'ไบรท์ พิชญทัฬห์' น้ำตาคลอ คิดถึงแม่ทุกวัน เล่าวินาทีจากลาครั้งสุดท้าย เข้าใจคำว่า 'ใจจะขาด' ก็ตอนนี้

บันเทิง

'ไบรท์ พิชญทัฬห์' น้ำตาคลอ คิดถึงแม่ทุกวัน เล่าวินาทีจากลาครั้งสุดท้าย เข้าใจคำว่า 'ใจจะขาด' ก็ตอนนี้

โดย sujira_s

25 มี.ค. 2564

3K views

บรรยากาศพิธีสวดพระอภิธรรมศพคุณแม่มนทิรา จันทร์พุฒ คุณแม่ของไบรท์ พิชญทัฬห์ ที่ศาลาบุพการีอนุสรณ์ วัดพระศรีมหาธาตุ บางเขน ซึ่งคุณแม่ได้จากไปอย่างสงบเมื่อช่วงบ่ายวันที่ 23 มีนาคมที่ผ่านมา หลังเข้ารับการรักษาอาการป่วยโรคมะเร็งนานเกือบ 6 เดือน


โดยบรรยากาศยังคงเต็มไปด้วยความโศกเศร้า แต่ไบรท์และครอบครัว ได้กำลังใจที่ดีจากทุกคนที่ได้เดินทางไปร่วมไว้อาลัยคุณแม่ รวมถึงพวงหรีดทุกพวง และข้อความจากทุกช่องทางที่ส่งมาให้


โดยก่อนนเริ่มพิธีสวดพระอภิธรรมไบรท์ และโต๋ ได้ให้สัมภาษณ์ ซึ่งไบรท์พูดด้วยอาการเสียงสั่นว่า คิดถึงนะ คิดถึงมากเลย ทุกการจากลามันเจ็บปวด มันทุกข์ ทรมานทั้งใจ ยิ่งเป็นการจากลาจากคนที่เรารักที่สุดแล้วด้วย มันคงเจ็บปวดและทุกข์แบบทวีคูณ แต่ถ้าเกิดมองในทางกลับกัน ยินดีกับคุณแม่ ที่จะได้ไม่ต้องเจ็บปวด ไม่ต้องทุกข์ทรมานจากโรคมะเร็งอีกต่อไป แม่จะได้พักสบายๆ อย่างแท้จริง ตลอดเวลา 20 ปีที่แม่อดทนต่อสู้กับโรคมะเร็ง ผ่านการผ่าตัดใหญ่มาหลายครั้ง แม่จิตใจเข้มแข็งมาก ไม่เคยร้องไห้น้อยใจที่ตนเองเป็นมะเร็ง ครั้งนี้แม่เข้าโรงพยาบาลนานที่สุด ก็แอบหวังว่าแม่จะผ่านไปได้เหมือนทุกครั้ง แม่เข้มแข็งเกินกว่าใครจะนึกถึง และไบรท์เคยบอกกับแม่ว่าขอให้ตนเองเข้มแข็งได้ซักครึ่งของแม่


วันสุดท้ายก่อนที่แม่จะจากไป แม่ยังยิ้มให้ไบรท์บอกว่า ที่ผ่านมาได้เต็มที่ที่สุด เต็มที่มาโดยตลอด ทุกครั้งที่แม่ป่วย ทุกหัตถการในการรักษา ทุกครั้งที่คุณหมอนัด ได้อยู่ข้างๆ แม่ตลอด จนกระทั่งนาทีสุดท้าย


นอกจากนี้ ไบรท์ยังเล่าเหตุการณ์วันที่สรยุทธไปเยี่ยมคุณแม่วันแรกหลังออกมาจากเรือนจำ ตอนแรกแม่หลับอยู่ แต่หลังจากสรยุทธเข้ามาจับแขนแม่ แล้วพูดกับแม่ว่า “แม่ครับ ผมสรยุทธนะครับ แม่ครับผมออกมาแล้ว แม่ไม่ต้องห่วงนะ ผมมาช่วยน้องแล้ว น้องไม่เหนื่อยแล้วนะ” แม่ก็ลืมตาขึ้นและยิ้มให้สรยุทธ แล้วก็พยักหน้า 3 ที สักพักคุณแม่ก็หลับไปอีกครั้ง และในวันสุดท้าย สรยุทธได้มาทันในช่วงเวลาสุดท้ายของแม่พอดี และได้มาลาแม่ในวันสุดท้าย


