูก็คือรื่นเริงและก้านวงศ์ เมื่อรื่นเริงทำแหวนหาย ก้านวงศ์กล่าวหาว่าเที่ยงวันเป็นคนเอาไปและผูกเรื่องให้วาวาตูเป็นคนขายยาเสพติดให้เขา ทุกคนคล้อยตาม แม้แต่สวาทวิมลก็เกือบจะเชื่อไปด้วย มีแต่เดือนสิบที่มีความมั่นใจในตัวเขา เที่ยงวันสงสารวาวาตูเพราะเป็นเด็กดีขยันทำงานเลี้ยงแม่และน้องๆ เขายืนยันว่าวาวาตูบริสุทธิ์ สุดท้ายทางโรงแรมพบแหวนของรื่นเริงในกองอึยีราฟ มีหลักฐานเป็นภาพจากกล้องวงจรปิดเห็นยีราฟชะโงกเข้ามาหาของกินในห้องของรื่นเริงและกินแหวนเข้าไป ซึ่งไม่ใช่เรื่องที่เกิดขึ้นเป็นครั้งแรก เดือนสิบประทับใจเที่ยงวันที่ปกป้องวาวาตู และสงสารที่ถูกมองว่าไม่ดี เพียงเพราะเคยติดยา ที่กรุงเทพฯ ดวลยังคงเมายาที่เอนปรนเปรอให้อยู่ที่คอนโดไม่ยอมกลับบ้าน ดำเกิงโมโหลูก จึงบันดาลโทสะลงไม้ลงมือกับสกาวจนเธอล้มหัวแตก นี่เป็นครั้งแรกที่เขาทำร้ายเธอ ดำเกิงรู้สึกเสียใจ ลำธารได้เจอ มิถุนา ในงานเลี้ยง เธอสวยสะดุดตามาก ยิ่งได้คุยก็ยิ่งถูกคอ เพราะมีพื้นฐานครอบครัวใกล้กัน มล.ยี่สุ่นพอใจมากเพราะอยากจะเขี่ยเดือนสิบออกไป เดือนสิบโทรหาลำธาร เขาตัดสายของเธอทิ้งเสียเพราะคุยอยู่กับมิถุนา เดือนสิบร้อนใจ เขาไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน เที่ยงวันพูดว่าลำธารอาจกำลังติดธุระกับคนอื่น เธอไม่เชื่อ เขาท้าว่าถ้าวันกลับลำธารไม่มารับเธอที่สนามบิน เธอต้องถอดสร้อยข้อมือที่ลำธารให้ออก แล้วใส่สร้อยข้อมือของเขาแทน เธอรับคำท้า เมื่อถึงวันกลับ ลำธารไม่ได้มารับเธอ เพราะไปซื้อของกับมิถุนา เที่ยงวันถือวิสาสะถอดสร้อยข้อมือของลำธารออก แล้วใส่สร้อยของตนให้เดือนสิบ เธอถามว่าต้องใส่ถึงเมื่อไหร่ เขาบอกว่าจนถึงวันที่เธอแต่งงาน เธอรู้สึกหวั่นไหวกับนัยน์ตาที่จ้องมา ซึ่งเธอบอกไม่ได้ว่าหวาดกลัวหรือถูกใจกันแน่ เขาถือโอกาสพาเธอไปส่งที่บ้าน เมื่อเงินหมดดวลจึงกลับบ้านมาหาแม่เพราะรู้ว่าเธอรักและตามใจเขามาก แต่เมื่อเห็นแม่หัวแตก ดวลจึงเอาเรื่องพ่อ ขณะชุลมุนกันอยู่เดือนสิบกลับมาทันพอดี เที่ยงวันจึงติดร่างแหเข้ามาด้วย คืนนั้นเขาได้ช่วยเหลือดวลจากอาการเสี้ยนยา ดวลถูกขังเอาไว้ในห้อง เพราะพ่อไม่ยอมให้ไปโรงพยาบาลกลัวเสื่อมเสียชื่อเสียง ดำเกิงเกือบจะพอใจในตัวเที่ยงวันแล้ว ถ้าเขาไม่เฉลยว่าเคยติดยามาก่อน ดำเกิงสั่งให้เดือนสิบเลิกคบกับเที่ยงวันเด็ดขาด เธอได้แต่เงียบไม่อยากขัดใจพ่อ เที่ยงวันกลับมาบ้านด้วยความสุขจนแม่ต้องท้วงว่าอย่าตั้งความหวังกับเดือนสิบให้มากนัก เธอมีแฟนแล้ว แต่เขาเชื่อว่าเดือนสิบจะต้องถูกลำธารตีตัวออกห่างแน่ๆ เขานึกถึง ฟาน ผู้หญิงที่เขารักอย่างหมดหัวใจ ถ้าเขาไม่ติดยาป่านนี้เขากับฟานคงมีความสุขร่วมกัน เขาเสียฟานไปแล้ว ไม่อยากเสียเดือนสิบไปอีก แต่สวาทวิมลห่วงว่าถ้าผิดหวังอีกครั้ง ลูกเธอคงกลับไปหายาเสพติดอีกเป็นแน่ กิ่งคำ ถูกคำยุยงของรื่นเริงว่าชีวาตม์อาจมีใจให้ยุพรา ความสัมพันธ์ที่คลอนแคลนอยู่แล้วของเธอกับสามีจึงถูกบั่นทอนเข้าไปอีก ชีวาตม์อดคิดไม่ได้ว่าชีวิตคู่ของเขาจะไปรอดหรือเปล่า ตั้งแต่พ่อตาตายไปและแม่ยายย้ายเข้ามาอยู่ในบ้าน ความสุขในชีวิตคู่ของเขาก็หายไป วันรุ่งขึ้นเดือนสิบนำของฝากไปให้มล.ยี่สุ่น และ คุณบุญหยาด ลูกผู้พี่ของยี่สุ่น ทั้งคู่ไม่สนใจของฝากเธอเลย เงินยวง น้องสาวของลำธารอดสงสารไม่ได้ ลำธารดีใจที่ได้พบเธอ แต่พอถามเรื่องที่ไม่รับสาย เขาก็ใส่อารมณ์กับเธอ ทำให้เธอจิตตกและอดน้อยใจไม่ได้ที่ลำธารไม่ได้สังเกตด้วยซ้ำว่าสร้อยข้อมือที่เขาให้เธอหายไปไหน เที่ยงวันติดต่อเดือนสิบไม่ได้จึงบุกไปหาที่บ้านโดยอ้างว่าจะมาดูอาการดวล ดำเกิงกีดกันแล้วพูดว่าเที่ยงวันจะยิ่งพาให้ดวลดำดิ่งลงไปในวงจรของยานรกอีก เที่ยงวันเสียใจ ดวลได้ยินก็อาละวาดใส่พ่อว่าเป็นคนทำให้ทุกอย่างในชีวิตเขาพัง ดำเกิงลงมือทำร้ายลูกเมีย ทำให้เที่ยงวันยิ่งสงสารเดือนสิบ เขาเคยคิดว่าตัวเองเป็นคนโชคร้ายที่สุดในโลก แต่ถ้าเปรียบเทียบกับชีวิตเดือนสิบแล้ว โหดร้ายกว่าเขาหลายเท่า เธอมีแม่ที่อ่อนแอ แต่แม่ของเขานั้น เข้มแข็งและอยู่เคียงข้างเขาเสมอ พ่อของเธอใจร้ายและลงไม้ลงมือ แต่พ่อเขาใจเย็น เมื่อคิดได้เขาจึงอยากเริ่มต้นทำอะไรจริงจังเสียที สวาทวิมลดีใจ ทูลบอกว่าต้องขอบคุณเดือนสิบที่ทำให้ลูกคิดได้ คืนนั้นสกาวทนเห็นลูกชายเสี้ยนยาไม่ไหวจึงแกล้งลืมล็อคห้องและทิ้งกุญแจโซ่ล่ามเท้าไว้ ดวลปลดโซ่และขโมยนาฬิกาสุดรักของแม่หนีไป สกาวแอบมองดูลูกชายขโมยของรักของตนไปด้วยความเจ็บปวด เดือนสิบได้รับช่อดอกไม้พร้อมโน้ตว่าจะมารับไปทานข้าวกลางวัน เธอดีใจคิดว่าเป็นลำธาร แต่กลับเป็นก้านวงศ์ เธอบ่ายเบี่ยงบอกว่ามีนัดแล้ว เที่ยงวันมาหาพอดีจึงรับสมอ้างเธอไป ก้านวงศ์เจ็บใจและอาฆาตเที่ยงวันเดือนสิบออกมากินข้าวกับเที่ยงวัน แต่ใจลอยคิดถึงลำธารจนเที่ยงวันนึกหงุดหงิด เขาถามว่าเธอไม่รู้จริงๆ หรือว่าเขาคิดกับเธอยังไง เมื่อเขามาส่งเธอที่ออฟฟิศก็เจอก้านวงศ์ที่ยังรออยู่ และลำธารก็มาหาเธอเช่นกัน ลำธารรู้สึกหวงก้างขึ้นมาทันทีที่มีคนเข้ามาวอแวกับเดือนสิบ ระหว่างทางกลับบ้าน เธอพยายามอธิบายให้ลำธารฟัง แต่เขาเอาแต่ฉุนเฉียว เมื่อถึงบ้านเธอเห็นพ่อกำลังคาดคั้นแม่เรื่องนาฬิกาที่ซื้อให้เป็นของขวัญครบรอบแต่งงาน แม่บอกว่าเอาไปขายเอาเงินมาใช้ ทำให้พ่อโกรธหนักเข้าไปอีก ถ้าเธอไม่เข้ามาแม่คงโดนบีบคอตายไปแล้ว เธอเตือนแม่ว่าถ้ายิ่งใจอ่อน ก็เท่ากับส่งให้ดวลไปให้ตายเร็วขึ้น สกาวบอกว่าวันไหนเดือนสิบได้เป็นแม่คน เธอก็จะเข้าใจ ค่ำนี้ชีวาตม์กลับบ้านช้า กิ่งคำเจอแรงยุจากแม่จึงเล่นงานเขาทันที เธอหาว่าเขาไปพบยุพรา เขาอึดอัดใจที่โดนกล่าวหา จริงอยู่ที่ยุพราเป็นผู้หญิงดึงดูดความสนใจเขา แต่เขารู้ดีว่าอะไรควรไม่ควร วันรุ่งขึ้นชีวาตม์ได้เจอกับยุพราและเดือนสิบในที่ประชุม เขาขอเป็นเจ้ามือเลี้ยงข้าวสองสาว เที่ยงวันได้รับโทรศัพท์จากเอนว่าดวลป่วยหนักจึงขอแยกตัวไป เมื่อไปถึงคอนโดของเอนเดือนสิบแทบช็อค เพราะดวลหมดสติมาหลายชั่วโมงแล้ว เอนไม่พาดวลส่งโรงพยาบาลเพราะกลัวเป็นข่าว ยิ่งเกี่ยวกับยาเสพติด อาจทำให้เขาหมดอนาคต เดือนสิบโทรหาลำธาร เขาตัดสายทิ้งและปิดเครื่องเพราะทานข้าวอยู่กับมิถุนา เธอโทรหายุพราแต่ยุพราไม่ได้รับเพราะกำลังแอบดูลำธารกับมิถุนาที่มาทานข้าวร้านเดียวกัน และตอนนั้นเองยุพราก็กำลังถูกเพื่อนของกิ่งคำแอบถ่ายรูปเธอกับชีวาตม์เหมือนกัน เที่ยงวันโทรหาเดือนสิบพอดี เขาขอพิกัดของคอนโดและเรียกรถฉุกเฉินไปรับก่อนตามไปที่โรงพยาบาล ดำเกิงโกรธที่ดวลหาเรื่องมาให้ตลอด และไม่พอใจที่เห็นเที่ยงวันอยู่กับเดือนสิบ เธอขอโทษเที่ยงวันที่พ่อของเธอทำตัวไม่มีเหตุผล เที่ยงวันบอกว่าเขาเข้าใจดำเกิงดี เขาก็เคยผ่านจุดนี้มาแล้ว ชีวาตม์โดนกิ่งคำเล่นงานเสียจนสติหลุด ลุกขึ้นมาแข็งข้อใส่เธอ กิ่งคำเจ็บช้ำน้ำใจมาก และยังปักใจเชื่อว่าเรื่องระหว่างชีวาตม์และยุพรานั้นเป็นเรื่องจริงกิ่งคำประชดชีวาตม์ด้วยการไปเที่ยวกลางคืนจนเมามายและได้พบกับเอน คืนนั้นทั้งคู่ก็ไปจบกันที่คอนโดของเอน เขาตั้งใจมอมยากิ่งคำ เพราะต้องการหาเงินใช้จึงขยับจากผู้เสพมาเป็นผู้ค้า เมื่อพบเหยื่อสาวสวยร่ำรวยอย่างกิ่งคำ มีหรือเขาจะปล่อยไปง่ายๆ ถึงตอนเช้ากิ่งคำตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอให้เงินก้อนใหญ่เพื่อปิดปากเอน เขาบอกว่าชอบเธอที่เธอน่ารัก ไม่ใช่เพราะเงินของเธอ กิ่งคำรู้สึกดี เที่ยงวันมาดูแลและให้กำลังใจดวลอย่างสม่ำเสมอ ดวลเองก็ดีขึ้นทุกวัน เดือนสิบรู้สึกขอบคุณเขามาก เธอเริ่มรู้สึกอบอุ่นใจที่ได้พูดคุยกับเขา สกาวก็รู้สึกดีกับเที่ยงวัน มีแต่ดำเกิงเท่านั้นที่รู้สึกขัดใจที่เห็นดวลให้ความไว้วางใจคนอื่นมากกว่าตนผู้เป็นพ่อ เที่ยงวันกำลังเดินเข้ามาแทนที่ในตำแหน่งของเขา แย่งความรักจากเมีย ลูกชาย และลูกสาวสุดที่รักของเขาไป เขาจึงส่งข่าวให้ลำธารรู้ตัวว่ากำลังมีแมวขโมย ลำธารก็หวงก้างขึ้นมาทันที เขามาเยี่ยมดวลที่โรงพยาบาล และเจอกับเที่ยงวัน จึงแสดงตัวเป็นเจ้าของเดือนสิบ เที่ยงวันรู้สึกน้อยใจ ไม่ว่าเขาทำดีแค่ไหน แต่ก็ไม่มีใครตอบกลับความรักนั้นมาเลย สวาทวิมลกลัวว่าลูกจะกลับไปพึ่งยาเสพติดอีก ตัวเที่ยงวันเองก็หวั่นใจ จึงไปพบหมอตามที่เคยรักษาเขาจนหาย หมอตามแนะนำให้รู้จักกับเงินยวงที่จบด้านจิตวิทยามาจากต่างประเทศ และเข้ามาช่วยงานในมูลนิธิ “บ้านอบอุ่น” ที่ช่วยเหลือผู้ติดยา ด้วยความน่ารักจิตใจดีของเธอ ทำให้เขานึกถึงดวล เธอต้องช่วยดวลได้แน่ๆ เมื่อทั้งคู่ได้พบกันเงินยวงถึงได้รู้ว่าดวลคือน้องชายของเดือนสิบ คนที่เป็นปัญหาทำให้มล.