โดดน้ำทิพย์! กู้ภัยฯใต้น้ำเร่งค้นหาวุ่น หลังมีคนแจ้งเหตุ เปิดวงจรปิดดูไม่ได้โดดจริง

โดดน้ำทิพย์! กู้ภัยฯเร่งค้นหาจ้าละหวั่น หลังได้รับแจ้งเหตุมีหญิงกระโดดน้ำ จนท.เปิดดูกล้องวงจรปิดพบไม่ได้โดดจริง รีบเก็บของแยกย้าคนละทาง

วันนี้ (25 มกราคม 2566) เวลา 15.00 น. เจ้าหน้าที่อาสามูลนิธิกู้ภัยสว่างรัตนตรัยธรรสถานสระบุรี ได้รับแจ้งขอความช่วยเหลือว่า หญิงวัยกลางคนโดดน้ำเสียชีวิต บริเวณท่าน้ำ วัดบ้านอ้อย ถ.พิชัยฯ ต.ปากเพรียว อ.เมือง จ.สระบุรี จงได้ระดมเจ้าหน้าที่กู้ภัยชุดค้นหาผู้สูญหายใต้น้ำ และเจ้าหน้าที่อาสากู้ภัย ร่วม 30 นาย เข้าตรวจสอบที่เกิดเหตุ ซึ่งในที่เกิดเหตุพบแม่ และญาติๆ ของผู้สูญหายนั่งจับกลุ่มคุยกัน บริเวณศาลาริมน้ำ

สอบถามญาติ ทราบว่าผู้สูญหายชื่อ นางวิภาพรรณ หรือก้อย อายุ 43 ปี อาศัยอยู่บ้านเช่าภายในชุมชนบ้านอ้อย 2 โดยทางนางอำพรงามสมชล แม่ของนางก้อย เล่าว่า นางก้อย ได้นั่งอยู่ที่บริเวณริมแม่น้ำป่าสัก จากนั้นได้มีลูกสาวของนางก้อย ได้เข้ามาคุยด้วย แลถามว่าแม่จกลับข้นพร้อมกับตนเองไหม ซึ่งนางก้อยได้ให้ลูกสาวออกไปซื้อกับข้าว เมื่อลูกไปซื้อข้าวกลับมาให้ก็ไม่พบเห็นนางก้อยแล้ว

จงคิดว่านางก้อยได้กระโดดน้ำเสียชีวิตไปแล้ว ซึ่งก็ยังไม่เห็นว่ากระโดดไปหรือไม่ พยายามโทรหาก็โทรไม่ติด ทราบว่านางก้อยมีความเครียดในเรื่องการเงิน ซึ่งนางก้อยได้มีการส่งไลด์ และโทรไปบอกพี่สาวว่าฝากแม่ด้วย และให้สามีของนางก้อยดูแลลูกสาวด้วย ซึ่งตอนนี้ได้ให้ลูกสาวของนางก้อย ไปดูกล้องวงจรปิดที่เทศบาลเมืองสระบุรี

สอบถามนางบี อายุ 49 ปี พี่สาวของนางก้อย (ผู้สูญหาย) อาศัยอยู่ที่ จ.อยุธยา (สัมภาษณ์ทางโทรศัพท์) เล่าว่า โดยน้องสาวของตนเองบอกว่า ให้ตนเองดูแม่ด้วย พร้อมฝากไอติม ด้วยหลานของก้อย) ตนจึงภามไปว่าจะไปไหน ซึ่งก็ได้รับคำตอบ ซึ่งตนก็ถามไปว่าเองอยู่ไหน ได้รับคำตอบว่าอยู่ข้างนอก ซึ่งตนรู้ว่าน้องสาวตนเองพูดในทำนองจะคิดสั้น ซึ่งตนคิดว่าน้องสาวตนเองเครียดในเรื่องการเงินที่ไม่พอใช้ เนื่องจากเคยพูดให้ตนเองฟังอยู่บ่อยๆ มีการไปกู้เงินนอกระบบมาใช้ ตนเองจึงปลอบไปว่าให้เข้าบ้านไปก่อน เดี๋ยวจะไปอยู่ด้วย ซึ่งในขณะที่คุยกันตนเองได้ยินเสียงน้องสาวร้องไห้ด้วย แลมีการพูดคุยเหมือนว่าจคิดสั้นฆ่าตัวตาย

ส่วนทางด้านนายธีรพงษ์ ระวงษ์ชัย นักการภารโรงโรงเรียนวัดบ้านอ้อย เล่าว่า ตนเองเห็นผู้หญิงที่สวมเสื้อกันหนาวสีดำ ถือถุงผ้า เดินสวนกับตนเองบริเวณหน้าซุ้มวัด ลงมาข้างล่าง ที่ท่าน้ำ โดยเดินสวนกับตนเอง 2 รอบคือเดินลงมารอบหนึ่ง และเดินขึ้นไปอีกรอบหนึ่ง จากนั้นตนเองก็เดินเข้าโรงเรียนไป แลไม่เห็นกันอีกเลย

ซึ่งทางด้านเจ้าหน้าที่ชุดประดาน้ำ พยายามเดินค้นหาร่องรอย บริเวณรอบๆท่าน้ำ แต่ก็ไม่พบร่องรอยการกระโดดน้ำแต่อย่างได้ ก็มีเพียงว่าต้องรอ นางสาวแก้ม ลูกสาวของนางก้อย (ผู้สูญหาย) ที่จะมาให้คำตอบได้ เนื่องจากว่ากำลังไปดูกล้องวงจรปิดที่เทศบาลอยู่ จากนั้น ลูกสาวของนางก้อย ได้ขับขี่จักรยานยนต์เข้ามา พร้อมแจ้งว่า จากการไปดูกล้องวงจรปิดของเทศบาลแล้ว ไม่เห็นว่าแม่ของตนเดินลงไปในน้ำ ซึ่งในช่วงเช้าตนเองได้คุยกับแม่ของตนว่า แม่จะกลับบ้านไหม ซึ่งแม่ก็บอกว่ากลับ ซึ่งแม่พูดกับตนเองดีมาก โดยบอกว่ากลับบ้านไปเถอะเดี๋ยวแม่กลับบ้านเอง แม่ไม่โดดน้ำหลอก แม่ไม่ฆ่าตัวตาย ซึ่งตนบอกว่าถ้าตนเองกลับแม่จะกลับบ้านใช่ไหม ซึ่งแม่ก็ตอบว่าใช่ ตนเองจึงได้ขึ้นรถไปซื้อกับข้าวมาให้แม่ และพอไปซื้อกลับมาก็ไม่เจอแม่แล้ว ซึ่งที่ดูจากกล้องวงจรปิดเห็นว่าแม่เดินกลับขึ้นไป ตอนนี้ตนเองก็ไม่รู้ว่าแม่ของตนอยู่ที่ไหน พยายามตามหา โทรหาก็ไม่ติด

จากนั้นทางด้านเจ้าหน้าที่อาสากู้ภัยฯ พร้อมด้วยเจ้าหน้าที่ค้นหาผู้สูญหายใต้น้ำ ต่างก็ขึ้นรถ แยกย้ายกันกลับคนละทิศ คนละทาง เป็นเรื่องโอละพ่อ โดดน้ำทิพย์