ซึ่งไบรท์ยังได้ขอบคุณทีมคุณหมอ พยาบาลและเจ้าหน้าที่ทุกคน ที่ดูแลแม่อย่างดีจนวันสุดท้าย และพร้อมขอบคุณแฟนข่าวทุกคนที่ติดตาม และให้กำลังใจไบรท์และคุณแม่มาโดยตลอด แม้วันนี้คุณแม่ไม่ได้อยู่แล้ว แต่กำลังใจก็ยังมาต่อเนื่อง ขอบคุณมากจริงๆ


ซึ่งไบรท์ยังได้ขอบคุณทีมคุณหมอ พยาบาลและเจ้าหน้าที่ทุกคน ที่ดูแลแม่อย่างดีจนวันสุดท้าย และพร้อมขอบคุณแฟนข่าวทุกคนที่ติดตาม และให้กำลังใจไบรท์และคุณแม่มาโดยตลอด แม้วันนี้คุณแม่ไม่ได้อยู่แล้ว แต่กำลังใจก็ยังมาต่อเนื่อง ขอบคุณมากจริงๆ


ส่วนใครที่อยากร่วมแสดงความอาลัยกับคุณแม่ไบรท์ อยากให้คุณแม่ได้เป็นสะพานบุญ เชิญชวนให้ร่วมบริจาคเงินเข้ามูลนิธิรามาธิบดี "โครงการผู้ป่วยยากไร้โรคมะเร็ง" เพื่อช่วยเหลือผู้ป่วยโรคมะเร็งแบบเดียวกันกับคุณแม่ ที่ขาดแคลนทุนทรัพย์


โดยสามารถร่วมบริจาคได้ที่ ชื่อบัญชี มูลนิธิรามาธิบดี


• กรุงเทพ 090-3-50015-5 • กสิกรไทย 879-2-00448-3 • ไทยพาณิชย์ 026-3-05216-3


สามารถแจ้งส่งหลักฐาน พร้อมแจ้งชื่อ - นามสกุล ที่อยู่ เพื่อขอรับใบเสร็จได้ที่ LINE: @RamaFoundation หรือสอบถามเพิ่มเติม ได้ที่ 0-2201-1111


ซึ่งเมื่อคืนนี้ทางมูลนิธิรามาธิบดี ได้มาตั้งโต๊ะรับบริจาคที่บริเวณงานด้วย


โดยกำหนดการงานสวดพระอภิธรรมศพคุณแม่มนทิรา จันทร์พุฒ (คุณแม่ของน้องไบรท์) ตั้งศพบำเพ็ญกุศลอยู่ที่ ศาลาบุพการีอนุสรณ์ วัดพระศรีมหาธาตุ บางเขน โดยมีพิธีสวดพระอภิธรรมไปจนถึงวันจันทร์ที่ 29 มีนาคม 2564 ในเวลา 19.00 น. และจะมีพิธีฌาปนกิจ ในวันอังคารที่ 30 มีนาคม เวลา 16.00 น.


ซึ่งเมื่อคืนหลังเสร็จพิธีไบรท์ ได้โพสต์คลิปที่คุณแม่ได้ให้พร ซึ่งเป็นคลิปที่ถ่ายไว้เมื่อเดือนสิงหาคม ปีที่แล้ว พร้อมเขียนข้อความสุดซึ้งถึงคุณแม่ว่า “คิดถึงที่สุดเลย แม่ขา ไบรท์เพิ่งเข้าใจความหมายของคำว่า 'แก้วตาดวงใจ' ก็เมื่อตอนที่แม่ป่วยหนักคราวนี้


ก่อนหน้านี้แม่พูดมาตลอดว่า ลูกทั้งสองคนคือ 'แก้วตาดวงใจของแม่' ไบรท์ฟังเข้าใจ แต่เพิ่งจะรู้ถึงความหมายของมันอย่างแท้จริง ก็เมื่อความสูญเสียมาถึง มันเหมือนมีใครมาควักเอา 'แก้วตา' และ 'ดวงใจ' ของไบรท์ไป ความรู้สึก 'ใจจะขาด' มันเป็นแบบนี้นี่เอง