ยี่สุ่นรังเกียจเดือนสิบ เงินยวงถือเป็นโอกาสดีที่จะช่วยให้พี่ชายของเธอและเดือนสิบได้ลงเอยกัน และลึกๆ เธอก็กำลังแอบสนใจในตัวเที่ยงวันด้วย เอนได้ร่วมงานกับก้านวงศ์ในการถ่ายแบบให้กับนภางค์ เขารู้จักการหว่านเสน่ห์ทำให้นภางค์พอใจ อีกทั้ง พี่โอเล่ เอเจนซี่ผู้ดูแลก้านวงศ์ก็ชวนให้เข้าสังกัด ก้านวงศ์ร้อนรุ่มใจขึ้นมาทันทีกลัวจะมีคนมาแทนที่ตน เขาต้องหาทางกำจัดเอนออกไปจากวงการนี้ให้ได้ ลำธารกลับมาทำดีกับเดือนสิบแต่ใจของเขาอยู่ที่มิถุนา เดือนสิบเองก็ไม่มีความสุขกับการเจอลำธารบ่อยขึ้น เธอใจหายทุกครั้งที่เห็นเที่ยงวันกับเงินยวงสนิทกัน แต่พยายามคิดว่าทุกคนกำลังพยายามช่วยดวลอยู่ ถ้าเขาเลิกยาได้ พ่อคงอารมณ์ดีขึ้น แม่จะได้ไม่ระทมทุกข์ เที่ยงวันเองเมื่อได้รับพลังงานบวกจากเงินยวง ทำให้เขาอยากลุกขึ้นมาปฏิวัติตัวเองบ้างจึงปรึกษาพ่อกับแม่เรื่องเปิดร้านอาหาร ทูลและสวาทวิมลดีใจมากและนึกเอ็นดูเงินยวงที่เข้ามาช่วยเปลี่ยนแปลงชีวิตของลูกให้ดีขึ้น แต่หารู้ไม่ว่าที่เที่ยงวันทำนั้น เพราะอยากปรับปรุงตัวให้เหมาะที่เป็นคนดูแลเดือนสิบและครอบครัวได้เท่านั้นเอง เที่ยงวันยังคงปักใจกับเดือนสิบ แม้ว่าเธอจะยังมีลำธารอยู่ก็ตาม ชีวาตม์นัดเลี้ยงข้าวชาวคณะท่องเที่ยวแอฟริกา เพื่อหารือเรื่องโปรเจ็คที่บริษัทของเขา E-magazine ของนภางค์ และบริษัทที่เดือนสิบและยุพราทำงานอยู่จะมีร่วมกัน เขาบอกว่ารื่นเริงไม่จำเป็นต้องไปก็ได้ เธอจึงยุให้กิ่งคำไปแทนเพื่อแสดงตัวในฐานะภรรยาให้ยุพรารู้ แต่สิ่งที่ทำให้กิ่งคำตกใจสุดขีดคือเธอได้พบกับเอนที่นภางค์พามาให้ชีวาตม์ดูตัว เผื่อจะได้ร่วมงานกันในโปรเจ็กต่อไป อีกคนที่ตกใจไม่แพ้กันคือเดือนสิบ เธอจำเอนได้แม่น ดวลได้รับความช่วยเหลือจากหมอตาม เงินยวงและเที่ยงวัน ทำให้เขาคิดจะเลิกยาอย่างจริงจัง แรงบันดาลใจก็คือแม่ของเขา ในสายตาดวลสกาวน่าสงสารมากที่สุด เขาจึงอยากเลิกยาเพื่อแม่ ลำธารเห็นว่าเที่ยงวันไม่มายุ่งกับเดือนสิบแล้วจึงกลับไปหามิถุนาอีกครั้ง ยุพราเคยเตือนเดือนสิบแล้วว่าลำธารกำลังมีคนอื่น แต่เธอเลือกที่จะไม่เชื่อ ยุพราเจ็บใจที่เคยแอบถ่ายรูปลำธารและมิถุนาไว้ แต่อยู่ในเครื่องชีวาตม์ เพราะแบตของเธอหมด เธอติดต่อเขาเพื่อขอหลักฐานรูปถ่าย กิ่งคำได้มาเจอข้อความนั้นก่อนจึงแกล้งส่ง ข้อความหวานเพื่อล่อซื้อยุพรา เธอต้องจับผิดสามีกับผู้หญิงคนนี้ให้ได้ ด้วยความอยากเจอดวล เอนแอบตามเที่ยงวันไปจนถึงโรงพยาบาล เอนขอโทษที่ช่วยดวลไว้ไม่ได้ จนทำให้ที่บ้านดวลต้องรับรู้ ดวลว่าเขาไม่เคยโกรธเอนเลย ตอนนี้เขากำลังมีชีวิตใหม่และยังชวนให้เอนเลิกยาด้วย แต่เอนบอกว่ายาตัวใหม่นั้นดีและไม่ทำลายสุขภาพ แถมตอนนี้การงานของเขาดีขึ้นอีกจากการผลักดันของพี่โอเล่ ดวลขอให้เอนโชคดี ส่วนเขาตั้งใจแล้วว่าจะเลิกยาแน่นอน ดำเกิงเข้ามาเจอเอนพอดี จึงเข้าใจว่าดวลหลอกทุกคนว่าจะเลิกยา แต่ที่จริงยังไม่เลิก จึงเข้าทำร้ายดวล สกาวเข้าไปห้ามโดนลูกหลงจนจมูกหัก ดวลโกรธจนจะฆ่าดำเกิงให้ได้ เอนตัดสินใจลากดวลออกไป เดือนสิบโกรธเที่ยงวันที่เป็นต้นเหตุทำให้น้องของเธอเตลิดไป เธอต่อว่าเขารุนแรงจนเขาเสียใจ เมื่อเห็นภาพจากกล้องวงจรปิด ถึงรู้ว่าเที่ยงวันไม่ได้พาเอนมา เธอเสียใจที่พูดกับเขารุนแรงไป เอนพาดวลหนีไปชายทะเลเพราะเดือนสิบรู้จักคอนโดเขา ดวลเศร้าใจที่ความพยายามเลิกยาของเขาไม่มีความหมายกับพ่อเลย ดวลหันหน้าเข้าหายาเสพติดอีกครั้ง แม้เอนจะพยายามทัดทานด้วยความหวังดีแล้วก็ตามเดือนสิบไปตามหาเอนที่คอนโดแต่ไม่เจอ เธอขอความช่วยเหลือจากลำธาร แต่เขาไม่ใส่ใจ ในขณะที่ไม่รู้จะหาตัวน้องได้ที่ไหน เที่ยงวันก็บอกเธอว่ามีคนโพสต์ว่าได้ถ่ายรูปกับเอนที่ประจวบฯ เขาอาสาพาเธอไป เธอตกลง เงินยวงผิดหวังในตัวเดือนสิบที่ไปกับชายอื่น และดวลที่หนีการรักษาไปจึงตัดสินใจถอนตัวออกจากการช่วยดวล ดำเกิงโกรธมากที่ลูกสาวสุดที่รักทำงามหน้า ยุพราเป็นห่วงเดือนสิบมากไม่อยากให้ตกเป็นขี้ปากชาวบ้านจึงขอให้ชีวาตม์พาไปหาเดือนสิบ ซึ่งเขาเองก็อยากจะไปพบเที่ยงวันด้วย กิ่งคำและรื่นเริงรู้เรื่องและรอเช็คบิลชีวาตม์เมื่อเขากลับมา ส่วนก้านวงศ์ก็เห็นภาพของเอนเหมือนกัน และคิดว่าเป็นโอกาสดีที่จะตามเดือนสิบไปและได้เล่นงานเอนด้วย เที่ยงวันและเดือนสิบไปตามหาเอนและดวลจนถึงที่ แต่ทั้งคู่ก็เช็คเอ๊าท์ออกไปแล้ว เที่ยงวันและเดือนสิบจำต้องค้างคืนกันที่รีสอร์ทนั้น