เหยื่อพยาบาท

เหยื่อพยาบาท ความเคียดแค้นพยาบาทไม่เคยสร้างคุณประโยชน์ให้ใคร มีแต่ทำลายและสร้างความทุกข์ ความฉิบหายแก่ทั้งตนเองและผู้คนรอบข้าง ทุกคนต่างรู้ดีแต่กว่าจะเข้าใจลึกซึ้งก็มักจะสายเกินไปเสียแล้ว เฉกเช่นผู้หญิงที่ชื่อ สร้อย ปี 2521 "คนอย่างกู อีสร้อย ไม่มีวันยกโทษให้ไอ้อีหน้าไหนทั้งนั้น ใครทำอะไรกับกูไว้ พวกมันจะต้องชดใช้เป็นร้อยเท่าพันเท่า" ความแค้นที่ถูกช่วงชิงคนรักมันหนักยิ่งกว่าขุนเขา แต่คนชั้นต่ำอย่างอีสร้อยจะมีปัญญาไปทำอะไรได้ เมื่อคุณหญิงแม่ของก้องกิจ คนรักของหล่อน ประกาศิตให้ลูกชายคนเดียวแต่งงานกับจินดา ลูกสาวของผู้มีพระคุณ เมียบ่าวอย่างอีสร้อยจึงถูกเฉดหัวลงจากเรือนไป แต่ด้วยคำสัญญาจากปากของก้องกิจว่าจะไม่ทอดทิ้งหล่อน ทำให้สร้อยยอมข่มใจไม่อาละวาด ด้วยความหวังว่าก้องกิจจะกลับมาหาหล่อนเพราะเขาไม่ได้รักจินดา ที่แต่งงานด้วยก็เพราะคุณหญิง แต่เมื่อพิธีแต่งงานผ่านพ้นไป ก้องกิจก็ผิดคำสัญญา ไม่ค่อยสนใจไยดีสร้อยเหมือนก่อน กลับเอาอกเอาใจจินดาเมียแต่ง จนสร้อยทนไม่ไหวอาละวาด แต่ก็ถูกจินดากดหัวจิกด่าอย่างดูถูกดูแคลน และลงไม้ลงมือ มีหรือที่อีสร้อยจะยอมให้ด่าให้ตบฟรี ๆ นางก็เอาคืนอย่างสาสม นางถือว่าตัวเองไม่ผิดเพราะจินดาลงมือก่อน นางแค่ป้องกันตัวเอง แต่ผัวรักที่พึ่งเดียวกลับเข้าข้างเมียแต่ง ทำให้อีสร้อยชอกช้ำหนักเป็นทวีคูณ นั่นยังไม่พอ จินดายังตั้งท้องอีก อีสร้อยยอมไม่ได้ หล่อนจะพ่ายแพ้แบบนี้ไม่ได้ อีสร้อยจึงออดอ้อนก้องกิจจนยอมมานอนที่เรือนของหล่อน ทำให้หล่อนตั้งท้องตามหลังจินดามาติด ๆ หวังว่าทุกคนจะหันมาทำดีกับหล่อนเพราะหล่อนมีเลือดเนื้อเชื้อไขของก้องกิจอยู่ในท้อง