คดีที่สืบเนื่องมาจากตำรวจซ้อนแผนจับกุม ผู้อำนวยการสำนักงานทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม หรือทสจ.มุกดาหาร เรียกรับเงิน 2 ล้านบาท แลกกับการปล่อยไม้ของกลาง 11 ตู้คอนเทนเนอร์ ที่เคยยึดไว้ดำเนินคดีคืนให้ โดยคดีนี้มีการต่อสู้เพื่อพิสูจน์ที่มาของไม้มาร่วม 15 ปี ปัจจุบันก็ยังไม่สามารถส่งมอบให้กับผู้เป็นเจ้าของที่แท้จริงได้ ซึ่งก่อนหน้านี้ อัยการก็มีความเห็นไม่ฟ้องและให้คืนไม้กับบริษัทเอกชนรายหนึ่งที่มีหลักฐานว่า เป็นเจ้าของ และไม้พะยูงในตู้คอนเทนเนอร์ไม่ใช่ไม้ที่ตัดมาจากป่าของไทย

เอกสารฉบับนี้เป็นบันทึกจับกุมที่ลงนามร่วมของเจ้าหน้าที่ไทย ที่ร่วมจับกุม ไว้ เมื่อวันที่ 1 กันยายน ปี 2549 มีนายสุรเดช อัคราช ขณะนั้นเป็นเจ้าหน้าที่บริหารระดับ 7 เป็นหัวหน้าชุดจับกุม และร้องทุกข์กล่าวโทษ บริษัท ทีแอลเอ็นเตอร์ไพรส์ 1991 จำกัด หลังจากตามมาตรวจยึดไม้พะยูง 11 ตู้คอนเทนเนอร์ ได้ที่ด่านศุลกากรลาดกระบัง พร้อมตั้งข้อกล่าวหาว่า น่าจะเป็นไม้ที่มาจากการลักลอบตัดในเขตป่าสงวนแห่งชาติและเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าหลายจังหวัดของไทย แต่นำมาสวมเป็นไม้ผ่านแดน จาก สปป.ลาว เพื่อไปยังประเทศที่ 3

บันทึกจับกุม ระบุไว้ วันที่ 21 สิงหาคม 2549 ก่อนการจับกุม มีเจ้าหน้าที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าภูสีฐาน ถูกยิงเสียชีวิต 1 นาย จึงทำการสอบสวนขยายผล พบแหล่งรับซื้อไม้พะยูงที่ตัดจากป่าแห่งนี้ ใน 6 จังหวัด จึงขยายผลต่อไป

วันที่ 5 สิงหาคมปีเดียวกัน หรือก่อนการจับกุม ระบุว่า นายสุรเดช พร้อมเจ้าหน้าที่ได้พบการยื่นขอใบเบิกทาง นำไม้ผ่านแดน จำนวน 1,664 ท่อน เพื่อจะไปที่ด่านศุลกากรลาดกระบัง จึงไปตรวจสอบ แต่ไม่พบมีรอยตรา ตัวย่อ ว่า ป.ม.ล.หรือ หมายถึง ตราป่าไม้ลาว ตีประทับที่เอกสารประกอบ และขนาดไม้ไม่ตรงตามเอกสารที่ใช้ประกอบคำขอ ในบันทึก ระบุว่า นายสุรเดช จึงให้เจ้าหน้าที่ศุลกากรมุกดาหารชะลอการออกใบเบิกทางไว้ก่อน แต่ปรากฎว่า วันที่ 6 สิงหาคม 2549 ซึ่งเป็นวันอาทิตย์ และเป็นวันหยุดทำการ เจ้าหน้าที่ด่านป่าไม้มุกดาหารกลับออกใบเบิกทางให้ 13 ฉบับ ทำให้ไม้เคลื่อนออกจากมุกดาหารไปที่ลาดกระบังได้ โดยในบันทึกจับกุมฉบับดังกล่าว ลงรายละเอียด ใบเบิกทางทั้ง 13 ฉบับไว้เป็นหลักฐานด้วย

ครั้งนั้นนายสุรเดช จึงแจ้งความเอาผิดกับผู้เกี่ยวข้องหลายข้อหาในคดีมีไม้หวงห้าม ยังไม่ได้แปรรูปไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาต โดยมีเจ้าหน้าที่ร่วมจับกุมลงนาม รวม 8 นาย