เธอกับเขาได้มีเวลาปรับความเข้าใจกัน เธอถือโอกาสขอโทษที่เคยพูดจาไม่ดี และเข้าใจเขาผิด เที่ยงวันขอโอกาสดูแลเธอ เดือนสิบลำบากใจ เที่ยงวันบอกจะรอจนกว่าเธอจะแต่งงาน ถึงจะตัดใจแต่เขาก็ยังจะช่วยดวลจนถึงที่สุด เธอจึงสัญญาว่าจะไม่ถอดสร้อยข้อมือที่เที่ยงวันให้จนกว่าจะแต่งงาน ในที่สุดพวกเขาก็ตามดวลและเอนจนพบ เมื่อรู้ว่าดวลหันกลับมาหายาเสพติดอีก เดือนสิบเสียใจและผิดหวังมาก เธอต่อว่าเอนที่พาน้องของเธอกลับมาหายานรกอีก ดวลเสียใจที่เดือนสิบต่อว่าเอน ในโลกนี้ไม่มีใครดีกับเขาเท่าเอน ดียิ่งกว่าคนในครอบครัวเสียอีก เธอทั้งโกรธทั้งเสียใจ แต่เที่ยงวันเตือนให้เย็นลง ก่อนที่ทั้งคู่จะเตลิดไปอีก เขาจะช่วยพูดกับดวลให้ แต่ดวลยืนยันว่าจะไม่กลับบ้านไปเจอพ่ออีก ก้านวงศ์ที่แอบตามมาสบโอกาสเขาถ่ายรูปเอนกับดวลที่ดูออกไปในทางชู้สาวแล้วส่งให้สื่อทันที เจตนาจะเขี่ยเอนให้พ้นจากวงการได้ ดำเกิงเห็นข่าวก็โกรธมากโทรอาละวาดกับเดือนสิบ เธอจึงต้องยอมให้ดวลไม่กลับบ้านจนกว่าเรื่องจะคลี่คลาย แต่ก้านวงษ์ต้องผิดหวังอย่างแรง เพราะนอกจากเอนจะไม่ดับแล้วงานกลับรุ่งขึ้นไปอีก เพราะได้กลุ่มแฟนสาววาย จิ้นคู่เขากับดวล ดำเกิงให้เดือนสิบพาไปตามดวลกลับบ้าน ดำเกิงเข้าทำร้ายดวล ดวลก็ฮึดสู้ เที่ยงวันตามมาทันก่อนที่เรื่องจะบานปลาย ดวลประกาศจะไม่ขอกลับไปเหยียบบ้านอีก เที่ยงวันบอกจะรับดวลไปทำงานและจะเป็นผู้ดูแลเรื่องเรียนให้ดวลเอง เดือนสิบเกรงใจ แต่เขาบอกว่าเต็มใจที่จะช่วยจริงๆ ดำเกิงก็แอบโล่งใจ แต่ก็ยังไม่ยอมเปิดใจรับเที่ยงวัน เพราะเขาอยากให้เดือนสิบได้เข้าไปอยู่ในตระกูลที่ดีมีเงินและมีเกียรติของลำธาร รื่นเริงยุกิ่งคำให้หาเรื่องชีวาตม์จนเธอขาดสติ ตามไปอาละวาดยุพราถึงที่ทำงาน ชีวาตม์โมโหมากด่าว่ากิ่งคำอย่างรุนแรง เธอจึงไปหาเอนที่คอนโด ส่วนชีวาตม์ก็รู้สึกผิดต่อยุพรา เขาขอโทษเธอในสิ่งที่เกิดขึ้น เอนเอาอกเอาใจกิ่งคำจนเธอเริ่มรู้สึกมีใจให้ เมื่อกลับมาบ้านชีวาตม์สงสัยว่ากิ่งคำหายไปไหนมาทั้งคืน เธอแขวะเรื่องยุพรากับเขา ทั้งคู่ทะเลาะกันรุนแรงอีก กิ่งคำกลับไปหาเอน เอนแนะนำยาแห่งความสุขให้กิ่งคำ ดวลมาช่วยงานเล็กๆ น้อยๆ ในซูเปอร์มาร์เก็ตของสวาทวิมล เขาตั้งใจจะเริ่มชีวิตใหม่ แต่อาการขาดยาก็ทำให้เขาทำงานได้ไม่ดีนัก เที่ยงวันคอยให้กำลังใจอย่างเต็มที่ เดือนสิบมาหาน้องบ่อยๆ ทำให้เธอได้ใกล้ชิดกับเที่ยงวันมากขึ้น สวาทวิมลไม่สบายใจ เพราะกังวลว่าเดือนสิบจะทำให้เขาผิดหวังและยิ่งอยู่ใกล้ชิดกับดวลอาจทำให้คิดหวนกลับไปหายาเสพติดอีก เธอเคยเกือบเสียเที่ยงวันไปแล้ว จะไม่ขอเสียเขาไปอีกเด็ดขาด ในขณะที่ลำธารก็รู้เรื่องความสนิทสนมของทั้งคู่ จึงคอยมาตามรับตามส่งเดือนสิบเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ ดวลกำลังสนุกกับการทำงานและการได้รับผิดชอบตัวเอง เขามี นารา ที่แวะมาเยี่ยมให้กำลังใจ พ่อกับแม่ก็สบายใจ ดูเหมือนทุกอย่างกำลังจะเข้าที่ จนวันหนึ่งผู้จัดการซูเปอร์มาร์เก็ตรายงานว่าเงินที่เคาน์เตอร์ของดวลเก็บได้ไม่ครบ เที่ยงวันกลัวว่าดวลจะหวนกลับไปทำอะไรผิดๆ อีก สวาทวิมลบอกให้เขาเอาดวลออกไป เที่ยงวันไม่สบายใจมาปรึกษากับเดือนสิบ เธอตกใจมาก แต่จะบอกกับน้องอย่างไรว่าเขาต้องออกจากงาน เพราะครั้งนี้ดวลตั้งใจมากที่จะกลับตัวใหม่ เธอขอให้ลำธารช่วยหางานใหม่ให้ เขาก็ไม่ช่วย ในที่สุดดวลก็รู้ว่าเขาเป็นผู้ต้องสงสัยเรื่องเงินหาย เขาเสียใจมากจึงหนีไปหาเอน และพบว่าเอนมีความสัมพันธ์กับกิ่งคำและผู้หญิงอื่นๆ เพื่อหลอกเอาเงิน ทำให้ดวลรับไม่ได้ เขาบอกว่าเอนไม่มีศักดิ์ศรี แล้วก็หายตัวไป เดือนสิบต้องปิดพ่อขณะพยายามตามหาน้อง ไม่มีใครรู้ว่าดำเกิงชอบแอบไปดูดวลทำงานอยู่บ่อยๆ เมื่อเห็นว่าลูกหายไปจึงแอบถามพนักงานจนรู้ว่าดวลขโมยเงินร้าน เขาโกรธมากและพาลต่อว่าเที่ยงวันที่เขาสัญญาว่าจะดูแลดวลอย่างดี และขอให้เที่ยงวันเลิกยุ่งกับเดือนสิบ สุดท้ายความก็แตก เมื่อผู้จัดการรู้สึกผิดและมาบอกว่าทั้งหมดเป็นเรื่องที่สวาทวิมลให้ตนสร้างขึ้น เพื่อเขี่ยดวลออกจากร้าน เที่ยงวันเสียใจมากที่แม่ทำได้ถึงเพียงนี้ เธอบอกว่าไม่อยากให้เที่ยงวันไปใกล้ชิดกับครอบครัวของเดือนสิบ เพราะจะทำให้เขากลับเข้าไปในวังวนของยาเสพติดอีก นั่นยิ่งทำให้เขาเสียใจว่าทำไมแม่ไม่ไว้ใจเขาเลย ทั้งๆ ที่เขาเลิกเสพยาได้แล้ว ดวลหนีหัวซุกหัวซุนไปสมัครงาน จนไปได้งานที่ผับแห่งหนึ่ง โดยไม่รู้ว่าเป็นผับเกย์ ดวลเกือบจะเสียท่าให้กับแขก แต่เที่ยงวันมาช่วยเอาไว้ทันเพราะรู้ข่าวจากเอน เขาอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นให้ดวลฟังและขอร้องให้ดวลกลับบ้านเพราะไม่มีที่ไหนจะปลอดภัยและอบอุ่นเท่าที่บ้านอีกแล้ว แต่ดวลบอกที่ผ่านมาบ้านคือที่ที่ทำให้เขารู้สึกราวตกนรกทั้งเป็น เที่ยงวันขอร้องให้เห็นแก่แม่และเดือนสิบ ดวลจึงยอมกลับ พอดำเกิงเห็นหน้าดวลก็เข้าไปเล่นงาน เที่ยงวันเข้าไปขวางไว้เลยโดนลูกหลง ดำเกิงจึงสงบลง เที่ยงวันโน้มน้าวให้ดำเกิงยอมอ่อนลงบ้างเพื่อไม่ให้เสียดวลไป เขาเองก็เคยเกือบจะเสียคน ดีที่เขามีพ่อที่เข้าอกเข้าใจและแม่ที่ยอมเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อลูก เขาบอกดำเกิงว่าดวลไม่ได้ขโมยเงินในซูเปอร์มาร์เก็ตไป เดือนสิบขอร้องให้พ่อให้โอกาสดวลอีกครั้ง ดำเกิงเองก็อยากให้ดวลกลับมาอยู่แล้ว แต่ไม่เคยเปิดอกคุยกับลูกสักที สกาวขอบคุณเที่ยงวัน เขาบอกว่าคนที่เคยผ่านเรื่องแบบนี้มาได้แล้วถึงจะรู้ว่ามันทุกข์ทรมานแค่ไหน เขาไม่อยากให้ดวลต้องมาพบกับเรื่องเลวร้ายเหมือนเขา เมื่อบรรยากาศในบ้านดีขึ้น ดำเกิงเองก็ผ่อนคลายลง ดวลเองก็ดีขึ้นเรื่อยๆ โดยมีนาราคอยให้กำลังใจยุพราเตือนเดือนสิบหลายหนเรื่องลำธารกับมิถุนา แต่เธอไม่เคยเชื่อจนยุพราพามาเห็นกับตาเองทำให้เดือนสิบคิดว่าที่เธอทนกับความไม่ใส่ใจของเขา ทนกับแม่และป้าของเขา เพราะเชื่อว่าเขารักเธอ แต่จริงๆ แล้วก็ไม่ใช่ ในขณะที่ผู้ชายเธอปฏิเสธกลับอยู่ช่วยเหลือเธอตลอดเวลาที่เธอต้องการ หรือเธอควรจะให้โอกาสเที่ยงวัน ดวลตัดขาดเอนทุกช่องทาง เดือนสิบและเที่ยงวันคิดว่าดีแล้วจึงขอร้องเอนให้เลิกยุ่งกับดวลเพื่อเห็นแก่อนาคตของเขา เอนรับปากแต่ไม่คิดเช่นนั้น เอนสูบเงินจากกิ่งคำจนชีวาตม์สงสัย ร่างกายก็ทรุดโทรมลงมาก ยุพรารู้ความลับของกิ่งคำ เธอจึงเกริ่นๆ ให้ชีวาตม์สังเกตกิ่งคำดู แต่เขาเลือกที่จะเชื่อใจภรรยา เธอจึงไม่บอกว่ารู้อะไรมา เงินยวงเล่าให้ลำธารฟังว่าเดือนสิบและเที่ยงวันสนิทสนมกันมาก เขาใจหายเมื่อรู้ว่ากำลังจะเสียเธอไปจึงหาทางจะเอาเธอคืนมา แต่ก็เห็นได้ชัดว่าเธอเปลี่ยนไปแล้ว เธอกล้าปฏิเสธเขา ลำธารเข้าหาดำเกิง เพราะรู้ว่าดำเกิงพอใจในตัวเขามากกว่าเที่ยงวัน ฝ่ายก้านวงศ์ก็ยังตามตอแยเดือนสิบไม่หยุด จนมีเรื่องกับเที่ยงวัน เมื่อคลิปการทะเลาะกันแพร่ไปทั่ว ทำให้เขาถูกถอดจากโฆษณา โอเล่เสนอเอนเข้าไปรับงานแทน ก้านวงศ์แค้นใจมาก บ้านของเดือนสิบสงบอยู่ได้ไม่นาน พ่อของนาราและดำเกิงกลับบ้านมาเจอภาพที่ชวนเข้าใจผิดว่าดวลลวนลามนารา ดำเกิงด่าว่าทำยังไงดวลก็ไม่สามารถจะกลับตัวเป็นคนดีกับเขาได้ ดวลเสียใจมากที่ไม่มีใครเชื่อเขาจึงเตลิดออกจากบ้านไป เมื่อเดือนสิบกลับมาเธอต่อว่าพ่อรุนแรง ทำให้ดำเกิงโกรธและพาลไปลงกับเที่ยงวัน ดำเกิงขอให้เขาออกไปจากชีวิตเดือนสิบ เขาขอให้ลำธารมาสู่ขอเดือนสิบ แต่มล.ยี่สุ่นไม่ยอมมา ลำธารจึงคิดรวบหัวรวบหางเธอเสีย เขาชวนเธอไปทะเลเพื่อร่วมท่องเที่ยวประจำปีกับครอบครัวของเขา ดำเกิงบังคับให้ลูกสาวไป เดือนสิบให้เที่ยงวันช่วยตามหาดวลในขณะที่เธอไม่อยู่ เขาไปโรงพยาบาล เพราะจำได้ว่าเป็นวันนัดรับยาของดวล บังเอิญพบเงินยวง เมื่อสอบถามแล้วจึงรู้ว่าไม่มีการท่องเที่ยวประจำปีของครอบครัว เงินยวงไม่พอใจที่พี่ชายของเธอวางแผนสกปรก จึงบอกตำแหน่งบ้านพักครอบครัวให้เที่ยงวันรู้ เขาตามไปช่วยเดือนสิบให้รอดจากลำธารมาได้ เดือนสิบประกาศขอตัดความสัมพันธ์จากลำธารและเดินหน้าคบหากับเที่ยงวันอย่างเปิดเผย ดวลผิดหวังในครอบครัวจึงประชดชีวิตด้วยการกลับไปใช้ยาและโทรหาเอนให้แนะนำใครที่พอจะเลี้ยงดูเขาได้ ดวลสะใจที่ได้ทำชีวิตตัวเองให้ตกต่ำดำดิ่งลงไปอีก เอนพาดวลไปหาที่พักใหม่เพื่อไม่ให้ใครตามมาเจอ กิ่งคำติดต่อเอนไม่ได้ ทำให้เธอหงุดหงิดมาก จึงไปดักพบเอนที่ออฟฟิศโอเล่ เอนรีบดึงตัวเธอออกมา ก้านวงศ์ทันเห็นพอดี แต่ไม่ทันเห็นว่ากิ่งคำเป็นใคร เอนแก้ตัวกับกิ่งคำว่างานเยอะจนไม่มีเวลา เธอเสนอให้เขาเลิกทำงานแล้วจะเลี้ยงดูเขาเอง เอนอ้างว่ากิ่งคำก็ยังมีสามีอยู่ ไว้เคลียร์ตัวเองได้แล้วเขาถึงจะยอม กิ่งคำกลุ้มใจ เพราะชีวาตม์ไม่เคยทำอะไรผิดให้เธอฟ้องหย่าได้เลย