สำหรับไบรท์ แม่เป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งเกินกว่าใครจะนึกถึง ผ่านการผ่าตัดใหญ่มาหลายครั้ง แต่ไม่เคยมีน้ำตา ไบรท์ไปส่งแม่เข้าห้องผ่าตัดทุกครั้ง ไม่มีแม้แต่ครั้งเดียวที่แม่จะเหลียวกลับมามอง น้ำตาแม่มักไหลออกมาด้วยเรื่องเฉพาะหน้า เช่น เจ็บหรือปวดเกินจะทน ไม่ใช่ร้องไห้เพราะน้อยใจในโชคชะตาว่าฉันเป็นมะเร็ง หรือเพราะฉันกำลังจะตาย


ไบรท์เป็นเด็กติดแม่ ตั้งแต่จำความได้ที่ไหนไม่มีแม่ที่นั่นจะไม่มีไบรท์ ถ้ามีวันไหนที่ต้องนอนโดยไม่มีแม่จริงๆ ไบรท์จะเอาหมอนของแม่มานอนกอด เพราะกลิ่นของแม่จะทำให้หลับสบาย หนังสือและสมุดทุกเล่มตั้งแต่ชั้นประถมจนถึงมหาวิทยาลัย ไบรท์จะให้แม่เขียนชื่อที่หน้าปกให้ ด้วยความเชื่อแบบเด็กๆ ว่า ถ้าเล่มไหนมีลายมือแม่ วิชานั้นจะได้คะแนนดี จนโตทำงานแล้ว ไบรท์ก็ยังชอบให้แม่เขียนหน้าปกสมุดบัญชีให้ เพราะมีความเชื่อเล็กๆอยู่ในใจเสมอ ว่าลายมือแม่จะทำให้เงินงอกเงย


แม่คือครึ่งหนึ่งของชีวิตไบรท์ เป็นทุกอย่าง ทั้งที่ปรึกษาและเพื่อนสนิท ไบรท์พูดกับแม่ได้ทุกเรื่อง ไบรท์เป็นคนชอบเล่า ส่วนแม่เป็นคนชอบฟัง ไบรท์ชอบให้แม่อวยพร ขณะที่แม่ก็มักจะอวยพรเวลาลูกๆทำอะไรให้แม่เสมอ เราสองคนแม่ลูกจึงลงตัว


15 กุมภาพันธ์ ก่อนการรับรู้ของแม่จะลดลงตามลำดับ ไบรท์บอกแม่ว่า ใกล้วันเกิดลูกแล้วนะ แม่จำได้มั๊ยว่าวันที่เท่าไหร่ แม่ยิ้มแล้วตอบว่า ยี่สิบสอง (22) แม่เอามือลูบหัวและอวยพรให้ลูกเหมือนเช่นเคย


"อยู่เย็นเป็นสุขนะลูกนะ เจริญรุ่งเรืองยิ่งๆ ขึ้นไป" มันเป็นคำอวยพรธรรมดาๆ ที่กินใจลูกที่สุดเลย แม่ขา ไบรท์โชคดีที่สุดที่ได้เกิดมาเป็นลูกสาวแม่ ความรัก ความเสียสละ และการทุ่มเททุกอย่างให้ลูกของแม่จะอยู่ในใจของไบรท์และพี่บุ๊ค และเป็นต้นแบบให้เราทั้งสองคนตลอดไป


"อยู่เย็นเป็นสุขนะลูกนะ เจริญรุ่งเรืองยิ่งๆ ขึ้นไป" มันเป็นคำอวยพรธรรมดาๆ ที่กินใจลูกที่สุดเลย แม่ขา ไบรท์โชคดีที่สุดที่ได้เกิดมาเป็นลูกสาวแม่ ความรัก ความเสียสละ และการทุ่มเททุกอย่างให้ลูกของแม่จะอยู่ในใจของไบรท์และพี่บุ๊ค และเป็นต้นแบบให้เราทั้งสองคนตลอดไป


ไบรท์มั่นใจไม่ว่าแม่จะไปอยู่ที่ไหน ไปเป็นนางฟ้าบนสวรรค์ชั้นที่เท่าไหร่ แม่จะคอยมองลงมาที่ลูก...ที่เป็น 'แก้วตาดวงใจ' ของแม่เสมอ น้องไบรท์ คลิปนี้ถ่ายช่วงวันแม่ปีที่แล้ว สิงหาคม 63”


ชมผ่านยูทูบที่ : https://youtu.be/mGu8W7jDZZY

คุณอาจสนใจ