เห็นจะมีแต่เรื่องของเขากับยุพราที่จะเป็นตัวช่วยให้เธอสมหวัง เดือนสิบพาเที่ยงวันไปบอกพ่อว่าจะคบหากัน ดำเกิงไม่ยอมรับ แม้เธอจะเล่าเรื่องที่ลำธารทำกับเธอ แต่เขาก็ไม่เชื่อหาว่าเธอโดนเที่ยงวันปั่นหัว แต่เธอก็ยืนยันว่าจะคบกับเที่ยงวัน ไม่ว่าพ่อจะเห็นด้วยหรือไม่ ทำให้ดำเกิงแทบคลั่ง สกาวดีใจที่ลูกได้ทำตามใจตัวเองเสียที ดวลเองก็อยู่กับเอนอย่างไม่สบายใจนัก แต่อย่างน้อยก็มีที่ซุกหัวนอน ไม่มีพ่อมากวนใจ และที่สำคัญเขาต้องการยา ซึ่งมีแต่เอนเท่านั้นจะให้เขาได้ ลำธารถูกกดดันให้แต่งงานกับมิถุนา เขาไม่สบายใจ เงินยวงเองก็เริ่มเห็นว่ามิถุนาไม่ได้ดีจริงอย่างที่เห็นเธอชักเสียดายเดือนสิบ แต่ก็ได้แต่ปลอบใจพี่ชายว่าถ้ารักเดือนสิบจริงก็ปล่อยเธอไปเสีย เพราะเที่ยงวันเป็นคนดี ลำธารเหมือนถูกตอกย้ำว่าเขาไม่ดีพอที่จะดูแลเธอได้ เขาต้องการแย่งเดือนสิบคืนมาให้ได้ เมื่อ มล.ยี่สุ่นทาบทามมิถุนามาเป็นลูกสะใภ้ คุณเชิญจิต และลูกสาวก็แสดงให้เห็นถึงความโลภมากทันที 2 แม่ลูกเรียกร้องมากมาย มล.ยี่สุ่นว่าคงเพราะเอาเปรียบคนอื่นคงอย่างนี้นี่เองคุณเชิญจิตถึงได้ร่ำรวยมหาศาล แถมยังเก่งเหลือเกินที่ตบตาเธอได้ ลำธารสบโอกาสตีตัวออกห่างจากมิถุนา มิถุนาโทษแม่ว่าทำไก่ตื่นจนอดเป็นสะใภ้ผู้ดี สวาทวิมลกลัวว่าเที่ยงวันจะไม่ยอมสานต่อธุรกิจที่เธอสร้างมา เมื่อเธอมีธุระติดต่อกับเชิญจิต และพบกับมิถุนาบ่อยครั้ง เธอเชื่อว่ามิถุนาน่าจะมาเป็นตัวตายตัวแทนเธอได้จึงเดินหน้าสานสัมพันธ์ให้เที่ยงวันและมิถุนาทันที แม้เชิญจิตจะไม่ค่อยชอบใจประวัติเที่ยงวันนัก แต่ธุรกิจส่งออกอาหารของสวาทวิมลก็กำลังโตวันโตคืน เที่ยงวันจำมิถุนาได้แต่ด้วยความเกรงใจแม่เขาจึงไม่พูด มิถุนาพอใจในตัวเที่ยงวัน ถ้าเทียบกับลำธาร เที่ยงวันจะด้อยกว่าแค่ชาติตระกูล และประวัติที่ติดยาเท่านั้น นอกนั้นเหนือกว่าทุกอย่าง เธอจึงเล่นบทเจ้าหญิงผู้แสนสมบูรณ์แบบทันที เดือนสิบแปลกใจที่ผู้หญิงคนนี้เข้ามาพัวพันกับผู้ชายของเธอถึง 2 คน เที่ยงวันขอให้เดือนสิบไว้ใจเขา ก้านวงศ์สืบจนรู้ว่าเอนแอบมีความสัมพันธ์เชิงชู้สาวกับกิ่งคำ จึงปล่อยข่าวเรื่องสาวใหญ่เลี้ยงนายแบบหนุ่มจนดังไปทั่ว โอเล่ไม่พอใจเพราะเอนเป็นนายแบบที่มีภาพลักษณ์ที่ดีมาก มาเสียเพราะเรื่องแบบนี้ เห็นทีสินค้าคงไม่ต่อสัญญา แต่เอนกลับสบายใจที่จะได้ตัดขาดกับกิ่งคำเสียที ฝ่ายชีวาตม์เมื่อรู้ว่ากิ่งคำนอกใจเขา เขาให้อภัยแล้วขอให้เริ่มต้นกันใหม่ กิ่งคำปฏิเสธเพราะหลงใหลเอนเกินกว่าจะกลับมาหาเขาได้ รื่นเริงเสียใจจนล้มป่วยเป็นอัมพฤกษ์ กิ่งคำตามจิกเอนจนไม่ได้สนใจแม่ ชีวาตม์เป็นคนดูแลรื่นเริง ยุพราเห็นใจชีวาตม์ จึงมาช่วยโดยชวนเดือนสิบและเที่ยงวันมาด้วยเพื่อกันคนครหา กิ่งคำเห็นการกระทำของสามีแล้วก็รู้สึกผิด เธอขอบคุณเขา แต่ก็ยังข้องใจเรื่องยุพรา ชีวาตม์ขอให้กิ่งคำกลับมาเริ่มต้นกันใหม่ แต่เธอไม่ตอบรับ แม้จะไม่มั่นใจว่าที่เธอต้องการคือยาหรือเอนกันแน่ เที่ยงวันเตือนชีวาตม์ว่ากิ่งคำน่าจะกำลังเข้าไปเกี่ยวข้องกับยาเสพติดให้คอยสังเกตให้ดี เที่ยงวันบอกปฏิเสธมิถุนา เธอโกรธมาก เชิญจิตไม่พอใจและขอตัดขาดกับสวาทวิมล ลำธารก็ยื่นคำขาดว่าจะทำทุกทางเพื่อให้ได้แต่งงานกับเดือนสิบ มล.ยี่สุ่นแทบคลั่ง บุญหยาดขอให้ยอมไปก่อน เดี๋ยวลูกจะเตลิด แต่งแล้วก็หย่าได้ ลำธารเข้าทางดำเกิง เขาเปิดทางให้ลำธารเต็มที่ จนเที่ยงวันเริ่มน้อยใจ ดวลคิดถึงแม่ จึงแอบติดต่อสกาว เธอตกใจมากเมื่อเห็นสภาพของลูก แต่จะขอให้กลับบ้านก็รู้ว่าลูกต้องกลับไปเจอกับดำเกิงอีก จึงเก็บเรื่องลูกไว้เป็นความลับไม่บอกใครแม้แต่เดือนสิบเพราะเห็นว่าปัญหาเยอะอยู่แล้ว สวาทวิมลไปเจอฟานแฟนเก่าของเที่ยงวันสมัยเรียนโดยบังเอิญ เธอดีใจที่รู้ว่าฟานเลิกรากับสามีชาวต่างชาติมาได้พักใหญ่แล้ว และกำลังพยายามกลับมาเริ่มชีวิตใหม่ที่นี่ เธอจัดการให้ฟานและลูกได้พบกัน เที่ยงวันไม่นึกไม่ฝันว่าจะได้พบฟานอีก เขาดีใจมาก ยิ่งรู้ว่าเธอบอบช้ำมา เขายิ่งเห็นใจเธอ เนื่องจากดำเกิงกีดกันจนเขาไม่มีโอกาสได้พบเดือนสิบ จึงพอมีเวลาให้ความช่วยเหลือฟานในการตั้งตัวในเมืองไทย มันทำให้เขานึกได้ว่า ถ้าเขาไม่ติดยา คงได้แต่งงานกับฟานไปแล้ว ส่วนฟานเมื่อกลับมาพบรักแรกของเธอ ถึงเขามีคนใหม่แล้วก็ตาม แต่เธอก็แอบมีความหวังเล็กๆ ไม่ได้ ส่วนเดือนสิบเห็นเที่ยงวันคอยช่วยเหลือฟาน เธอกลัวว่าถ่านไฟเก่าจะกลับมาลุกโชนขึ้นอีก สวาทวิมลต้อนรับฟานเต็มที่ แต่ปฏิบัติต่อเดือนสิบเหมือนเป็นคนห่างคนไกล จนเดือนสิบชักจะน้อยใจ ในทางกลับกันมล.ยี่สุ่น และบุญหยาดกลับเปลี่ยนท่าทีที่เคยมึนตึงกับเดือนสิบ และมาต้อนรับเธอเหมือนเป็นคนในครอบครัวจนเธอขนลุก ส่วนลำธารก็ปฏิบัติกับเธอราวกับเป็นเจ้าหญิง ถ้าเรื่องเหล่านี้มันเกิดขึ้นในวันที่เธอยังรักลำธารคงจะดีไม่น้อย แต่วันนี้มันไม่ใช่อย่างนั้นแล้ว เธอเปิดรับใครอีกคนเข้ามาเต็มหัวใจเสียแล้ว กิ่งคำพยายามทำใจให้ลืมเอน และดูแลรักษาแม่ให้เต็มที่ แต่ก็ทำไม่ได้ เธอไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะความรัก ความหลงหรือฤทธิ์ยากันแน่ เธอสืบหาตัวเอนจนพบ และบุกไปที่คอนโดใหม่ทันที เมื่อรู้ว่าเอนหลอกเอาเงินเธอ และเข้าใจผิดคิดว่าเอนกับดวลเป็นคู่เกย์กัน เธอจึงบันดาลโทสะแล้วยิงเอน เมื่อตำรวจมา เอนให้การโกหกตำรวจว่าปืนลั่น เพราะสงสารกิ่งคำ แต่คดีอาญายอมความไม่ได้ เธอถูกดำเนินคดี ชีวาตม์พยายามทำทุกวิถีทางจนประกันตัวเธอออกมาได้ กิ่งคำละอายใจมาก ส่วนเอนก็ถูกกระแสข่าวที่ก้านวงษ์ช่วยกระพือให้เป็นข่าวดัง จนทำให้โอเล่ต้องปล่อยเอนไป เขาหมดอนาคตในวงการบันเทิง ก้านวงษ์สะใจ ดำเกิงอับอายที่สุดจนแทบแทรกแผ่นดินหนีเรื่องข่าวรักร่วมเพศของลูกชาย เดือนสิบพาดวลกลับมาบ้าน เพราะไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร จะฝากฝังเที่ยงวันเหมือนที่เคย เธอก็กำลังน้อยใจเขา ดำเกิงเข้าไปทำร้ายลูกชายจนสกาวทนไม่ไหว เธอฮึดสู้ ดำเกิงผลักเธอกระเด็นจนหัวไปกระแทกกำแพงจนหมดสติไป ทุกคนรีบพาสกาวส่งโรงพยาบาล ดำเกิงโทษว่าเป็นความผิดของดวล ดวลเสียใจและกลัวความผิดจึงหนีไป เดือนสิบท้อใจมาก หลังผ่าตัดสกาวก็ยังไม่ฟื้น เที่ยงวันรีบมาเยี่ยมดูอาการ เดือนสิบดีใจ แต่ดำเกิงก็ขัดขวางทุกวิถีทาง เขายื่นคำขาดกับลำธารว่าต้องจัดงานแต่งในเร็ววันนี้ ไม่อย่างนั้นเขาจะให้เดือนสิบเลิกคบกับลำธาร เดือนสิบแอบดีใจและหวังว่ามล.ยี่สุ่นคงไม่อนุญาตให้ลูกแต่งงานกับเธอ เพราะข่าวของดวล แต่ไม่เป็นเช่นนั้น ลำธารหลอกแม่ว่าสมัครงานไว้ที่นิวยอร์คและได้จดหมายตอบกลับมาแล้ว ถ้าเขาไม่ได้แต่งเขาจะไปรับงานที่โน่นทันที เธอกลัวลูกจะไปลงหลักปักฐานที่นั่นจนไม่ยอมกลับเมืองไทย จึงยอมไปขอเดือนสิบให้ แต่แท้จริงแล้วลำธารทำไปเพื่อขู่แม่เท่านั้น ดำเกิงบังคับให้เดือนสิบแต่งงานเพื่อกู้หน้าให้เขา ไม่อย่างนั้นจะฆ่าตัวตาย เดือนสิบจึงต้องยอมตัดใจจากเที่ยงวัน เขาเสียใจมากที่เธอไม่อธิบายเหตุผลให้ฟังเลย สวาทวิมลกลัวลูกจะกลับไปหายาเสพติดอีก จึงให้ฟานเข้ามาดูแลและหวังว่าจะให้ลงเอยกับเที่ยงวัน เธอจะได้หมดห่วงเสียที ชีวาตม์เห็นอาการของเที่ยงวันแล้วนึกห่วง จึงปรึกษากับหมอตามและเงินยวง เงินยวงรู้สึกเห็นใจเที่ยงวันกับเดือนสิบ แม้เธอจะรักพี่ชายมาก แต่เธอก็คิดว่ามันไม่ถูกต้อง จึงเล่าให้เที่ยงวันฟังว่าอะไรที่ทำให้เดือนสิบยอมรับคำขอแต่งงานของพี่ชายเธอ ชีวาตม์บอกเที่ยงวันว่าความรักไม่จำเป็นต้องครอบครอง บางครั้งเราก็ไม่อาจละหน้าที่ทางสังคม เพียงเพื่อทำตามหัวใจตัวเอง ทุกคนต้องมีความรับผิดชอบ แม้จะฝืนใจบ้าง อย่างเขาเองถึงแม้จะมีใจให้ยุพรา แต่เขาสงสารกิ่งคำและรื่นเริงมากเกินกว่าจะทำตามใจตัวเอง ถ้าเที่ยงวันรักเดือนสิบจริง ต้องเข้าใจเธอว่าเธอลำบากใจแค่ไหน ทุกคนในโลกย่อมมีสีทันดร นั่นคือภูเขาที่สลับกับแม่น้ำเจ็ดชั้นเป็นของตัวเอง เมื่อฝ่าฟันว่ายน้ำข้ามฝั่งมาก็จะเจอภูเขาเป็นอุปสรรค เมื่อข้ามเขาไปได้ก็ต้องเจอกับแม่น้ำอีก ผู้ที่อดทนและเข้าใจต่อชีวิตเท่านั้นจึงจะข้ามมันไปได้ และพบความสุขที่นิรันดร์ เที่ยงวันได้คิด ไม่มีใครในโลกได้ทุกอย่างตามที่ปรารถนาทุกประการ นั่นคือสิ่งที่เขาต้องยอมรับ เที่ยงวันบอกกับฟานว่าเขายังรักเธอแต่ไม่ใช่ฐานะคนรักอีกต่อไป ฟานเองก็รู้ดีว่าเที่ยงวันคงมีแต่เดือนสิบอยู่เต็มหัวใจ เธอเข้าใจและขอเป็นเพื่อนที่ดีกับเที่ยงวันตลอดไป ดวลตกใจหนีหัวซุกหัวซุนจนหมดหนทางไปจนเกือบคิดสั้น แต่เที่ยงวันตามตัวเจอเสียก่อน เที่ยงวันจะพาดวลกลับบ้าน แต่ดวลไม่ยอม เที่ยงวันจึงหักดิบพาตัวดวลส่งให้หมอตาม เขาโทรตามเดือนสิบและดำเกิงให้มาเซ็นยินยอมเข้ารับการรักษา ดำเกิงมาถึงก็โวยวายจนเดือนสิบยื่นคำขาด ขอให้พ่อเซ็นชื่อแล้วไปเสีย ก่อนจะเสียทั้งดวลและเธอไป ถ้าพ่อปล่อยให้ดวลได้รับการรักษาและไม่มายุ่งวุ่นวายกับดวลอีก เธอจะทำให้พ่อสมหวัง เที่ยงวันรับฟังด้วยความเห็นใจปนขมขื่น ดำเกิงเห็นลูกฮึดขึ้นมาต่อรองกับเขาเป็นครั้งแรกในชีวิตจึงยอมอ่อนลง ดวลเห็นพี่ยอมทำทุกอย่างเพื่อเขา บวกกับเที่ยงวันที่พูดให้ดวลตั้งใจจริงที่จะเลิกยาเพื่อเห็นแก่แม่และพี่ที่ยอมสละตัวเองถึงเพียงนี้ ดวลให้สัญญาและเขาก็ทำได้จริงๆ แม้จะทุกข์ทรมานเจียนตาย แต่เขาตั้งใจแล้วว่าจะเริ่มชีวิตใหม่และจอดูแลแม่ให้ดีที่สุด เดือนสิบขอบคุณเที่ยงวันที่ทำให้เธอขนาดนี้ เขาบอกเธอว่าเขายอมรับการตัดสินใจของเธอและขอให้เธอโชคดี เที่ยงวันขอสร้อยข้อมือคืนจากเดือนสิบ เพื่อปล่อยให้เธอพ้นจากพันธนาการหัวใจจากเขา แต่เดือนสิบขอทำตามสัญญาที่จะถอดสร้อยข้อมือในวันแต่งงาน ทั้งคู่เดินจากกันด้วยความรักและเข้าใจ ยิ่งใกล้วันแต่งงาน ดำเกิงยิ่งเห็นเดือนสิบหม่นหมองลง ในขณะที่ลำธารกำลังจะได้ในสิ่งที่เขาต้องการ เขาก็ยิ่งแสดงความเห็นแก่ตัวออกมาจนดำเกิงเริ่มสงสารลูก เขาถามตัวเองว่าอะไรคือความต้องการของเขากันแน่ ถ้าเขาต้องการให้ลูกได้แต่งงานอย่างมีเกียรติและสุขสบายไปทั้งชาติ ลำธารใช่ผู้ชายคนนั้นจริงๆ หรือ ภาพความทุกข์ของสกาวที่ต้องทนอยู่กับผู้ชายร้ายกาจอย่างเขาเข้ามาให้เขาได้คิด ยิ่งเห็นดวลตั้งใจเลิกยาอย่างทุกข์ทรมานและดูแลแม่อย่างใกล้ชิดจนสกาวตอบสนองดีขึ้น แม้ว่าเขาอยากจะเข้าไปช่วยก็ตะขิดตะขวงใจ ถึงตอนนี้ดวลแข็งขืนและไม่ยอมพ่ออีกต่อไปแล้ว ทำให้เขาได้คิดและพบว่า “ทิฐิ” ตัวเดียวเท่านั้นที่ทำให้ชีวิตเขาพังไม่เป็นท่า คืนหนึ่ง เอนแอบกลับมาพบดวล เขาแทบไม่เหลือเค้าเดิมอีกเลย เมื่อหมดงานก็หมดเงินจะซื้อยาเสพติดแพงๆ มาใช้ ได้แต่ยาเกรดต่ำมาทดแทน ซึ่งทำลายสุขภาพมากกว่าเดิม เอนมาเสนอขายยาให้ดวล ด้วยหวังจะมาหากินกับเพื่อน ดวลรับซื้อยาไว้ด้วยความสงสาร ดำเกิงเข้ามาเห็นพอดี เอนตกใจรีบหนีไป ดวลเองก็ตกใจไม่น้อย คิดว่าพ่อต้องเอาเรื่องตนแน่ๆ แต่ผิดคาด ดำเกิงร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายอีกต่อไป เขาบอกลูกว่า ถ้าดวลยังเลิกไม่ได้จริงๆ พ่อจะเป็นคนหายาดีๆ มาให้ดวลเอง เพราะพ่อได้ทำทุกอย่างแล้ว เพื่อจะให้ดวลเลิกยา แต่ก็ไม่สำเร็จ ดังนั้นถ้าดวลมีความสุขพ่อก็จะหามาให้ เพราะพ่อรักดวลที่สุด ดวลถึงกับทรุดตัวลงกราบเท้าพ่อ ดวลขอให้พ่อเชื่อ ว่าเขาเลิกมันได้แล้วจริงๆ และสาบานว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับมันอีก ดำเกิงก้มลงกอดลูกชายแน่น เขาได้แต่พร่ำบอกลูกว่าเขาเชื่อที่ดวลพูด ที่ห้องติดกัน สกาวนอนฟัง 2 พ่อลูกสัญญาต่อกันด้วยหัวใจเป็นสุข น้ำตาเธอไหลไม่หยุด เดือนสิบที่นั่งอยู่ข้างๆ ก็เช่นกัน เงินยวงเดินทางกลับมาจากแอฟริกาเพื่อร่วมงานแต่งงาน เธอบอกเดือนสิบว่าเที่ยงวันขอไปเป็นอาสาสมัครกับเธอและหมอตาม ร่วมทีมแพทย์อาสากับองค์การสหประชาชาติเดินไปทางแอฟริกา เพื่อรักษาผู้ลี้ภัยที่มีปัญหาติดยาเสพติดที่กำลังระบาดอยู่ในค่าย เธอขอให้เดือนสิบคิดให้ดี เพราะการแต่งงานหมายถึงชีวิตที่เหลือทั้งชีวิต เดือนสิบรู้ว่าจะต้องตกนรกทั้งเป็นจากวันนี้ไป แต่เธอเลือกที่จะทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับพ่อ ดำเกิงสงสารลูกจับใจ วันนี้มล.ยี่สุ่น ได้แสดงให้เห็นแล้วว่ารังเกียจครอบครัวเขาแค่ไหน ดำเกิงประกาศยกเลิกสัญญาทั้งหมดและขอล้มเลิกงานแต่งงาน เขาบอกให้เดือนสิบเลือกหนทางแห่งความสุขด้วยตัวของเธอเอง ลำธาร และมล.ยี่สุ่นแทบมุดแผ่นดินหนีที่เจ้าสาวของเขาหายไปจากงานแต่ง มิถุนาและเชิญจิตสะใจมาก ไม่มีใครพบเห็นเดือนสิบอีกเลย จนกระทั่งอีก 3 อาทิตย์ถัดมา เงินยวงเดินทางกลับไปยังแอฟริกาพร้อมกับเดือนสิบ เที่ยงวันประหลาดใจปนดีใจที่เจอเดือนสิบที่นั่น และรู้ว่าเธอยังไม่เข้าพิธีแต่งงาน ณ สถานที่สวยแห่งหนึ่งในแอฟริกา เดือนสิบถอดสร้อยข้อมือคืนเที่ยงวัน เพราะวันนี้เธอและเขาได้ทำพิธีสาบานเป็นคู่สามีภรรยากัน โดยมีวาวาตูเพื่อนเก่า เป็นผู้ทำพิธีแต่งงานแบบพื้นเมืองของแอฟริกาที่เรียบง่าย และแสนจะศักดิ์สิทธิ์ ทั้งคู่สาบานว่าจะรักและร่วมกันข้ามสีทันดรแห่งชีวิตคู่ จนกว่าชีวิตจะหาไม่

เพิ่มเติม